مقاله بررسی تاثیر وزن سازه بر عملکرد اتصالات تیر به ستون پیش ساخته ی بتنی مقاوم در برابر زلزله با استفاده از تحلیل غیر خطی اجزا محدود

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تاثیر وزن سازه بر عملکرد اتصالات تیر به ستون پیش ساخته ی بتنی مقاوم در برابر زلزله با استفاده از تحلیل غیر خطی اجزا محدود دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تاثیر وزن سازه بر عملکرد اتصالات تیر به ستون پیش ساخته ی بتنی مقاوم در برابر زلزله با استفاده از تحلیل غیر خطی اجزا محدود  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تاثیر وزن سازه بر عملکرد اتصالات تیر به ستون پیش ساخته ی بتنی مقاوم در برابر زلزله با استفاده از تحلیل غیر خطی اجزا محدود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تاثیر وزن سازه بر عملکرد اتصالات تیر به ستون پیش ساخته ی بتنی مقاوم در برابر زلزله با استفاده از تحلیل غیر خطی اجزا محدود :

تعداد صفحات:۱۴

چکیده:

بررسی عملکرد سازه‌های پیش ساخته بتنی پس از وقوع زلزله ها نشان می‌دهد که در این سازه ها اتصالات نقش مهمی در حفظ پایداری سازه و قابلیت بهره برداری مجدد از آن را بر عهده دارند. در این مقاله رفتار یک اتصال میانی تیر به ستون پیش ساخته بتنی واقع در خطر لرزه خیزی زیادبا مقیاس ۳/۱ نسبت به نمونه ی واقعی، تحت اثر یک بار محوری ثابت در بالای ستون و یک بارگذاری رفت و برگشتی، که در موسسه‌ی ملی استانداردها و تکنولوژی (NIST) آزمایش شده است، با استفاده از نرم افزار ABAQUS و به روش اجزای محدود مدل سازی شده است. پس از اطمینان از صحت عملکرد نرم افزار اثر کاهش وزن سازه که در مدل سازی به صورت تغییرات در بار محوری وارد شده بر انتهای ستون اعمال می‌شود و افزایش مقاومت فشاری بتن در اتصال‌های با بار محوری زیاد، در عملکرد نهایی سازه بررسی شده است. اولین بار محوری وارد شده بر ستون برابر بوده کهمساحت مقطع ستون ومقاومت فشاری بتن بوده و بار جانبی وارد شده بر اتصال معادل با ۷۵درصد مقدار لنگر نهایی محاسبه شده در تیر می‌باشد.افزایش بار محوری باعثافزایش مقاومت اولیه اتصال و کاهش سختی، شکل پذیری ، میزان جذب انرژی و مقاومت نهایی آنشده و احتمال ایجاد گسیختگی‌های ترد و برشی را در اتصال افزایش می دهد.