مقاله افزایش بیان ارتولوگ HKT1;5-D در مقابل HKT1;5-A در ژنوتیپ های گندم زراعی و خویشاوندان وحشی تحت تنش شوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله افزایش بیان ارتولوگ HKT1;5-D در مقابل HKT1;5-A در ژنوتیپ های گندم زراعی و خویشاوندان وحشی تحت تنش شوری دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله افزایش بیان ارتولوگ HKT1;5-D در مقابل HKT1;5-A در ژنوتیپ های گندم زراعی و خویشاوندان وحشی تحت تنش شوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله افزایش بیان ارتولوگ HKT1;5-D در مقابل HKT1;5-A در ژنوتیپ های گندم زراعی و خویشاوندان وحشی تحت تنش شوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله افزایش بیان ارتولوگ HKT1;5-D در مقابل HKT1;5-A در ژنوتیپ های گندم زراعی و خویشاوندان وحشی تحت تنش شوری :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

خروج یون سدیم سلول از مکانیزم های موثر مورد استفاده گیاهان برای کاهش صدمات حاصل از تنش شوری است. ترانسپورترهای HKT در تخلیه یون سدیم به درون سلولهای پارانشیمی آوند چوبی دخالت داشته و با کاهش غلظت Na+ و افزایش نسبت K/Na در برگ مقاومت به شوری را منجر می شوند. با توجه به این که مکانیزم عمل ژن های HKT به طور کامل شناخته نشده در این تحقیق با استفاده از روش Real time PCR به مقایسه کارکرد بیان ژن HKT1;5 در ژنوم های A و D خویشاوندان وحشی و ارقام گندم زراعی حساس و مقاوم به شوری تحت چهار غلظت مختلف NaCl و شش زمان مختلف نمونه برداری پرداخته شد، نسبت پتاسیم به سدیم به عنوان یک شاخص مهم بیوشیمیایی در ارقام حساس و متحمل اندازه گیری شد، نتایج کمی بیان ژن و بررسی های آماری نشان داد، القای ژن HKT1;5 در ژنوتیپ های دارای ژنوم D با افزایش غلظت نمک در زمان های سریعتر پس از تنش روی می دهد، بالاترین بیان مربوط به Aegilops، غلظت ۲۰۰ میلی مولار و زمان شش ساعت پس از تنش بود. با توجه به نتایج مشخص می شود، که ارقام دارای ژنوم D در غلظت های نمک بالاتر دارای میزان بیان بالاتری می باشند، ولی این مساله برای ارقام دارای ژنوم A صادق نیست. احتمالا ژن های موجود در ژنوم D تاثیر بیشتری در مقاومت به شوری دارند. نسبت K/Na در رقم حساس به شوری بیش از مقاوم بود، این امر مربوط به مکانیزم خاص آن در مقابل شوری است چراکه ژن HKT1;5 نیز در این رقم خاص از فعالیت کمتری برخوردار بود.