مقاله ایجاد پیوند جدید دی سولفیدی در آنزیم استیل کولین استراز دروزوفیلا ملانوگاستر جهت افزایش پایداری آن در برابر گرما و عوامل دناتوره کننده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ایجاد پیوند جدید دی سولفیدی در آنزیم استیل کولین استراز دروزوفیلا ملانوگاستر جهت افزایش پایداری آن در برابر گرما و عوامل دناتوره کننده دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ایجاد پیوند جدید دی سولفیدی در آنزیم استیل کولین استراز دروزوفیلا ملانوگاستر جهت افزایش پایداری آن در برابر گرما و عوامل دناتوره کننده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ایجاد پیوند جدید دی سولفیدی در آنزیم استیل کولین استراز دروزوفیلا ملانوگاستر جهت افزایش پایداری آن در برابر گرما و عوامل دناتوره کننده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ایجاد پیوند جدید دی سولفیدی در آنزیم استیل کولین استراز دروزوفیلا ملانوگاستر جهت افزایش پایداری آن در برابر گرما و عوامل دناتوره کننده :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

استیل کولین استراز یکی از مهمترین آنزیم های سیستم عصبی مرکزی است که در شکاف سیناپسی استیل کولین را هیدرولیز کرده و باعث خاتمه پیام عصبی می شود. این آنزیم هدف برخی از قدرتمندترین سم ها قرار می گیرد و غیر فعال شدن یا مهار آن می تواند برای سلامتی انسان خطر آفرین باشد. برای تشخیص این گونه سموم در محیط یا مواد غذایی، استیل کولین استراز می تواند در ساخت زیست حسگرهایی ویژه مورد استفاده قرار گیرد. برای این منظور، استیل کولین استرازهایی با پایداری بالا مورد نیاز است. بر طبق شواهد افزودن یک پیوند دی سولفیدی به ساختار پروتئین در بسیاری از موارد می تواند باعث افزایش پایداری آن شود. در این مطالعه به منظور ایجاد یک پیوند دی سولفیدی جدید در ساختار استیل کولین استراز دروزوفیلا ملانوگاستر، در توالی این آنزیم اسید آمینه های ایزولوسین ۲۹۸ و آسپارتیک اسید ۳۴۶ ، با اسید آمینه سیستئین جایگزین گردیدند و توالی های کد کننده آنزیمهای طبیعی و تغییر یافته بر اساس ترجیح کدونی مخمر پیکیا پاستوریس طراحی و سنتز شدند. ژن های سنتز شده در مخمر پیکیا پاستوریس به میزان بالا بیان شده و پس از تخلیص با استفاده از ستون کروماتوگرافی تمایلی، پارامترهای سینتیکی و پایداری این دو آنزیم در دماهای مختلف و در برابر عوامل دناتوره کننده سنجیده شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد تغییر ایجاد شده در آنزیم استیل کولین استراز دروزوفیلا ملانوگاستر باعث افزایش پایداری آنزیم در دماهای بالا و در برابر عوامل دناتوره کننده می شود.