تحقیق در مورد وضعیت سیاسی شهرهای ایران بعد از انقلاب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد وضعیت سیاسی شهرهای ایران بعد از انقلاب دارای ۳۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد وضعیت سیاسی شهرهای ایران بعد از انقلاب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد وضعیت سیاسی شهرهای ایران بعد از انقلاب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد وضعیت سیاسی شهرهای ایران بعد از انقلاب :

وضعیت سیاسی شهرهای ایران بعد از انقلاب

به نام خدا
جمعیت کرج براساس آخرین آمارگیری های موجود:
بررسی آمارهای جمعیتی طی چند دهه در شهر کرج رشد سرسام آوری جمعیت را نشان می دهد.شهری که حدود ۵ دهه گذشته تنها ۳۰۰۰ نفر جمعیت دشته براساس آخرین آمارگیری در سال ۱۳۷۵ جمعیت تعادل با ۵۸۷/۱۵۲/۱ نفر می باشد وجمعیت شهر کرج در حدود ۹۸۰۰۰۰۰ نفر برآورده شده است که نسبت به سال ۱۳۶۵ رشد سالیانه ۱/۷ درصد را نشان می دهد پیش بینی می گردد این جمعیت تا سال ۱۳۸۱ به ۰۳۴/۶۰۳ نفر برسد.

شهر کرج بدلیل نزدیکی به پایتخت ودارا بودن شرایط خاص در دهه اخیر در معرض رشد وتوسعه گسترش بی رویه شهرنشینی قرار گرفته و بدلیل عدم پیش بینی های لازمه از لحاظ فضاهای آموزشی –امکانات رفاهی- مراکز درمانی وفضای سبز و.. دچار کاستی های بسیاری است.

کرج در ۲۰ سال پیش ییلاق تهران محسوب می شد و باغها وفضای سبز قابل توجهی داشت که متاسفانه با هجوم جمعیت مهاجر مزارع و باغهای آن یکی پس از دیگری تبدیل به ساختمانهای مسکونی وتجاری گردید، بنابراین برای جلوگیری از توسعه بی رویه شهر( و به جهت اینکه تجره شکل گیری محله اسلام آباد یکبار دیگر تکرار نشود) طراح جنگلکاری اراضی حصار وسیه توسط استانداری تهران پیشنهاد شد. با توجه به این که فاز اول اجرای طرح به مساحت ۴۰ هکتار در محدوده قانونی شهر می باشد لذا پس از تامین قسمتی از اعتبار از

سوی استانداری توسط شهرداری کرج در سال ۱۳۶۹ شروع شد. به موازات اجرایی این طرح وتامین هدف اصلی که جلوگیری از ساخت و سازهای غیرمجاز می باشد سایر اهداف مهم جنبی نیز به تحقق می رسد که یکی از آنها ایجاد فضای سبز به منظور مبارزه با آلودگی هوا به لحاظ همجواری کارخانه های صنعتی و افزایش جمعیت می باشد. با توجه به این که در حال حاضر رشد شهرنشینی در کشورمان حدود ۶۰% وعلت عمده آن صنعتی شدن کشور وهجوم روستاییان برای استفاده از امکانات شهر می باشد لذا این انسان شهرنشین همواره به استراحت وآرامش نیاز بیشتری پیدا میکند با توجه به تراکم جمعیت در شهر کرج وشهرک های تابعه سرانه فضای سبز بسیار پایین تر از حد استاندارد خود(۱۵متر مربع برای هر نفر) می باشد لذا نیاز به ایجاد کمربند سبز در این منطقه وایجاد جنگل های مصنوعی وفضای سبز دیگر محسوس می باشد.

کرج نیازمند یک بازاندیشی جامع:
رشد سرسام آور وگیج کننده شهر کرج پس از گذشت چند دهه همچنان تداوم یافته و در ابعاد بیشتری در حال دگردیسی سیما وهویت شهری آن است. این امر درداخل محدوده شهر یا تخریب ونوسازی های زمین های شهری به صورت مجتمع های کوچک وبزرگ واشتغال حداکثر سطح و در محدوده مرزی شهر وزمین های زراعی، با انبوه سازی وشهرک سازی های متعدد با حداقل کیفیت فضایی و زیستی دیده می شود. وجه تمایز بین این دو تیپ اقدامات در کیفیت نسبی

روزگاری که دهکده کرج ا زتوابع طالقان محسوب می شد بیش از ۱۰۰ خانه روستایی نداشت در اوایل جنگ جهانی دوم، دهکده کوچکی بود که در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال غرب استان تهران واقع بود وجمعیت آن بیش از ۳۰۰۰ نفر نبود ولیکن به دلیل باغات سرسبز و اهار جاری به عنوان استراحتگاه مورد استفاده مردم شهرهای دیگر مخصوصا تهران قرار می گرفت. رودخانه پرآب کرج که از میان باغات زمین های زراعی این شهر می گذشت فضایی مناسب و دل انگیز وآب وهوایی مخرج برای شهر کرج که در واقع یک در باغ شهر در سود ایجاد میکرد.
حدفاصل سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ بین دانشکده کشاورزی وفلکه اصلی کرج هیچ نوع ابنیه ای وجود نداشت با انتخاب تهران به عنوان پایتخت در دوره قاجاریه کرج نیز به دلیل فاصله نزدیکش با تهران- بدلیل دارابودن آب وهوای مناسب وییلاقی ووجود باغهای متعدد موردتوجه قرار گرفته و به تدریج زمینه استقرار زیرساختهای اقتصادی- صنایع وموسسات آموزشی وتحقیقاتی فراهم گردید و به دلایل اقتصادی و معیشتی روزبه روز بر جمعیت آن افزوده می شود به طوری که جمعیت کرج ۹۸۰۰۰۰ نفربوده که تا سال ۱۳۸۲ بالغ بر ۰۳۴/۶۰۳/۱ نفر خواهد بود.

(بررسی ستون برنامه ای ایران نشان میدهد که پیشینه توجه به مسائل جمعیتی در قالب برنامه های توسعه ، به برنامه عمرانی (عمرانی) دوم کشور (۱۳۳۴-۱۳۳۹) باز می گردد که در آن بحثهای مربوط به آمارگیری ،نیروی انسانی ونظایر آن مطرح شده بود. در برنامه عمرانی سوم (۱۳۴۱-۱۳۴۶) به مساله نیروی انسانی و تربیت آن برای رفع نیازهای کشور توجه خاصی شده است.

دربرنامه عمرانی چهارم (۱۳۴۷-۱۳۵۱) علاوه بر پرداختن به مساله اشتغال، به عنوان یک معضل اقتصادی واجتماعی در کشور،توجه ویژه ای به پدیده جمعیت نشان داده و به نکات زیر پرداخته اند:

۱-مسائل ناشی ازافزایش جمعیت و پراکندگی جغرافیایی نامتناسب آن در سطح کشور.
۲- انجام تحقیقات درباره تحولات جمعیتی وارزیابی منابع طبیعی کشور.
۳-انجام اقدامات لازم برای رسیدن به الگوی جمعیتی بهتر، نظیر تنظیم خانواده، توزیع متعادل جمعیت، تقلیل مهاجرتها، تمرکززداییی،..
دربرنامه پنجم عمرانی (۱۳۵۲-۱۳۵۶) اقدامات دولت در خصوص جمعیت با شدت بیشتری تعقیب شد.
در برنامه عمرانی ششم(۱۳۵۷-۱۳۶۱) قبل از انقلاب اسلامی که به اجرا در نیامد بعلاوه بر پیگیری سیاستهای جمعیتی برنامه های پیشین، سیاست تعدیل الگوی توزیع جمعیت نیز در پیش گرفته شده است. بررسی مجموع سیاست های شش برنامه های عمرانی پنج ساله پیش از انقلاب اسلامی نشان میدهد که مساله جمعیت

بررسی وضعیت کرج در میان کلان شهرها:
شرایط کنونی کلانشهر کرج به هیچ روی چشم انداز روشنی را از آینده پیش دیدگان شهروندان این شهر نمایان نمی سازد. کلانشهری که شاید تنها اندک شماری از شهروندان آن احساس مسئولیت شهروندی نسبت به آن دارند ومابقی مهاجرانی هستند که دغدغه شهروندی نداشته وکرج را خوابگاه خود می دانند. در کنار این بی تفاوتی یاس آور شهروندان نسبت به آینده شهرشان، روزمرگی وناتوانی مدیران کرج برای حل مشکلات بی شمار شهرستان نیز به دغدغه ها ونگرانی ها افزوده است.
از سویی دیگر روابط فی مابین مدیران شهر بیش از هر زمانی تیره وتار می نماید.

تلاشها بیش از آنکه در جهت حل مشکلات شهر باشد در راستای حذف رقبا وتسویه حسابهای سیاسی است و در این میان بازنده اصلی این رقابت سیاسی مردم شهر هستند.
کرج در میان شهرهای ایران بالاترین نرخ جرایم را دارا می باشد و در راس ناامن ترین شهرهای کشور قرار گرفته است.
کاهش بی سابقه درآمدهای شهرداری منجر به رکود پروژه های و طرحهای عمرانی شده است.
نرخ بیکاری روزبه روز در حال افزایش است.

سرمایه گذاری بخش خصوصی در زمینه های گوناگون اقتصادی بویژه در صنعت ساختمان به نحو قابل توجهی کاهش یافته است.
درچنین فضایی حل مشکلات ومعضلات شهری مانند:ترافیک –کمبود فضاهای مورد نیاز شهری و دهها نیاز مبرم شهر به دلیل کمبود اعتبار وسردرگمی در ایران غیرممکن است .اما با وجود تمامی این دغدغه ها وهراس ها هنوز هم می توان به آینده امیدوار بود.

دشواریهایی که امروز شهروندان کرج با آن دست وپنجه نرم می کنند یک روزه پدید نیامده اند که یک روزه از میان برداشته شوند.
برای حل این مشکلات باید مدیرانی در راس کار قرار بگیرند که از اراده لازم واعتقاد کافی برای خدمت به مردم برخوردار باشند.
کرج را میتوان بهتر و زیباتراز همه شهرهای ایران ساخت. این کلانشهر دومیلیونی بسترهای لازم برای پیشرفت توسعه را دارا است.

زندگی در شهری آباد وتوسعه یافته در پناه امنیت وآسایش و برخورداری از امکانات سوزن شهری نیازمند مشارکت همه جانبه شهروندان وهمچنین وجود مدیرانی دلسوز کارآمد است. امروز باید شهروندان احساس مسئولیت نمایند و با حضور در صحنه نسبت به سرنوشت وآینده کرج سهیم باشند.کارشناسانه ودرست انتخاب کنند، به کم کاری مدیران ناکارآمد اعتراض کنند و در عین حال از مدیران دلسوز وتلاشگر پشتیبانی کنند. که اگر چنین اتفاقی را شاهد باشیم بدون شک چشم انداز روشنی از آینده شهر بر ایمان نمایان خواهد شد.
شهر کرج با وسعتی درحدود ۶۹۹/۱۵ هکتار وجمعیتی در حدود ۰۰۰/۶۰۰/۱ نظر ازنقطه نظر وسعت و جمعیت یکی از شش شهر بزرگ کشور محسوب می شود.

براساس آخرین آمارهای موجود نرخ رشد جمعیت این شهر بیش از ۷% تعیین گردیده است واین در شرایطی است که متوسط نرخ رشد جمعیت کشور حدود ۴/۱ درصد گزارش شده است از طرفی شهر کرج علی رغم داشتن باغهای متعدد ووسیع از نظر فضای سبز عمومی فقیر بوده و فاصله قابل توجهی با استانداردهای لازم و شرایط مطلوب زیست شهری داشته واین امر ضرورت برنامه ریزی وسیع را با توجه امکانات وتبدیل استعدادهای بالقوه به امکانات بالفعل را بیش از پیش جلوه گر می سازد. در حال حاضر سرانه فضای سبز عمومی شهر کرج حدود ۴/۳ متر مربع برای هر نفر بوده و این در حالی است که سرانه فضای سبز استاندارد ایران برای هر نفر ۱۵ متر مربع تعیین شده است. توجه به این موضوع اهمیت وضرورت برنامه ریزی دقیق ومنسجم در کلیه سطوح وچارچوب ها در دوره های زمانی کوتاه مدت ، میان مدت و درازمدت را بیش از پیش روشن می سازد.

سیاست ایجاد شهرهای جدید پس از انقلاب، به یقین یکی از بزرگترین و با اهمیت ترین سیاست هایی است که در زمینه شهرسازی و به طور کلی شهرنشینی کشور اتخاذ شده است.
درباره جایگاه و نقش شهرهای جدید درروند ونظام شهرنشینی ایران چهار دوره کاملا متمایز را میتوان بررسی کرد:
۱) در فاصله بین دو جنگ جهانی یا مرحله انتقالی:

شهرهای جدید در ایران بدون راهبردی مشخص ومبتنی بر کارکردهای عمده و بر پایه یک هسته اولیه روستایی تکوین یافت (زاهدان ونوشهر) که در حال حاضر پررونق وموفق وبه عنوان یک شهر تلقی می شوند.

۲)در دوره جنگ جهانی دوم تا اواسط دهه ۱۳۴۰:
شهرهای جدید بدون راهبرد مشخص و بر پایه یک هسته شهری ومبتنی بر عملکرد تک پایه ای و خوابگاهی وبرای توسعه صنعت نفت و سایر رشته های صنعت شکل می گیرد.
۳)از اواسط دهه ۱۳۴۰ تا سال ۱۳۵۷:

که از آن به نام دوره خیز می توان یاد کرد شهرهای جدید را راهبردها بهره برداری از منابع طبیعی و بدون وجود یک هسته اولیه شکل می گیرد که نقش عمده آنها توسعه ناحیه ای ارائهمسکن وسوداگری زمین بوده است.
۴) پس از انقلاب اسلامی (۱۳۵۷ تاکنون):

در سالهای نخست پس از انقلاب، تعویض وتجدیدنظر در الگوی توسعه از یکسو و بروز جنگ تحمیلی از سوی دیگر، کار احداث شهرهای جدید را تعطیل کرد،اما در سالهای اخیر دوباره به احداث شهرهای جدید توجه شده است.

تفاوت مهمی که میان شهرهای جدیدپیشنهادی امروز با شهرهای جدید سه دوره پیش به چشم می خورد، در عملکردگرایی اقتصادی-تک یا چند پایه- بود، در حالی که شهرهای جدیدامروزی محل اسکان سرزیرهای جمعیت شهرهای بزرگ تلقی می شوند و این ویژگی آنها را بیشتر به شکل شهرهای جدید اقماری در می آورد تا شهرهای جدید صنعتی. در آخرین نظرها درباره ایجاد شهرهای جدید به اهدافی چون جلوگیری از مهاجرتهای آونگی ونیز ضرورت ایجاد مراکز اشتغال برای ساکنان آنها تاکید می شود. بدین ترتیب شهرهای جدید بتدریج نزدیکی نسبی با شهرهای آزاد صنعتی می یابند.

دلایل ایجاد شهرهای جدید پس از انقلاب اسلامی:
۱-جمعیت کشور در سال ۱۴۰۰ به ۱۳۰ میلیون نفر خواهدرسید که ۹۶ میلیون نفر در مناطق شهری و ۳۴ میلیون نفر در مناطق روستایی امکان می یابن
.برابر این پیش بینی جمعیت شهرنشین کشور در سی سال آینده سه برابر می شود و بر پایه این فرض، تعدادی از شهرها وتراکم آنها و سایر مواردثابت خواهدماند بنابراین نیاز به سطحی معادل سه برابر سطح موجود شهرها خواهد بود. درچهارچوب این استدلال چون پیرامون شهرها را باغها و مزارع می پوشاند،روند تحولات اقتصادی –اجتماعی منطقه و شهر کرج در سالهای اخیر نشان دهنده آنست که این منطقه از یک سو تحت تاثیر روند تحولات کشور و از سوی دیگر تحت تاثیر تحولات استان تهران و خصوصا شهر تهران قرار گرفته است.شکل گیری و گسترش بافت کالبدی شهر کرج گویایی این نکته است که با پیدایش اولین نشانه های شهرسازی جدید، این شهر بافت فیزیکی خود را گسترش داده و درآینده در جهات مختلف توسعه بیشتری خواهد یافت.

میزان رشد جمعیت سالانه وتغییرات جمعیتی دردهه های مختلف نیز بخشی از این تحولات کلانی شهر را نشان می دهد و در عین حال گویای این واقعیت است که این شهر یکی از نقاط جاذب جمعیت ومرکز خدماتی منطقه می باشد در یک جمع بندی کلی میتوان به این نتیجه رسیدکه به دلیل افزایش نسبت شهرنشینی به روستانشینی واهمیت یافتن دو بخش صنعت و خدمات شهر کرج در اینده( به لحاظ مرکزیت وجذب جمعیت بیشتر) بایستی آمادگی پذیرش فضاهای جدید بیشتری ونقش خدماتی را داشته باشد. قابل پیش بینی است که این شهر به علت موقعیت خاص جغرافیایی و ارتباطی خود که این شهر را به کانونهای جمعیتی همجوار وشهرک های اقماری کرج مانند:محمدشهر،ماهدشت،ملارد،شهریارو.. پیوند می دهد نقش منطقه ای خود را قوت بیشتری داده وهمچنان پذیرای جمعیت بیشتری خواهد بود.

همزیستی بین حوزه های روستایی، شهرک های اقماری وشهر کرج باعث پیدایش زمینه های مشترک اجتماعی و فرهنگی بین این حوزه های سکوتی شده واین همزیستی درمنطقه نوعی هویت فرهنگی بوجود آورده که در تحکیم روابط اجتماعی- اقتصادی این حوزه ها عمیقا موثر بوده است از طرف دیگر افزایش توانهای بالقوه واشتغال زایی شهر و رشد زمینه های

سرمایه گذاری در بخش های خدماتی وصنعتی از خروج نیروی متخصص و ماهر شهر کاسته که این روند باعث زایش یکسری تحولات عمیق در بافت اجتماعی- اقتصادی شهر کاسته که این روند باعث زایش یکسری تحولات عمیق در بافت اجتماعی-اقتصادی شهر شده و به همین دلیل است که پیش بینی میکنیم این روند بصورت مداوم ادامه داشته باشد. علل حال این وضعیت نشان دهنده نقش شهر کرج در آینده است و راهگشای این ضرورت است که شهر کرج و در واقع جزیی از کل منطقه به حساب می آید و در عین حال که مسیر آینده آن بر تحولات منطقه موثر است از تحولات منطقه ای وخصوصیات جدید آن نیز تاثیر می گیرد .