مقاله بررسی استفاده از مکانیسم دور ریزی انرژی توسط پارانیتروفنل در کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی در فرایندهای هوازی تصفیه فاضلاب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی استفاده از مکانیسم دور ریزی انرژی توسط پارانیتروفنل در کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی در فرایندهای هوازی تصفیه فاضلاب دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی استفاده از مکانیسم دور ریزی انرژی توسط پارانیتروفنل در کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی در فرایندهای هوازی تصفیه فاضلاب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی استفاده از مکانیسم دور ریزی انرژی توسط پارانیتروفنل در کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی در فرایندهای هوازی تصفیه فاضلاب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی استفاده از مکانیسم دور ریزی انرژی توسط پارانیتروفنل در کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی در فرایندهای هوازی تصفیه فاضلاب :

تعداد صفحات:۱۷

چکیده:

یکی از مهمترین معایب فرایندهای هوازی تصفیه قاضلاب ، از جمله SBR تولید زیاد لجن بیولوژیکی است. یک ایده مطلوب برای حل مشکل تولید لجن مازاد بویژه در تصفیه خانه های فاضلاب کاهش آن از طریق کاهش ضریب تولید بیومس توسط مکانیسم دور ریزی لجن می باشد. روش تحقیق : در این از ۲ راکتور SBR به حجم ۲۰ لیتر که توسط سیستم on-line کنترل می شود استفاده شد. پس از ایجاد شرایط پایدار در زاکتور ها در انحلال ۱۲ ماه تحقیق ، نمونه برداری و آزمون پارامترهای از قبیل ، BOD ، COD SOUR ، SV1 ، DO ، PH ، MLNVSS ، MLVSS ، MLSS ، پارانیترو فنل (PNP ) و در نهایت ضریب تولید بیومس (Y) انجام شد. یافته ها : در زمان مند سلولی ۱۰ روز متوسط ظرایب سنتکی Y و Kd به ترتیب ( فرمول د رمتن اصلی مقاله ) و ظریب همبستگی ۰/۹۸(R2) محاسبه گردید . نتایج نشان داد که PNP با غلظت ۱۰۰ میلی گرم به راکتور قادر است ضریب سنتیکی Y را از ۰/۸۵ در حالت بدون تزریق PNP به ۰/۲۷ میلی گرم بیومس به میلی گرم COD کاهش دهد. بحث و نتیجه گیری : در اثر افزایش ۱۰۰ میلی گرم در لیتر PNP در راکتور لجن مازاد تا ۵۷% کاهش یافت اما COD محلول به مقدار ۱۹۳ میلی گرم در پساب تصفیه شده افزایش یافت . در دوز تزریقی ۱۵۰ میلی گرم در لیتر PNP به راکتور هیچ لجنی تولید نشد. اما میزان COD پساب خروجی به ۴۸۰ میلی گرم در لیتر افزایش یافت . از طرفی آنالیز آماری نشان داد که بین غلظت مختلف پارانیتروفنل تزریقی به راکتور و درصد کاهش لجن مازاد رابطه همبستگی قوی (۹۸<R2 ) وجود دارد.