مقاله در مورد نظام آموزشی چین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد نظام آموزشی چین دارای ۱۵۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد نظام آموزشی چین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد نظام آموزشی چین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله در مورد نظام آموزشی چین :

نظام آموزشی چین

• ساختار نظام آموزشی
o آموزش پیش دبستانی
o آموزش پایه
o آموزش همگانی
o آموزش پیش دانشگاهی
o مقطع آموزش ابتدایی

o مقطع آموزش متوسطه
o آموزش عالی
o آمار تحصیلی
o مؤسسات پایه

o آموزش بزرگسالان
o آموزش غیر رسمی
o آموزش فنی حرفه ای
o آموزش اقلیت های قومی
o آموزش معلمان
o تکنولوژی آموزشی

نظام آموزشی چین
آموزش پیش دبستانی
آموزش پیش دبستانی همواره به عنوان یکی از مقاطع آموزشی کشور چین مدنظر قرار داشته است. در نواحی شهری، آموزش پیش دبستانی عمدتاُ در کودکستان ارائه گردیده و مدت زمان سه ، دو یا یک سال به طول می انجامد گفتنی است که مراکز فوق بصورت تمام وقت، پاره وقت و یا پانسیونی فعالیت می نمایند. در نواحی روستایی آموزش پیش دبستانی عمدتاً بصورت کلاس های نگهداری اطفال و کودکستان های فصلی است. در مناطق باستانی، قومی، دور افتاده و فقیرنشین کشور علاوه بر آموزش پیش دبستانی طبیعی و معمول، آموزش غیر معمول با اشکال مختلف از قبیل مراکز فعالیتی کودکان، مراکز تفریحی و مراکز آموزشی متحرک «کاروان» فعالیت دارند. در این مقطع ، کودکان رده سنی۳ تا ۶ سال به کودکستان نزدیک خانه خودرفته و درآنجابه تعلیم موضوعات اصلی و زبان بومی خود مبادرت می نمایند. آن ها بازی می کنند، می رقصند و آواز می خوانند. در این مقطع به کودکان ارزش حقیقت، مهربانی و زیبایی آموخته می شود در کشورچین آموزش کودکان جدی گرفته می شود زیرا شخصیت هر فرد طی سال های اولیه شکل می گیرد. طی سالهای اخیر، سیاست آموزشی پیش دبستانی با توسعه چشمگیری روبرو بوده است. به نحوی که مطابق آمار بدست آمده طی سال ۱۹۹۸، کشور چین از بیش ۱۸۰۰۰۰ کودکستان با ۲۴۰۰۰۰۰۰ دانش آموز برخوردار می باشد. طبق این آمار نرخ افرادی که در دوره یکساله آموزش پیش دبستانی شرکت دارند به ۷۰% بالغ می گردد. طی سالهای اخیر برنامه های آموزش پیش دبستانی در شهرهای بزرگ و متوسط کشور گسترش یافته است. این در حالی است که برنامه های آموزش پیش دبستانی در نواحی روستایی، دورافتاده و فقیرنشین نیز از رشد چشمگیری

برخوردار بوده است به نحوی که طی سال ۱۹۹۸، از میان ۱۱ استان جنوب غربی و شمال غربی کشور بالغ بر ۹/۳۹ درصد از کودکان نواحی فقیرنشین از برنامه های آموزش پیش دبستانی سه ساله دولتی و ۷/۶۶ درصد نیز از برنامه های یکساله آموزش پیش دبستانی بهره مند گردیده اند. از جمله مهم ترین مزایای کودکستان ها و مراکز پیش دبستانی کشور چین به ترکیب امور مراقبتی و آموزشی کودکان در جهت رشد بدنی، اخلاقی، فکری و زیبایی شناسی کودکان در اجزاء موزون و آمادگی آنان جهت بهره برداری از آموزش مدرسه ای ضابطه مند اشاره نمود. فعالیتهای آموزشی

مراکز پیش دبستانی در ساختاری متشکل، هدفمند و چند جانبه از آموزش هدایت کننده به سوی تقویت و توانمندسازی و رشد ذهنی کودکان سازمان یافته است. علاوه بر پرداختن به فعالیتهای تفریحی کودکان که بخش اصلی فعالیتهای مراکز پیش دبستانی است، فراهم سازی محیط مناسب جهت ایجاد شرایط و فرصتهایی جهت مواجه واقعی کودک با مسائل و مشکلات زندگی و تقویت درک معانی از اهم اهداف اینگونه مراکز محسوب می گردد. در جهت ارتقاء کیفیت مدیریت مراکز پیش دبستانی، دولت به اتخاذ سری قواعد دسته بندی شده مشتمل بر« نظام مدیریتی و

نظام کاری کودکستانها» بر پایه اصول علمی مدیریتی مبادرت نموده است. دولت چین همچنین به طراحی نظام ها و قوانینی در جهت ارزیابی کیفیت کاری معلمین و برآورد توانایی های آنان اقدام نموده است.

ساختار آموزش پیش دبستانی
سال تحصیلی تعدادمدارس تعداد کل دانش آموزان ثبت نامی تعداد دانش آموزان دختران ثبت نامی تعداد کل معلمان
۱۹۹۰ ۱۷۲۳۲۲ ۱۹۷۲۲۳۰۰ ۹۳۶۹۲۰۰ ۷۴۹۶۰۰
۱۹۹۱ ۱۶۴۴۶۵ ۲۲۰۹۲۹۰۰ ۱۰۳۸۳۶۰۰ ۷۶۸۹۰۰
۱۹۹۲ ۱۷۲۵۰۶ ۲۴۲۸۲۱۰۰ ۱۱۴۰۸۷۰۰ ۸۱۵۰۰۰
۱۹۹۳ ۱۶۵۱۹۷ ۲۵۵۲۵۴۰۰ ۱۱۹۷۵۹۰۰ ۸۳۶۰۰۰
۱۹۹۴ ۱۷۴۶۵۷ ۲۶۳۰۲۷۰۰ ۱۲۳۰۱۰۰۰ ۸۶۱۷۵۶
۱۹۹۵ ۱۸۰۴۳۸ ۲۷۱۱۲۳۲۸ ۱۲۶۷۶۰۳۴ ۸۷۵۰۶۳
۱۹۹۶ ۱۸۷۳۲۴ ۲۶۶۶۳۲۷۰ ۱۲۴۱۳۰۱۷ ۸۸۸۵۹۶
هدف مقطع آموزش پیش دبستانی ایجاد آمادگی ک ودکان جهت ورود به مراکز آموزش ابتدایی است.
طول دوره آموزش بر ۱ سال مشتمل می گردد که از سن ۵ سالگی آغاز می گردد. هر کلاس درسی ۳۰ دقیقه به طول انجامده و بر ۱۲ ساعت کلاسی هفتگی مشتمل می گردد.
اولویتهای آموزشی
از جمله مهمترین اولویتهای آموزشی مقطع آموزش پیش دبستانی در کشور چین می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
۱- توسعه سرمایه گذاریهای خارجی در حوزه آموزش پیش دبستانی
بخش آموزش پیش دبستانی(ویژه کودکان رده های سنی ۶-۱ سال )با آینده درخشانی روبرو

است. طبق آمار بدست آمده تاکنون بیش از ۲۰ مؤسسه زنجیره ای پیش دبستانی در پکن تأسیس گردیده که هر یک از مراکز متعددی در سطح شهر برخوردارمی باشند . مراکزی از قبیل مرکز مراقبتی کودکان شرق، مرکز مراقبتی کودکان Body Care وابسته به آمریکا و مرکز مراقبتی

Fun Dazzle هر یک از روش مدیریتی آموزشی خاص خود استفاده می نمایند .مرکز مراقبتی کودکان شرق که در سال ۱۹۹۸ به عنوان تنها مرکز تخصصی خصوصی در زمینه آموزش کودکان در پکن دایر گردید هم اکنون از ۵ شعبه در سطح شهر پکن برخوردار می باشد که ۴مرکز به نگهداری

و آموزش کودکان رده های سنی ۶-۱ سال و ۱ مرکز به آموزش زنان باردار اختصاص دارد.لازم به ذکر است که تاکنون مبلغی بالغ بر۱۰ میلیون یوان (معادل ۲/۱ میلیون دلار ) جهت راه اندازی و فعالیت این مراکز سرمایه گذاری گردیده است. در این مرکز سیستم بهره گیری از والدین جهت ارائه برنامه های آموزشی ( Teacher as Parents ) که در کشورهای غربی مورد استفاده بوده به کار گرفت

ه شده و به تدریج به روش چینی تغییر وضعیت داده است.
طبق آمار بدست آمده طی سال ۱۹۹۹ ، تعداد۳۰ مرکز مراقبتی کودکان در۲۶ شهر مختلف چ

ین دایر گردیده است.مؤسسه چند ملیتی Body Care که مرکزیت آن در کشور آمریکا قرار دارد، از سال ۱۹۹۸ به فعالیت خود به صورت رایگان جهت برگزاری دوره های آموزش تغذیه و بهداشت کودک در پکن مبادرت نموده است. درسال ۱۹۹۹ موسسه فوق به منظورتوسعه فعالیتهای مراقبتی کودکان به تاسیس نخستین مرکزمشاوره درخصوص تغذیه و بهداشت کودکان مبادرت نمود .مؤسسه فوق همچنین به تاسیس دو مرکز جهت آموزش والدین در زمینه تغذیه ، هوش و روانشناسی کودک در پکن مبادرت نموده است.گفتنی است که کلیه معلمین این مراکز از زنان برخوردار از مدارک تحصیلی بهداشت و آموزش کودکان متشکل می گردد. مؤسسه فوق همچنین مرکر دیگری در شهر دالیان دایر نموده است .طبق آمار بدست آمده ، از سال ۱۹۹۹ تاکنون مبلغی بالغ بر ۱۳میلیون دلار با مشارکت با نک آمریکایی DDB و شرکت Body Care در این زمینه سرمای

ه گذاری شده است . درسال۱۹۹۴، مؤسسه آموزش کودکان Fun Dazzle با هدف آموزش کودکان ازطریق سرگرمی و تفریح درچین آغاز به فعالیت نمود. این مؤسسه به ارائه خدمات مختلفی ازقبیل سرگرمی ،آموزش وتغذیه به کودکان مبادرت می نماید.
استفاده از سرگرمیها ی آموزنده برای کودکا ن به منظور تقویت نیروی آموزشی آنان بخش اعظمی از روش تدریس این مؤسسه راتشکیل می دهد .درمرحله نخست، این مؤسسه ۱۲ میلیون یوان (معادل۴۵/۱ میلیون دلار)جهت دایرنمودن ۱مرکز در شهرپکن و ۱ مرکز در شانگهای سرمایه گذاری نموده است .
این مؤسسه امیدوار است بتواند ۸۰ مرکز در شهرهای مختلف چین دایر نماید. این در حالیست که در حال حاضر کلیه این مؤسسات به دلیل بالا بودن هزینه های مختلف و پایین بودن درآمد والدین از درآمد ناچیزی برخوردار بوده و امیدوارند با افزایش نرخ در آمد مردم و افزایش آگاهی آنان نسبت به اهمیت آموزش پیش دبستانی در آینده از بازار کار خوبی برخوردار گردند. درحال حاضر در کشورچین ۲۰ میلیون خانواده برخوردار از کودکان رده های سنی ۳-۱ سال وجود دارند که تا سال ۲۰۰۵ هفت در صد به این رقم افزوده خواهد شد.بنا به اعتقاد کارشناسان ، درکشوری که هرخانواده ازحق برخورداری از ۱ فرزند بهره مند می باشد، ۳۰ درصد هزینه های خانواده متعلق به کودک خا نواده می باشد که این رقم خود به جذب سرمایه های فراوانی در بخش آموزش پیش دبستانی منتهی

می گردد. به واسطه توسعه مراکز فوق طی سالهای اخیر دولت چین به اتخاذ تدابیری در جهت ساماندهی این مراکز مبادرت نموده است.
علی رغم قوانین ومقررات تبیین شده توسط شهرداری پکن برای این گونه ، مقررات سرمایه گذاری دراین خصوص همچنان با مشکلات زیادی مواجه می باشد که باید مد نظر قرار گیرد.چراکه اغلب روشهای آموزشی بکار گرفته شده دراین مراکز از کشورهای غربی اتخاذ گردیده وتغییر آن بر اساس فرهنگ چینی چالش بزرگی برای این مراکز فراهم آورده است.
۲- تأ مین سلامت و بهداشت کودکان
از سال ۲۰۰۲، آموزش چگونگی تأمین سلامت کودکان در کلیه مهدهای کودک و مدارس پیش دبستانی شهر شانگهای بعنوان برنامه درسی ویژه گنجانده شده است. گفتنی است که در صورت موفـقیت آمیز بودن ، برنامه فوق در سایر مراکز آموزشی کودکان کشور نیز به مورد اجرا گذارده خواهدشد.
لازم به ذکر است که طرح مذکور با همکاری سازمان جهانی KidsSafe برای نخستین بار در کشورچین به مورد اجرا گذارده شده است. طبق آمار بدست آمده، ۱/۲۶ درصد مرگ و میر کودکان در چین بر اثر جراحات وارده از طریق سوانح مختلف بوده است که جان کودکان را تهدید می کند.بر اساس آمار ، در شهر شانگهای ۴۵/۳ نفر از هر یکصد هزار کودک در اثر غرق شدن و ۹۳/۱نفر در اثر تصادف رانندگی جان خود را از دست می دهند.طبق این آمار ۵۲ در صد از جراحتها هنگامی رخ می دهد که کودکان همراه خانواده خودمی باشند. این آمار و ارقام سبب گردیده تا توجه والدین به

تضمین سلامت وامنیت کودکان جلب شده و اجرای برنامه آموزشی فوق نیز در این راستا می باشد.
۳- اجباری سازی درس انگلیسی در دوره های آموزش پیش دبستانی
باتوجه به روند رو به افزایش علاقه والدین به آماده سازی فرزندان خود برای آینده ، درس انگلیسی در مهدهای کودک شهرهای بزرگ کشور چین به ویژه شهر پکن به صورت اجباری در آمده و در

بسیاری از مهدهای کودک، از معلمین انگلیسی و کانادایی جهت تدریس دروس انگلیسی بهره برداری می گردد. بنابر آمار منتشره، بیش از ۳ هزارموسسه آموزش زبان خارجی، در کشور چین فعالیت دارند که در آمد آنها بر۱۰میلیارد یوان (معادل ۲/۱ میلیارد دلار آمریکا) بالغ می گردد.
معضلات آموزشی
از جمله مهمترین مشکلات پیش روی آموزش مقطع پیش دبستانی می توان به افت راندمان نظام آموزش پیش دبستانی اشاره نمود. در قانون آموزش و پرورش چین بطور واضح آمده است که آموزش و پرورش کودکان پیش دبستانی نخستین مرحله آموزش و پرورش و بخش مهمی از برنامه های آموزشی دولت است . این نوع آموزش در ”برنامه اجرایی ارتقا آموزش و پرورش چین طی قرن ۲۱ ” پیش بینی شده و در آن آمده است که آموزش و پرورش کیفی و توانمند باید از مقطع آموزش پیش دبستانی آغاز گردد.این در حالیست که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۱ تعداد مراکز آموزش پیش دبستانی و شمار کودکان تحت تعلیم این مراکز با سیر نزولی مواجه بوده است. تعداد مراکز آموزش پیش دبستانی سراسر چین از ۱۸۰ هزار باب به ۱۱۰ هزار باب و شمار کودکان حاضر در این مراکز نیز از ۱۱۲ / ۲۷ میلیون نفر به ۲۱۸ / ۲۰ میلیون نفر و نسبت کودکان رده های سنی۳ تا ۶ سال از ۴۱ درصد به ۳۴ درصد کاهش یافته است .علت اصلی این مسئله آنست که برخی از دولت های محلی به آموزش وپرورش پیش دبستانی اهمیت نداده و بر این عقیده اند که آموزش و پرورش پیش دبستانی بخشی از آموزش اجباری محسوب نمی گردد . در زمان اجرای کوچک سازی ساختار اداری دولت ، برخی از سازمانهای اداری مرتبط با آموزش پیش دبستانی حذف شده و آموزش کودکستانی تحت نظارت دولت قرار نگرفته است ، برخی از دولتهای محلی نیز، مقطع آموزش پیش دبستانی را وارد عرصه بازار خصوصی نموده و مبادرت به قطع بودجه مدارس پیش دبستانی نمودند. بدین ترتیب حقوق معلمین مدارس پیش دبستانی و هزینه آنان تامین نگردیده است. بلکه آنان جهت تامین بودجه مورد نیاز خود به کارهای دیگر روی آوردند . به علت کمبود بودجه حتی تعدادی از مدارس پیش دبستانی به بخش خصوصی فروخته شده و یا به انبار تبدیل گردیده اند . با توجه به وضعیت پیش آمده و جهت جلوگیری از بروز لطمات بیشتر به بخش آموزش پیش دبستانی ، ادارات مربوطه دولتی در حال تدوین مقرراتی جهت ” اصلاح ساختار و توسعه آموزش پیش دبستانی ” می باشند.
آموزش پایه
از زمان اعلام « قانون آموزش پایه جمهوری خلق چین» طی سال ۱۹۸۶، برنامه های آموزش پایه ۹ ساله، بوسیله دولتها، در سطوح مختلف به اجرا درآمده است. با توجه به آمار سال ۱۹۹۸، نرخ ثبت نام مدارس ابتدایی بر ۹/۹۸% و نسبت فارغ التحصیلان مدارس ابتدایی که به ادامه تحصیلات خود در مقطع متوسطه (شامل فنی، حرفه ای) مبادرت می نمایند بر ۳/۹۴% بالغ می گردد. برنامه های آموزش پایه، ۹۰% از جمعیت ملی و مقطع مقدماتی متوسطه ۷۳% از این جمعیت را تحت پوشش قرار داده است. در نواحی شهری و شهرهای بزرگ و نواحی ساحلی که از نظر اقتصادی

پیشرفته اند، گسترش جامع آموزش مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) نیز به وقوع پیوسته است. علاوه بر این دولت چین اهمیت زیادی به گسترش همگانی آموزش پایه در نواحی روستایی و فقیرنشین و اقلیت نشین کشور قائل است. طی سال ۱۹۸۷، وزارت اقتصاد به صدور مصوبه «اعمال تغییراتی در نحوه اداره آموزش پیش دانشگاهی در نواحی روستایی» مبادرت نمود. در حال حاض

ر، برای بخش ها، شهرها و روستاهایی که توانایی اداری آنها توسط مسؤولان شهر یا بخش مورد تایید قرار گرفته است، امکانات آموزش پیش دانشگاهی دولتی فراهم آمده است. تلاش هایی در جهت یکپارچگی، توسعه آموزش و ارتقاء کیفیت نیروی کار به عمل آمده است. گفتنی است که تلاش های مذکور به واسطه توسعه اقتصاد محلی و پیشبرد فرهنگ، اخلاق و ارتقاء سطح زندگی شهروندان چینی به سطح استاندارد صورت می گیرد. از این روی آموزش روستاییان و اقتصاد محلی از پیشرفت چشمگیری برخوردار بوده است. در حال حاضر بالغ بر ۲/۹۵% از مدارس ابتدایی، ۶/۸۷% از مدارس مقدماتی متوسطه (Junior) و ۵/۷۱% مدارس تکمیلی متوسطه ( Senior ) در شهرهای کوچک و روستاها واقع گردیده اند. از سوی دیگر وزارت آموزش و وزارت اقتصاد مبادرت به اجرای « طرح ایالتی آموزش پایه درنواحی فقیرنشین» نموده اندکه از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ به طول می انجامد. دولت مرکزی نیز به تخصیص بودجه ای ویژه بالغ بر ۹/۳ میلیارد RMB علاوه۱۰ میلیارد RMB تامین شده توسط دولت های محلی جهت توسعه شرایط مدارس در نواحی فقیرنشین مبادرت نموده است.
سال تحصیلی در مقاطع آموزش ابتدایی و متوسطه به دو ترم تحصیلی تقسیم می گردد. سال تحصیلی در مقطع ابتدایی بر۳۸ هفته آموزش ترمیک با یک هفته اضافی به عنوان رزرو و ۱۳ هفته تعطیلات مشتمل می گردد. سال تحصیلی در مقطع مقدماتی متوسطه (Junior) نیز بر۳۹ هفته آموزشی و یک هفته اضافی به عنوان رزرو و ۱۲ هفته تعطیلات مشتمل می گردد. سال تحصیلی در مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) نیز بر۴۰ هفته آموزشی با یک یا دو هفته رزرو و ۱۰ تا ۱۱ هفته تعطیلات مشتمل می گردد. ایام آموزشی در مقاطع ابتدایی و متوسطه، برپنج روز از هفت روز هفته مشتمل می گردد. در پاییز ۱۹۹۳ ، مدارس ابتدایی و متوسطه به اجرای « برنامه تحصیلی تمام وقت مدارس ابتدایی و متوسطه به صورت آزمایشی» مبادرت می نمودند. در این برنامه آموزشی، موضوعات درسی خود به دو دسته دروس دولتی و دروس محلی تقسیم شده وعناوین محلی توسط دولت های استانی مطابق با نیازهای محلی ارائه می گردد. برنامه درسی مقطع تکمیلی

متوسطه (Senior) نیز خود شامل دو بخش دروس تئوریک و علمی است که عناوین درسی تئوریک نیز خود به دو دسته عناوین اجباری و عناوین اختیاری تقسیم می گردد.طی سال ۱۹۹۹، وزارت آموزش چین به طراحی سیستم برنامه تحصیلی پیش دانشگاهی جدید برای قرن بیست و یکم مبادرت نمود. مطابق سیستم مذکور کلیه کودکان رده سنی ۶ سال مناطق شهری و کلیه کودکان رده سنی ۷ سال مناطق روستایی و فقیرنشین ملزم به حضور در مدارس ابتدایی می باشند.

مطابق سیستم مذکور همچنین در مناطق برخوردار از مدارس مقدماتی متوسطه (Junior) کلیه فارغ التحصیلان مقطع ابتدایی می باید بدون شرکت در هیچ آزمون ورودی در کلاس های درسی حضور یابند. این در حالی است که فارغ التحصیلان مقطع مقدماتی متوسطه (Junior) در صورت تمایل به ادامه تحصیل در مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) ملزم به شرکت در آزمون ورودی محلی، قبل از ورود به این مقطع می باشند، علاوه بر این طی دوره آموزش پایه، حضور در آزمون های پایان ترم، انتهای سال تحصیلی و پیش از فارغ التحصیلی الزامی است. زبان چینی و ریاضیات از جمله عناوین درسی اجباری جهت فارغ التحصیلی دانش آموزان می باشند و این در حالی است که سایر عناوین درسی منحصرا در جهت سنجش دانش آموزان ارائه می گردد.
قانون آموزش پایه
قانون آموزش پایه از اول جولای ۱۹۸۶ به اجرا در آمده است. در این قانون باید هر دانش آموز از ۹سال آموزش رسمی برخوردار گردد. جهت برآوردن این نیاز، کودکان ملزم به گذراندن آموزش پنج سال دوره ابتدایی و آموزش چهار ساله دوره مقدماتی متوسطه و یا آموزش شش سال ابتدایی و آموزش سه ساله مقدماتی متوسطه می باشند. امروزه در کشور چین، نظام ۶ و ۳ سال متداول تر است (مورد دوم). اما برخی مسائل و مشکلات مانع تحقق فوری این دوره نه ساله می گردد. از این روی در قانون آموزش و پرورش پیش بینی هایی در نظر گرفته شده است که بر طبق آن مناطق کشور به سه قسمت شهرها و نواحی که از لحاظ اقتصادی پیشرفت کرده اند، شهرهای کوچک و روستاهایی که پیشرفت نسبی داشته اند و مناطقی که از لحاظ اقتصادی عقب مانده اند تقسیم می گردد. در نواحی اول و دوم دوره نه ساله آموزشی در اغلب موارد متداول است. آمارها نشان می دهد در مناطقی که ۹۱ درصد جمعیت را درخودجای داده اند آموزش پایه متداول است. طبق آمارهای به دست آمده طی سال ۱۹۹۴،۸/۴۴ درصدازکودکانی که به سن مدرسه رسیده اند واردمقطع آموزش ابتدایی شده وهرساله۲ درصداز دانش آموزان مبادرت به ترک تحصیل می نمایند.۸۰ درصداز دانش آموزان مقطع ابتدایی نیزبه مدارس مقدماتی متوسطه راه می یابندکه این رقم نشان دهنده ۷۵ درصد ازجمعیت این گروه سنی درکل کشور است. درمناطق عقب مانده که ۲۵ درصد از جمعیت را درخود جای داده است برای اجرای برنامه های آموزش پایه زمان بندی های مختلفی وجود دارد. بطور خلاصه آموزش نه ساله (اجباری) در حال همگانی شدن بوده و به عنوان قانون باقی نخواهد ماند. در پایان اشاره بدین نکته الزامی است که مهمترین عامل افزایش هز

ینه های آموزشی در کشور چین ترک تحصیل دانش آموزان است. مدارس کمک هزینه هایی از مقامات محلی دریافت داشته و به دانش آموزان اهدا می نمایند. بررسی هزینه مدارس ابتدایی و مقدماتی متوسطه در یکی از شهر های بزرگ کشور نشان می دهد که طی سال ۱۹۹۴ میانگین هزینه دانش آموزان ابتدایی ۴/۹۵ یوان و دانش آموزان مقاطع مدقماتی و تکمیلی متوسطه بر ۵/۱۵۵ یوان و ۳/۲۵۷ یوان بالغ می گردد.
آموزش همگانی

با اجرای نظـام آموزش فراگیر در کشورچیـن مردم این کشـور به تدریـج به ایـن نتیجه رسیده اند که دانشجویان تنها در صورت احراز امتیازات بالا و آموزش های گسترده تر در قلمرو های مختلف قادر به ارتقای توانایی های خود در جامعه رقابتی امروز می باشند .در نظام جدید به کلیه توانایی های ذهنی، جسمانی و فیزیکی فرد اهمیت داده شده و به شکلی برابر نگریسته می شود که کاملاً با روش یادگیری و آموزش در گذشته متفاوت است. در حال حاضر، در مدارس ابتدایی و متوسطه متون آموزشی و برگه های آزمون به منبع کلیدی تعلیم و تربیت افراد مبدل گردیده و خلاقیت، نو آوری و قابلیت انطباق دانش آموزان و ارتقای توانایی های رقابتی آنان به عنوان راهگشای ورودی آنان به دانشکده ها و دانشگاه ها مطرح گردیده است. به دستور کمیته مرکزی حزب کمونیست و شورای دولتی چین از ۳ سال پیش نظام جدیدی به مورد اجرا در آمده است. در این نظام بر این نکته تأکید گردیده است که دانش آموزان باید علاوه بر پیشبرد قابلیت های ذهنی و انجام تکالیف درسی، به سلامت جسمانی، فیزیکی و تربیت بدنی نیز اهمیت قائل گردند. .آنچه مهم می نماید این است که کشورچین با توجه به گشودن درهای خود به روی دنیای خارج، در حال حاضر، نیازمند نیروهای کارآزموده با توانایی های همه جانبه جهت حضور درصحنه جهانی است . اعمال اصلاحات و سیاست درهای باز ، تغییرات اساسی در نظام های ارزشی چین ایجاد نموده، شیوه زندگی را تغییر داده و تحولی جدی در کشور به وجود آورده است.به عنوان مثال در دانشگاه پکن که از جمله معتبرترین موسسات آموزش عالی کشورچین محسوب می گردد، یک سوم از دانشجویان به طور تمام وقت تحصیل نموده و یک سوم دیگر نیز غیر از کسب تحصیل به کسب تجربه و فعالیت در بازار کار نیز مبادرت می نمایند. به اعتقاد این دسته از دانشجویان، جهت ورود به بازار اشتغال و دستیابی به موقعیت و جایگاه شغلی بهتر، کسب مهارت در آموزش زبان خارجی و رایانه ضروری است. از این روی، طی سالهای اخیر، برنامه های آموزشی مختلفی در زمینه های گوناگون برای کارکنان و دانشجویان در نظر گرفته شده است تا از این طریق به ارتقاء مهارت های خود در کلیه جنبه ها نائل آیند .آمار نشان می دهد که سالانه از هر۱۳ شهروند چینی، ۱ نفر به گذراندن دوره های آموزش مهارتهای شغلی نائل می آید و این درحالی است که این افراد علاوه بر گذراندن دوره های حرفه ای شغلی و کارآموزی به ورزش های گوناگون و فعالیت های تفریحی چون کوهنوردی و

تور گروهی نیز می پردازند. علاوه بر این ، دانشجویان دانشگاههای چین در کنار فعالیت های متوازن ذهنی و فیزیکی با برخورداری از میلیون ها یوان از دستاوردهای علمی و فنی به نوآوری و خلاقیت تشویق شده و به تقویت توانایی های خود در زمینه های علمی و فنی مبادرت می نمایند . لذا حضور داشجویان در سطح جامه و در مقاطح مختلف تحصیلی و شغلی مانند ادارات اجرایی وتجاری، بخش بیمه، خبرنگاری و گزارشگری مشهود است. با وجود چرخش اقتصاد متمرکز و برنامه ریزی کشور چین به سمت اقتصاد باز، شهروندان چینی به فعالیت در بازار کار و پرداختن به امور تجاری می پردازند. ثمره نظام آموزش و پرورش جامع امروزی،حضور مستمر نیروهای مستعد جوان در بازار کار و تحصیل چین و ارتقای قابلیت رقابتی آنان با جامعه جهانی است.
راهکار افزایش دانش همگانی شهروندان چینی
اغلب شهروندان چینی در یافتن کتب مناسب علمی برای فرزندان خود با مشکل مواجه بوده و از این بابت ابراز نگرانی می نمایند . به اعتقاد برخی از آنان، با مراجعه به کتابخانه های بزرگ ، سری کتابهایی در زمینه های گوناگون علمی در قفسه ها وجود دارد که برخی از آنها یا برای فهم ع

امه مشکل بوده و یا از اشتباهات زیادی برخوردار بوده وخشونت را ترویج می نمایند . طی سال ۲۰۰۱، انجمن علوم و فنون چین و سایر سازمان های کشور، مبادرت به تلاش گسترده ای در جهت همگانی نمودن علوم در میان شهروندان چینی نمودند که از سال ۱۹۴۹ ، گسترده ترین کوشش دولت در این راستا به حساب می آمد . طی ۵۰ سال اخیر و از زمانی که نرخ بیسوادی در این کشور ( طی سال ۱۹۴۹ ) بر۹۰ درصد بالغ می گردید، انجمن علوم و فنون چین به تلاش در زمینه ایجاد جاذبه و تعمیم علوم یا دانش علمی Scientific Knowledge مبادرت نموده است . علی رغم آنکه در این زمینه اقدامات عمده ای صورت گرفته ، تعمیم دانش در شهرها و روستاهای کشور با موفقیت چندانی توام نبوده است، چراکه بسیاری از زمینه های علمی از عمومیت مطلوب در میان عامه مردم برخوردار نگردیده است . از سوی دیگر درک رشته های علمی برای عموم مردم کار دشواری بوده و به سختی می توان آنها را تعمیم داد. این درحالیست که از یک دهه پیش، انجمن علوم و فنون چین با هدف بهره گیری از استانداردهای تحقیقاتی بین المللی و تلاش در جهت دستیابی شمار بیشتری از مردم به دانش و علوم و آشنایی با آن بررسی های گسترده ای را انجام داده است . گفتنی است که در این گونه بررسیها ، نظرات شهروندان عامه چینی در خصوص موضوعات علمی نظیر اینترنت، دانش مولکولی ، رادیواکتیو و فرایند تحقیقات علمی یا “ دی ان ای ” DNA مد نظر قرار داشت . درمیان پاسخ دهندگان ۸۰ در صد به آگاهی از فرایند تحقیقاتی و بیش از نیمی از آنان نیز به آشنایی مختصر با رادیو اکتیو و علوم مولکولی اذعان داشتند.درحدود ۲۰ در صد از آنان نیز از اطلاعاتی درخصوص اینترنت و دی ان ای برخوردار بودند . در این قبیل بررسی ها محققین دریافتند که مردم بتدریج برمسائلی چون محیط زیست و آلودگی محیط اطراف خود ، مواد غذایی و استفاده بهینه از منابع طبیعی توجه نموده و ۲/۶۸ در صد از آنان از بیابانی شدن تحت عنوان مساله جدی محیط زیست یاد می کنند . این در حالیست که اغلب آنان از اطلاعاتی درخصوص موضوعات پزشکی و علمی پیشرفته مانند فناوری “ شبیه سازی انسان “ بی بهره بودند. بنا به نتایج بررسی های فوق ، تنها ۴/۱ در صد از پاسخ دهندگان از دانش کافی طبقه بندی شده و منسجم در خصوص علوم برخوردار بوده و این میزان درمناطق روستایی از نواحی شهری نی

ز پایین تر بوده است . از جمله مهمترین دلایل فقدان آگاهی و دانش مردمی در خصوص علوم می توان به عدم وجود نهاد یا سازمان ویژه در جهت تعمیم علوم و تعلیم و تربیت در میان عامه مردم اشاره نمود. به گفته کارشناسان چینی آموزش علوم و تعمیم آن در کشور باید بر اساس مقررات مشخص و توسط موسسات و نهادهای پژوهشی و نه توسط سازمان های خاص و مختلف صورت گیرد و این در حالی که بر عهده گرفتن چنین مسئولیتی از سوی چنین نهادها و موسساتی کاری دشوار است، چراکه محققین این کشور مبالغ زیادی جهت انجام کارهای علمی وسیع از دولت

دریافت نموده و از زمان کافی جهت تعمیم علوم در کشور برخوردار نمی باشند . از این روی ، تعمیم و تداول دانش در میان شهروندان چینی در سطح بسیار پایینی قرار داشته و عامه مردم نیز خود

از فرصت محدودی در جهت دستیابی به علوم و مقوله های علمی برخوردار می باشند . در واقع باید اذعان داشت که روح علمی در میان شهروندان چینی چندان ریشه دار نیست . به علاوه کارشناسان از فشارهای وارده بر دانشجویان و دانش آموزان مدارس تحت عنوان نقطه و عا

مل منفی و محدود کننده در تعمیم و تداول علوم مختلف در کشوریاد می کنند . در دانشگاه ها و مدارس کشور نیز ،تب مدرک گرایی شدیدی وجود داشته و از سوی دیگر کودکان جهت اخذ مدارک دانشگاهی تحت فشار خانواده ها قرار دادند .از این روی طی سال ۲۰۰۱ تحت چنین فشارهایی بالغ بر ۲میلیون دانشجو به دانشگاه ها راه یافتند. رقابت در این زمینه همچنان بالا است. با وجو

دیکه دانشجویان ملزم به برخورداری از آمادگی لازم در جهت گذراندن مواد امتح

انی و آزمون های مشکل می باشند، با این حال از زمان کمتری جهت پرداختن به فراگیری علوم به طور علمی و گسترده و طبقه بندی شده بهره مند می باشند . ظرف ۵ سال اخیر ، وزارت آموزش و پرورش چین اقدام به فعالیت گسترده ای در جهت تقویت بنیه علمی دانشجویان آغاز نموده و به غیر از شرایط مورد نیاز جهت حضور در آزمون های علمی ، مهارت های علمی آنان را نیز مد نظر قرار داده است . با این حال دانشمندان و متخصصان اذعان دارند که در اصل و زیر بنای آزمون دانشگاهی تغییری اعمال نگردیده و لذا اجرای برنامه آموزشی یاد شده از نتایج محدودی برخوردار بوده است. بنا به اظهارات برخی از دانشجویان، در دوران تحصیل در دانشگاه حتی از فرصت مطالعه یک رمان( رمانی با بار علمی ستگین) برخوردار نبوده اند. دلیل این اظهار نظر ساده است. زیرا آنان از فرصت یادگیری بیشتر برخوردار نبوده و تمامی محور توجه آنان بر آمادگی جهت شرکت در آزمون ورودی دانشگاه و یا آزمونهای دانشگاهی بوده است. دانشجویان صرفاً به کتابهایی که در اختیار آنان قرار داده می شود ، بسنده کرده و خود فاقد خلاقیت و اندیشه مستقل ،خلاق، مبتکر و مبدع هستند . این در حالی است که همگانی و متداول نمودن علوم در کشور نیازمند اندیشه و طرز تفکر مستقل و کسب دانش فراتر از آن چیزی است که در کتب درسی لحاظ گردیده است. بسط و توسعه علوم در کشور، نیازمند اندیشه مستقل و خلاق دانشجویان و معلمان است و بدون آن مردم تنها به درک و فهم مطالبی روی می آورند که بیشتر جنبه کلیشه ای و غیر علمی داشته و یا ازطریق رسانه ها به آنان دیکته شده است. ضمن آنکه فاصله علمی بین مناطق روستایی و شهری در کشورچین نیز خود معلول سطح پایین آموزش و پروش در مناطق حاشیه ای و روستایی کشور است. گزارشات واصله خود حاکی از آن است که میلیونها کودک چینی در اتمام دوره های آموزشی ۹ ساله ناتوان بوده و معلمین مدارس در جهت ارتقاء سطح علمی دانش آموزان حتی از کتاب و لوازم کافی بی بهره می باشند. علاوه بر این رسانه های همگانی چین نیز جهت منداول و مرسوم نمودن دانش در کشور کار چندانی انجام نداده اند . زیرا گزارشگران و سردبیران بسیاری از مجلات و مطبوعات چین خود از دانش چندانی برخوردار نبوده و فاقد نوآوری و ابتکار و خلاقیت جهت بسط و توسعه علوم در کشور می باشند . آنان یا از وحدت نظر در نگارش مقالات علمی برخوردار نبوده و یا به نگارش مضامین و موضوعات علمی همگانی توجهی نشان نمی دهند .به هر صورت به رغم چنین وصفی و وجود این گونه موانع در کشور ، بسیاری از دانشمندان و محققان اعتقاد دارند که شهروندان چینی قادر به ارتقاء سطح علمی و دانش خود در زمینه های مختلف از طریق اصلاح نظام آموزش و تعلیم و تربیت می باشند .
برخی از کارشناسان نیز بر ادامه روند اصلاحات در نظام آموزش و پروش تاکید دارند. آنان بر تعمیم و بسط و توسعه برنامه های علمی همگانی از طریق تلویزیون تاکید می ورزیده و اعتقاد دارند که پخش برنامه های علمی خارجی مانند “ دیسکاوری “ به تداول علمی در کشور کمک میکند .
از سوی دیگر پیشنهاداتی در جهت پرورش نویسندگان و گروه های علمی و تربیت افراد زبده در این زمینه مطرح گردیده است. پیوستن کشورچین به سازمان تجارت جهانی به توسعه اصلاحات در

موسسات علمی و تحقیقاتی کشور منجر شده و موجب می گردد تا ارتباط اینگونه موسسات و نهادها با عموم مردم گسترش یابد . بنا به اعتقادکارشناسان، همگام با رشد اقتصادی کشور، اعمال تغییرات اساسی و ایجاد تحولات گسترده در نظام علمی کشور الزامی است. چراکه اتخاذ چنین سیاستی به تدریج به بسط و توسعه علوم در میان عامه مردم و بازتر شدن اذهان آنان منجر گردد .در این میان نقش رسانه های گروهی و مطبوعات درجهت بهبود و ارتقاء کیقیت علمی شهروندان چینی از اهمیت زیادی برخوردار گردیده است ، چراکه ایستگاه های تلویزیونی با پخش

برنامه های علمی به روند بسط و توسعه دانش در چین مساعدت نموده و نشریات با نگارش مطالبی از این دست به هرچه سریعتر شدن روند آن کمک می کنند.

آموزش پیش دانشگاهی
تاریخچه
تا قبل از پایه گذاری جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹ ، آموزش پیش دانشگاهی در چین بسیار عقب افتاده بود . طی سال ۱۹۴۶ که سال اوج توسعه آموزشی محسوب می گردد؛ کشور چین تنها از ۱۳۰۰ مدرسه پیش دبستانی، ۲۸۹ هزار مدرسه ابتدایی و ۴۲۶۶ هزار مدرسه متوسطه برخوردار بود. پس از سال ۱۹۴۹ دولتهای محلی و مرکزی کشور توجه عمده ای به آموزش پیش دانشگاهی معطوف داشته و به تخصیص منابع مالی، انسانی و مادی زیادی به حوزه آموزش مبادرت نمودند. در سال ۱۹۷۸، با پذیرش سیاست اصلاح و گشایش درهای کشور به دنیای بیرون، آموزش پیش دانشگاهی وارد عصر نوینی از پیشرفت گردید. طی سال ۱۹۸۵، کمیته مرکزی حزب کمونیست چین به صدور بیانیه ای با عنوان « تصمیماتی در خصوص تغییرات ساختار آموزشی» مبادرت نمود که بر اصل پاسخگوی حکومتهای محلی در خصوص ارائه برنامه های آموزش پیش دانشگاهی استوار بود. سیاست گذاری جدید، به عنوان انگیزه ای برای حکومتهای محلی به ویژه بخش ها و شهرستان ها مطرح بود. طی سال ۱۹۸۶، کنگره خلق چین مبادرت به اعلان قانون آموزش پایه در جمهوری خلق چین نمود. بر این اساس، آموزش پیش دانشگاهی بر پایه قانونی محکم بنا گردید. طی سال ۱۹۹۳، کمیته مرکزی حزب کمونیست چین و مجلس ایالتی متفقاً به صدور اعلامیه «راهنمایی هایی در خصوص تغییرات و پیشرفت آموزشی کشور چین» مبادرت نمودند. اعلامیه مذکور در جهت روشن شدن جهت ها و سیاست های اساسی ویژه آموزش پیش دانشگاهی طی قرن بیست و یکم صادر گردید. در اوایل سال ۱۹۹۹، مجلس ایالتی همچنین به تصویب راهکار عملی جهت احیاء آموزش طی قرن بیست و یکم» مبادرت نمود. راهکار فوق که توسط وزارت آموزش طراحی و قاعده بندی یافته بود بر استراتژی تقویت چین در حوزه علوم، فن آوری و آموزش استوار بود. هدف اصلی ارائه راهکار فوق طراحی برنامه کار تغییرات و توسعه آموزش بین دو قرن بر اساس «قانون آموزش جمهوری خلق چین» و اعلامیه « راهنمایی هایی در خصوص

تغییرات و پیشرفت آموزش در چین» بود. در ژوئن سال ۱۹۹۹، کمیته مرکزی حزب کمونیست چین و مجلس ایالتی متفقاً به اعلان مصوبه تعمیق تغییرات آموزشی و پیشبرد کامل کیفیت آموزش مبادرت نمودند. لازم به ذکر است که مصوبه مذکور در جهت بنا نهادن آموزش اساسی سوسیالیستی با خصوصیات چینی طی قرن بیست و یکم صادر گردید. طی ۵۰ سال اخیر، از زمان پایه گذاری جمهوری خلق چین، آموزش پیش دانشگاهی در چین به موفقیت های فراوانی نائل آمده است به نحوی که مطابق آمار بدست آمده در پایان سال ۱۹۹۸، کشور چین از ۱۸۱۴۰۰ مدرسه پیش

دبستانی با ۲۴۰۳۰۳۰۰ دانش آموز، ۶۰۹۶۲۶ مدرسه ابتدایی با ۱۳۹۵۳۸۰۰۰ دانش آموز، ۶۳۹۴۰ مدرسه مقدماتی متوسطه (Junior) با ۵۳۶۳۰۳۰۰ دانش آموز و ۱۳۹۰۰ مدرسه تکمیلی متوسطه (Senior) (سه سال آخر متوسطه) با ۹۳۸۰۰۰۰ دانش آموز و ۱۵۳۵ مدرسه استثنایی با ۳۵۸۴۰۰ دانش آموز برخوردار می باشد.

نهادهای مرکزی
دولت مرکزی به تعیین خط مشی آموزش پیش دانشگاهی مبادرت می نماید و این در حالی است که مسوولیت مدیریت مراکز سطوح مختلف آموزشی بر عهده دولت های محلی می باشد. وزارت آموزش نیز به طبقه بندی قوانین، سیاست ها و برنامه ریزی کلی و اجزاء اساسی سیستم آموزشی کشور مبادرت می نماید. گفتنی است که نظارت مستقیم وزارت آموزش در جهت پایه ریزی اصول ویژه آموزش معلمان، آموزش در مناطق فقیر و اقلیت نشین و نظارت کلی بر عملکرد ادارات آموزش محلی صورت می گیرد.
دولت های ایالتی نیز عهده دار مسوولیت اجرای کامل برنامه های آموزش پیش دانشگاهی در حوزه حکومتی خود می باشد. که از آن جمله می توان به طراحی و گسترش سیاست ها و برنامه ریزی آموزشی در مدارس محلی ابتدایی و متوسطه، سازماندهی، ارزیابی و اجرای سیاست های ویژه آموزش پایه، ارائه برنامه های آموزشی ویژه مناطق فقیر و اقلیت نشین و تامین کمک های مالی مناطقی از کشور که هزینه های آموزشی کافی برخوردار نمی باشند، اشاره نمود. دولتهای محلی نیز عهده دار مسؤولیت اصلی آموزش پایه مشتمل بر مدیریت مسائل مالی آموزشی، انتصاب و مدیریت معلمان و رؤسای مدارس و تعیین خط مشی های آموزشی مراکز آموزش ابتدایی و متوسطه می باشند. حکومت مرکزی نیز به تشویق مشارکت فعال شهروندان چینی جهت احداث و اداره مراکز آموزش ابتدایی و متوسطه (مشتمل بر مراکز آموزش پیش دبستانی) مبادرت می نماید. دولت چین عهده دار مسؤولیت جذب مشارکت کلیه اقشار و بخش های جامعه در جهت ارتقاء سطح کیفی و کمی برنامه های آموزشی می باشد. مراکز پیش دبستانی، مدارس ابتدایی و متوسطه به واسطه برقراری اتحاد و همکاری میان مؤسسات و کمیته های محلی یا روستایی مورد حمایت واقع شده، شوراهای آموزشی شکل گرفته و مبادرت به جلب حمایت بخش های گوناگون اجتماعی برای مدارس می نمایند.

مقطع آموزش ابتدایی
این مقطع شامل مقطع آموزش پیش دبستانی و ابتدایی است. مهد کودک ویژه کودکان زیر رده سنی سه سال و پیش دبستانی ویژه کودکانی است که وارد سه سالگی شده و در شش سالگی وارد مدارس ابتدایی می گردند. مقطع آموزش ابتدایی از کلاس اول شروع و بسته به نظام آموزشی تا کلاس پنجم یا ششم ادامه می یابد. سال تحصیلی به دو ترم تقسیم می شود که هر ترم شامل ۱۹ هفته و در مجموع مدت دو ترم ۳۸ هفته آموزشی در طول سال است. همچنین یک هفته اضافی (مثلا برای روزهای برفی در چین) هم در نظر گرفته اند و ۱۳ هفته باقیمانده ویژه تعطیلات است.طی مقطع ابتدایی، دانش آموزان ملزم به گذراندن دروس متنوعی نظیر زبان چینی، ریاضیات و مطالب اخلاقی و همچنین ورزش و فعالیتهای فوق العاده می باشند. گفتنی است که یادگیری زبان خارجی (انگلیسی) طی سال های آخر این دوره در زمره دروس اختیاری است.
ساختار آموزش ابتدایی
سال تحصیلی تعداد مدارس تعداد کل دانش آموزان ثبت نامی تعداددانش آموزان دختر ثبت نامی تعداد کل معلمین تعدادمعلمین زن

۱۹۹۰ ۷۶۶۰۷۲ ۱۲۲۴۱۳۸۰۰ ۵۶۵۵۵۲۰۰ ۵۵۸۱۸۱۰ ۲۴۰۸۸۰۰
۱۹۹۱ ۷۲۹۱۵۸ ۱۲۱۶۴۱۵۰۰ ۵۶۵۴۶۴۰۰ ۵۵۳۲۳۰۰ ۲۴۲۲۷۰۰
۱۹۹۲ ۷۱۲۹۷۳ ۱۲۲۰۱۲۸۰۰ ۵۶۸۵۶۰۰۰ ۵۵۲۶۵۰۰ ۲۴۵۸۵۰۰
۱۹۹۳ ۶۹۶۶۸۱ ۱۲۴۲۱۲۴۰۰ ۵۸۱۵۹۰۰۰ ۵۵۵۱۶۰۰ ۲۵۰۶۹۰۰
۱۹۹۴ ۶۸۵۵۸۸ ۱۲۸۲۲۶۲۳۳ ۶۰۳۵۳۰۰۱ ۵۶۱۱۳۲۴ ۲۵۶۹۸۲۷
۱۹۹۵ ۶۶۸۶۸۵ ۱۳۱۹۵۱۴۷۷ ۶۲۴۱۰۷۷۱ ۵۶۶۴۰۵۷ ۲۶۴۰۰۴۰
۱۹۹۶ ۶۴۵۹۸۳ ۱۳۶۱۵۰۰۴۲ ۶۴۶۷۰۱۳۴ ۵۷۳۵۷۹۰ ۲۷۱۸۸۴۲

تعداد ساعات درسی اختصاص یافته به دروس دوره ابتدایی
مواد درسی تعداد ساعات درسی در مناطقی که دوره ابتدایی۶ سال است تعداد ساعات درسی در مناطقی که دوره ابتدایی۵ سال است
اخلاق ۲۰۴ ۱۷۰
زبان چینی ۱۶۶۶ ۱۵۹۸
ریاضیات ۹۸۶ ۹۵۲
علوم اجتماعی ۲۰۴ ۱۷۰
علوم طبیعی ۲۷۲ ۲۳۸
ورزش ۵۴۴ ۳۴۰
موسیقی ۴۰۸ ۳۴۰
هنر ۴۰۸ ۳۴۰
کار ۱۳۶ ۱۰۲
مقطع آموزش متوسطه
دوره آموزشی این مقطع ۶ سال به طول انجامیده و به دو مقطع آموزش متوسطه و آموزش تکنیکی و حرفه ای تقسیم می گردد. هر یک از این دوره ها خود شامل دو مرحله آموزشی دوره سه ساله مقطع مقدماتی متوسطه و دوره سه ساله مقطع تکمیلی متوسطه می باشد که گاهی اوقات در قالب دوره های ۴ساله و ۳ ساله بطول می انجامد. شرط ورود به آموزش عالی قبولی در آزمون مقطع تکمیلی متوسطه و آزمون ورودی دانشگاه های کشور می باشد. در نظام پذیرش دولتی رقابتی فشرده جهت قبولی در دانشگاه های معتبر وجود دارد. مقطع مقدماتی متوسطه تا سه یا چهار سال ادامه یافته و در اکثر موارد مقطع تکمیلی متوسطه نیز شامل یک دوره سه ساله است. سال تحصیلی مقطع مقدماتی متوسطه بر ۳۹ هفته و یک هفته اضافی مشتمل می گردد. در دوره مقدماتی متوسطه دروس متنوعی نظیر شیمی، فیزیک، زیست شناسی، تاریخ، جغرافیا و زبان های خارجی ارائه می گردد. هم چنین دروس تربیت بدنی مورد تشویق قرار می گیرد. مقطع تکمیلی متوسطه نیز بر۴۰ هفته و یک یا دو هفته اضافی مشتمل می گردد. طی مقطع تکمیلی متوسطه دانش آموزان دروس تخصصی علمی و علوم انسانی را می آموزند. دانش آموزانی که از مدارس مقدماتی متوسطه فارغ التحصیل می گردند از مجوز ورود به مراکز متوسطه فنی و حرفه ای برخوردار می گردند. در این مراکز آموزشی برنامه های آموزشی دو تا چهار سال ادامه می یابد گفتنی است که اغلب کشاورزان، کادر مدیریتی و تکنیکی و کارگرانی که از مهارت کافی برخوردار نمی باشند در مدارس متوسطه فنی وحرفه ای آموزش می بینند. گروه سوم کارگران ماهری می باشند که جهت کسب مهارت های عملی و تولیدی در این مدارس ثبت نام می نمایند.
آموزش کامپیوتر درمدارس ابتدایی و متوسطه
وزارت آموزش چین مصمم است که از سال ۲۰۰۱ ظرف ۵ تا۱۰ سا ل به تعمیم آموزش از راه دور از مدارس ابتدایی و متوسطه سراسر چین مبادرت نماید.در این راستا،تا انتهای سال ۱۹۹۹، بالغ بر۶۰ هزارمدرسه آموزش ابتدایی و متوسطه به ارائه برنامه های آموزشی کامپیوتر مبادرت نمودند .درحال حاضر، در بیش از ۲۰ هزار مدرسه ابتدایی و متوسطه کشور دروس کامپیوتری تدریس می گردد. تعداد کل ۳۰۰۰مدرسه ابتدایی و متوسطه نیز به ایجاد شبکه کامپوتری خود مبادرت نموده اند.درکشورچین بطورمتوسط به ازای هر۱۲۱ دانش آموز یک دستگاه کا مپیوتروجود داشته و ازکل ۲۰۰ میلیون دانش آموز کشور ۳۰ میلون نفر به گذراندن دوره های آموزش کامپیوتر نائل می آیند .از جمله مهمترین اهداف دراز مدت آموزش کامپیوتر در مدارس ابتدایی و متوسطه می توان به موارد ذیل اشاره نمود،

۱- دستیابی کلیه مدارس تکمیلی متوسطه سراسر کشور و مدارس مقدماتی متوسطه مناطق شهری، به امکانات کامپیوتری تا قبل از سال ۲۰۰۱
۲- ارائه دروس کامپیوتری در کلیه مدارس متوسطه کشور تا قبل از سال۲۰۰۵
۳- راه اندازی ۲شبکه کامپیوتری بین مدرسه ای و اتصال۹۰ درصد از مدارس ابتدایی و متوسطه به این شبکه کامپیوتری ظرف ۵ تا ۱۰ سال آتی
آموزش عالی
در کشور چین، هدف اصلی آموزش عالی تربیت متخصصان جهت توسعه بخش های مختلف کشور است. دانشگاه هاو دانشکده ها و مؤسسات آموزش عالی به ارائه برنامه های چهار یا پنج ساله و همچنین دوره های تخصصی دو تا سه سال مبادرت می نمایند. آندسته از دانش جویانی که اولین به اتمام نخستین دوره نائل آیند از مجوز حضور در دوره های بعدی برخوردار می گردند.

ساختار آموزشی
از جمله مؤسساتی که به اهداف آموزش عالی تحقق می بخشند می توان به دانشگاه ها، دانشکده ها و مؤسسات فنی وحرفه ای اشاره نمود. دانشگاه ها عهده دار آموزش، تحقیقات علمی و خدمات اجتماعی می باشند. دانشگاهای چین به چند دسته تقسیم می گردند. برخی از دانشگاه ها مستقیما تحت نظارت وزارت آموزش عالی قرار داشته و تعدادی از آن ها نیز توسط شهرداریها و استانداریها اداره می گردند. علاوه بر این تعدادی دیگر نیز توسط مراکز محلی شهر

ها مورد نظارت واقع می گردند.قوانین ثبت نام در دانشگاه های چین بسیار دشوار است تا بدین وسیله نظارت بر کیفیت روند ثبت نام دانشجویان حاصل گردد. آن دسته از دانش آموزانی که از مراکز آموزش متوسطه فارغ التحصیل شده اند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی به دانشگاه بروند. سال تحصیلی در مؤسسات آموزش عالی تمام وقت به دو ترم تقسیم می شود گفتنی است که برخی از دانشگاه ها نیز از سه ترم تحصیلی برخوردار می باشند. ترم اول از اوایل سپتامبر و ترم دوم از اواسط فوریه آغاز می گردد. هر ترم شامل بیست هفته آموزش بوده و دانشجویان پن

ج روز در هر هفته به کلاس می روند. علاوه بر تعطیلات تابستانی و زمستانی، دانشجویان روز اول سال نو و سه روز نیز در روز جهانی کار و روز ملی تعطیل می باشند. در طول ترم تعطیلات دیگری وجود ندارد.

سال تحصیلی دانشگاهی
شروع کلاسها از ماه سپتامبر تا ماه ژوئن می باشد.تعطیلات آموزشی از اول جولای تا ۳۱ آگوست به طول می انجامد.زبان آموزشی دانشگاه های کشورچینی، انگلیسی و پرتقالی است.
مقاطع آموزشی
مقطع آموزش کاردانی
حداقل زمان لازم جهت اتمام این دوره سه سال می باشد.دانش آموزانی که به اتمام مقطع تکمیلی متوسطه ظرف مدت زمان ۲ سال مائل آیند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی به این مقطع وارد شوند که توسط مؤسسات تخصصی و پلی تکنیک برگزار می گردد.
مقطع آموزش کارشناسی
مقطع کارشناسی مشتمل بر یک دوره ۴ ساله آموزشی برای دانشجویان در دانشگاه ها یا دانشکده ها می باشد و این در حالی است که مدت زمان تحصیل در دانشکده های پزشکی و برخی از مؤسسات پلی تکنیک ۵ ساله می باشد..آندسته از دانش آموزانی که به اتمام مقطع تکمیلی متوسطه طی ۳ سال نائل آیند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی در این دوره ادامه تحصیل دهند. دانشگاه ها، مؤسسات تخصصی و پلی تکنیک ها ارائه دهنده برنامه های آموزشی این مقطع می باشند.
مقطع آموزشی کارشناسی ارشد
تحصیلات این مقطع از سال ۱۹۷۸ آغاز شده و از سال ۱۹۸۱ به بعد دانشجویان میتوانند پس از گذراندن از دو ونیم تا سه سال تحصیلی مدرک کارشناسی ارشد دریافت دارند.دوره کارشناسی ارشد شامل کار عملی، نوشتن ودفاع از پایان نامه / تز می باشد. عمده دانشجویانی که از مدرک کارشناسی برخوردار می باشند در این مقطع پذیرفته می شوند. طبق آمار بدست آمده، طی سال ۱۹۹۹ ، از بالغ بر ۸۵ هزار دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد و دکتری گزینش و ثبت نام به عمل

آمده است. در این میان ، شمار دانشجویان درحال تحصیل مقطع کارشناسی ارشد بر ۶۵ هزار نفر بالغ می گردد که در مقایسه با سال قبل نشانگر ۴/۱۹ درصد افزایش است. طبق آمار بدست آمده طی سال ۲۰۰۱ ، شمار داوطلبان ورود به مقطع کارشناسی ارشد بر۳۱۹ هزار نفر بالغ می گردد که درمقایسه با سال ۲۰۰۰، ۴۵ هزار نفر معادل ۴۵/۱۶ درصد افزایش داشته و بالاترین رکورد در تاریخ کشور چین به شمار می آید. گفتنی است که از میان این داوطلبان بالغ بر ۸/۸۴ درصد از

مدرک علمی کارشناسی برخوردار بوده و ۹/۶۵ درصد نیز به رده های سنی کمتر از ۲۵ سال تعلق دارند. دانشجویان پسر۲/۶۵ درصد از داوطلبان را تشکیل داده و تعداد کادر آموزشی نیز بر ۱۸۵ هزار نفر بالغ می گردد.

مقطع آموزشی دکتری
دانشنامه دکتری حداقل ظرف مدت زمان سه سال تکمیل می گردد. دانشجویان این مقطع ملزم به ارائه رساله آموزشی در جهت اثبات برخورداری توانایی انجام تحقیقات مستقل و تلاش خلاق و چشمگیری در رشته تحصیلی مربوطه می باشند.گفتنی است ، تنها دانشجویانی که از مدرک کارشناسی ارشد یا مدرک معادل آن برخوردار می باشند، در این مقطع پذیرفته می شوند.
مقطع آموزشی فوق دکتری
در خلال اجلاس۲۰ آوریل۲۰۰۲ پکن، موفقیتها و تجارب بدست آمده در زمینه پیشرفت نظام فوق دکتری ظرف ۱۶سال اخیر، مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفته و برنامه ۵ سال آینده فوق دکتری چین طی” دهمین برنامه ۵ ساله ” (۲۰۰۱ ـ ۲۰۰۵ ) تدوین گردید. ازسال ۱۹۸۵، کشور چین به طراحی و تبیین نظام فوق دکتری مبادرت نموده و ظرف۱۶ سال اخیر به موفقیتهای چشمگیری دست یافته است.
تاکنون تعداد۹۴۷مرکز پژوهشهای علمی فوق دکتری در۳۱۰ دانشگاه و انستیتو تاسیس گردیده است. لازم به ذکر است که بالغ بر۷ هزار پژوهشگر دراین مراکز فعالیت می نمایند.در حال حاضر، اغلب فارغ التحصیلان دوره های فوق، به عنوان پروفسور و پژوهشگراستخدام شده و برخی ازآنان نیز ریاست شعبه ای از علوم را برعهده دارند. در حال حاضر، تعداد مراکز پژوهشهای علمی فوق دکتری در موسسات بزرگ دولتی بر ۲۵۶ ایستگاه بالغ گردیده و بیش از۴۰۰ پژوهشگر فوق دکتری به فعالیت در مراکز فوق مبادرت می نمایند. در راستای اجرای دهمین برنامه ۵ ساله ، کشورچین به تدوین برنامه ذیل در جهت پیشرفت نظام فوق دکتری مبادرت نمود:
۱- افزایش تعداد دانشجویان فوق دکتری جدید و تعداد پژوهشگران مراکز پژوهشهای علمی به دو برابر تعداد فعلی تاسال ۲۰۰۵
۲- افزایش تعداد پژوهشگران فوق دکتری به ۱۲ تا ۱۵ هزار نفر تا سال ۲۰۰۵
۳- گسترش تعداد مراکز پژوهشهای علمی به ۱۰۰۰ مرکز

۴- افزایش تعداد مقالات علمی دانشجویان فوق دکتری مراکز پژوهشهای علمی سالیانه به ۳۰ هزار مقاله در سال تا اواخردهمین برنامه ۵ ساله
۵- افزایش تعداد دست آوردهای مهم تحقیقات علمی بر بیش از۵۰۰۰ مورد
افزایش نسبت تبدیل دستاوردهای علمی فوق دکتری به تولید به میزان ۳۰ درصد
مدارک علمی

مدرک کارشناسی به آندسته از فارغ التحصیلانی اعطا می گردد که واحد های درسی من جمله پایان نامه تحصیلی خود را به پایان رسانده باشند.
مدرک کارشناسی ارشد نیز به آندسته از فارغ التحصیلان دانشگاه ها، دانشکده ها و مؤسسات تحقیقاتی اعطا می گردد که به گذراندن واحد های درسی و دفاعیه پایان نامه خود نائل آمده باشند.
مدرک دکتری به دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه ها، دانشکده ها و مؤسسات تحقیقاتی در صورتی اعطا می گردد که آنان در کلیه آزمون های کتبی و شفاهی مورد پذیرش قرار گیرند.
آموزش عالی آزاد
در سپتامبر ۱۹۹۲ نخستین دانشگاه آزاد کشور چین در شانگ های افتتاح گردید. از جمله مهمترین رشته های ارائه شده در این دانشگاه می توان به علوم کاربردی، کامپیوتر، تجارت بین الملل و حسابداری اشاره نمود.
آموزش عالی کوتاه مدت
دانشکده های آموزشی ویژه کشاورزان و کارگران و مدارس مکاتبه ای توسط کارخانه ها، استانداریها، شهرداریها و مقامات محلی اداره می شوند. علاوه بر این بخش های صنعتی نیز نقش مهمی در آموزش تکنسین ها ایفا می نمایند. دانشکده های مذکور از نقش بسزایی در ارتقاء سطح علمی کارگران و کشاورزان برخوردار می باشند.درحال حاضر دوره های آموزش کوتاه مدت در بسیاری از رشته ها نظیر ادبیات چینی، خوشنویسی، اقتصاد، معماری، داروسازی، هنر و ورزش های چینی در طول ترم و نیز هنگام تعطیلات ارائه می گردد. دانشجویان خارجی مورد تشویق قرار می گیرند تا در دانشگاه های چین ادامه تحصیل داده و به اخذ مدارک کارشناسی ارشد و دکتری نایل آیند. و از دانشجویان فارغ التحصیل نیز درخواست می گردد تا به کشور بازگشته و تحصیلات

خود را ادامه دهند. در برخی مؤسسات آموزش عالی زبان های خارجی نیز تدریس می گردد.در کشور چین مؤسسات آموزش عالی نقش مهمی در تحقیقات علمی ایفا می نمایند. تا پایان سال ۱۹۹۷، بالغ بر ۱۷۶۴۰۰ نفر به دریافت مدرک کارشناسی و ۳۱۷۲۷۰۰ نفر به دریافت مدرک کارشناسی ارشد نائل آمده اند. کلیه مؤسسات آموزش عالی کشور مجهز به آزمایشگاه های

علمی می باشند. در کشور چین ۳۴۰۹ موسسه تحقیقاتی و ۱۵۳ مرکز علمی فعالیت دارد که ۴۱۶ موسسه به موضوعات مهم می پردازند. دانشگاه های چین مستقیما تحت نظارت کمیسیون آموزشی کشور، وزارتخانه ها، کمیسیون های استانی و شهری اداره می گردند. علاوه بر این جهت نظارت بر سطح کیفی آموزش های ارائه شده در دانشگاه ها آزمون ورودی مشکلی برگزار می گردد. شرط اصلی راه یابی فارغ التحصیلان مراکز آموزش متوسطه به مؤسسات آموزش عالی پذیرش در آزمون سراسری ماه جولای است.سال تحصیلی دانشگاه ها عموما به دو ترم تحصیلی و در برخی دانشگاه ها به سه ترم که در اول ماه سپتامبر آغاز می گردد قابل تقسیم است. دانشجویان برای جشن بهار مدت یک ماه تعطیل بوده و کلاسهای درس در اواسط ماه فوریه آغاز می گردد. هر ترم تحصیلی نیز حدوداً ۲۰ هفته بطول می انجامد. در اکثر دانشگاه های کشور دوره های آموزش کوتاه مدت به خارجیان ارائه می گردد. با افزایش تبادل فرهنگی چین با کشورهای دیگر، بسیاری از افراد مایل به ادامه تحصیل در این کشور می باشند. این دوره ها خود به توسعه زبان چینی در بسیاری از موضوعات درسی نظیر: ادبیات، خوشنویسی، اقتصاد، معماری حقوق، داروسازی، طب سوزنی، هنر و انواع ورزش های چینی می گردد. دوره های مذکور طی سال تحصیلی و در زمان تعطیلات ارائه شده و تا مدت ۴ تا ۲۰ هفته ادامه می یابد. شهریه تحصیلی دوره های آموزش فوق بر حسب مدت زمان دوره و نوع موسسه متغیر است.
آموزش عالی فنی و حرفه ای
پس از پایان مقطع آموزش متوسطه، مدارس فنی در سطوح غیر دانشگاهی آموزش هایی را در ۴۰۰ رشته تخصصی ارائه میدهند که بر صنایع سبک ونساجی، الکترونیک، موتور سازی وبازرگانی مشتمل می گردد. دوره آموزش عالی حرفه ای مدت زمان ۲ سال به طول انجامیده که در نهایت به فارغ التحصیلان دیپلم اعطا می گردد. در واقع آن دسته از افرادی که پس از مراکز آموزش متوسطه به آموزش فنی-حرفه ای می پردازند جهت کسب مشاغل خاص آماده می شوند.
تحقیقات علمی و آموزشی
آموزشهای ارائه شده در دانشگاه های چین کاملا مطابق برنامه های آموزشی است که بر

کنفرانس، مباحثه آزاد کلاسی، کلاسهای آموزشی و مشاوره ای مشتمل می گردد. همزمان با آغاز کلاسهای درسی آموزش های دیگر من جمله تدریس تئوریک، بازدید علمی، تدریس عملی و تحقیقات اجتماعی نیز ارائه می گردد. جهت ارتقاء سطح علمی دانشجویان، کتابخانه های دانشگاه فعال می باشند تا دانشجویان اهل تحقیق و مطالعه پرورش یابند. کلیه مراکز آموزش عالی با تجهیزات پیشرفته مجهز شده اند تا برنامه های آموزشی قابل اجرا باشند. اجرای تحقیقات علمی در مراکز دانشگاهی چین نقش موثری در توسعه تکنولوژی و شکوفایی ساختار اقتصادی کشور به

همراه داشته و دانشگاه ها و دانشکده ها نیز نقش مهمی در انجام تحقیقات علمی ایفا می نمایند. به طور کلی می توان گفت که در دانشگاه های کشور چین برنامه های آموزشی طبق برنامه ها و سر فصل های آموزشی ارائه شده و به سخنرانی ها، بحثهای کلاسی، دروس آزمایشگاهی، تمرین ومشاوره مشتمل می گردد. تحقیقات علمی دانشگاه ها اهمیت بسزایی در توسعه علم و تکنولوژی کشور دارد. تعداد ۳۴۰۲ موسسه تحقیقاتی در دانشگاه های کشور فعالیت دارند تا نیاز های مختلف کشور را مرتفع سازند. از سال ۱۹۸۴ دولت ۱۰۴ آزمایشگاه و ۵۸ مرکز تحقیقاتی در دانشگاه های کشور تاسیس نموده و هزینه هنگفتی جهت اجرای طرح های تحقیقاتی در نظر گرفته است.
نظام اداری- آموزشی
کمیسیون آموزشی کشور از جمله مهم ترین نهادهای دست اندرکار رسیدگی به امور دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور است که عهده دار مسوولیت نظارت بر مؤسسات آموزشی بجز مدارس نظامی و نظارت بر برنامه های آموزشی، انتشار کتب درسی و تدوین قوانین ویژه به دانشگاه ها می باشد.

نهادهای مرکزی آموزش عالی
دوره های کارشناسی ارشد و دکتری که در دانشکده ها، دانشگاه ها و مؤسسات تحقیقاتی برگزار می گردد تحت نظارت، مدیریت و سازماندهی وزارت علوم قرار دارد. علاوه بر این وزارت کشور و وزارت علوم عهده دار مسئولیت توسعه سیاست گذاری، اصلاح ومدیریت آموزش عالی کشور می باشند. دانشگاه های خصوصی نیز بسرعت در حال گسترش می باشند.
سیاستهای آموزشی
پس از پایه گذاری جمهوری خلق چین طی سال ۱۹۴۹، دولتها و حزب کمونیست چین به تاکید بر اجرای سیاست هایی در جهت توسعه آموزش عالی مبادرت نمودند. به نحوی که پس از جلسه یازدهم کمیته مرکزی حزب کمونیست چین، ساختار آموزش عالی کشور با تغییرات ساختاری و توسعه مشهودی مواجه گردید. طبق آمار بدست آمده طی سال ۱۹۹۸، ۱۹۸۴ مؤسسه آموزش عالی فعالیت دارد که بر ۱۰۲۲ مؤسسه آموزش عالی عمومی و ۹۶۲ مؤسسه آموزش عالی بزرگسالان مشتمل می گردد. تعداد کل دانشجویان ورودی طی این سال بر ۱۰۸۳۶۰۰ نفر، تعداد دانشجویان مراکز آموزش عالی رسمی بر ۳۴۰۸۸۰۰ نفر، تعداد ورودی های جدید مؤسسات آموزش عالی بزرگسالان بر ۱۰۰۱۴۰۰ و کل دانشجویان مؤسسات آموزش عالی بزرگسالان بر ۲۸۲۲۲۰۰ نفر بالغ می گردد. از تعداد کل مؤسسات آموزش عالی بالاتر از کارشناسی بالغ بر ۷۲۵۰۰ موسسه (۱۵۰۰۰) به مقطع PHD و ۵۷۳۰۰ موسسه به مقطع کارشناسی ارشد تعلق دارد. تعداد کل ثبت نامی دانشجویان مقطع بالاتر از کارشناسی بر ۱۹۸۹۰۰ نفر طی سال ۱۹۹۸ بالغ می گردد. طی سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۸، تعداد دانشجویان کالج ها و دانشگاه های کشور از رشد ۶۷ درصدی برخوردار بوده است به نحوی که تعداد دانشجویان و از ۳۷۲۹۰۰۰ نفر بر ۶۲۳۱۰۰۰ بالغ گردیده است. تعداد دانشجویان بالاتر از کارشناسی ارشد نیز ۱۱۴% رشد داشته و از ۹۳۰۰۰ نفر بر ۱۹۸۹۰۰ نفر بالغ گردیده است. در پایان سال ۱۹۹۷، نرخ ثبت نامی مؤسسات آموزش عالی بر ۰۷/۹% بالغ گردید.
فرهنگ دانشگاهی
با بررسی مستقیم فرهنگ دانشگاهی بر دانشجویان، توسعه و آموزش، دانشگاه های چین تاک

ید عمده ای پرورش فرهنگ سالم دانشجویی دارند چرا که نقش مهمی در شخصیت آن ها دارد.اغلب دانشگاه های چین به سازماندهی فعالیتهای گسترده اجتماعی در جهت بهبود فرهنگ دانشجویی مبادرت می نمایند. از جمله این فعالیتها می توان به انجام آزمایشات علمی، برقراری تبادلات دانشجویی، برگزاری مسابقات ورزشی و انجام فعالیتهای رفاهی و اجتماعی اشاره نمود. علاوه بر این دانشگاه های کشور امکان پرداختن به هنرهای نمایشی، رقابتهای ورزشی و بازد

ید از آثار تاریخی را برای دانشجویان خارجی فراهم می سازند. با مشارکت در این گونه فعالیتها، دانشجویان خارجی با فرهنگ چینی آشنایی یافته و نرخ تبادل اساتید و دانشجویان چینی افزایش می یابد.
شرایط ورود به دانشگاه های دولتی
احراز حداقل نمره ۳۸۰-۲۸۰ و بالاتر (برای برخی از دانشگاه ها) جهت پذیرش در دانشگاه های دولتی کشور چین الزامی است. به پنج دسته از دانشجویان خارجی اجازه ورود داده می شود، دانشجویان دوره کارشناسی زیر رده سنی ۲۵ سال با تحصیلات کامل متوسطه، دانشجویان زیر رده سنی ۳۵ سال که حداقل دو سال از دوره کارشناسی را گذرانده باشند، دانشجویان زیر رده سنی ۴۵ سال برخوردار از مدرک کارشناسی ارشد، داوطلبان زیر رده سنی ۳۵ سال برای مقطع کارشناسی ارشد، داوطلبان مقطع دکتری زیر رده سنی ۴۰ سال که از مدرک کارشناسی ارشد برخوردار می باشند. گفتنی است که جهت پذیرش دانشجویان خارجی در رشته های علوم، مهندسی، کشاورزی و داروسازی برگزاری آزمون مربوطه در سفارت خانه متبوع الزامی است.علاوه بر این دانشجویان ملزم به ارائه گواهی نامه معاینه بدنی می باشند که توسط مسئولان قرنطینه جمهوری خلق چین برای دانشجویان خارجی صادر می گردد.
از جمله مهم ترین سازمان هایی که به ارزیابی مدارک دانشگاهی مبادرت می نمایند، می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
– کمیته ارزیابی مدارک دانشگاهی کشور
– انجمن آموزش چینی برای مبادلات دانش جو در سطح بین المللی
پذیرش تحصیلی
ورود به دانشگاه از طریق ثبت نام صورت می گیرد و کمیته پذیرش استان ها تحت نظارت وزارت آموزش عهده دار این مسئوولیت می باشد. بورس تحصیلی نیز براساس شرایط جسمانی واخلاقی دانشجویان اعطا می گردد. کمک هزینه های ویژه ای نیز به اقلیتها و داوطلبان خارجی دانشگاه های چین اعطا می گردد. آزمون های سراسری دانشگاهی به مدت ده روز در اوایل ماه جولای برگزار شده که داوطلبان می توانند در یک یا دو گروه آموزشی انسانی/ فنی / مهندسی شرکت نموده و از مؤسسات ودانشگاه های مورد نظر خود به ترتیب اولیت تقاضای پذیرش نمایند. نتایج آزمون جهت ثبت نام از افراد تعیین کننده است علاوه براین قبل از پذیرش در خصوص رفتار اجتماعی و اخلاقی دانشجویان تحقیقاتی صورت می گیرد. دربرخی از مؤسسات آموزش عالی دانشجویان ملزم به برخورداری از شرایط جسمانی خاصی می باشند. اخیراً کشور چین آموزش عالی را به صورت آزاد ارائه می دهد. دانش جویان شهریه ای نمی پردازند و می توانند ازخوابگاه های دانشجویی استفاده نمایند. هم چنین به دانشجویانی که بامشکل مالی مواجه می باشند دارند بورس تحصیلی یا یارانه اختصاص می یابد. خوابگاه مهم ترین بخش زندگی دانشجویی است که توسط دانشجویان و از طریق اتحادیه دانشجویی نظارت می گردد. گفتنی است که این اتحادیه تحت نظارت فدراسیون دانشجویان چین فعالیت می نمایند. نظام آموزش عالی کشور در حال اصلاح بوده و طی سال های اخیر دانشجویان بیشتری از بورس تحصیلی برخوردار گردیده اند. طبق سیاست های آتی کسور این روند ادامه یافته و نهایتاً نظام اعطای کمک هزینه تحصیلی به تصویب رسید. آندسته از دانشجویانی که به تسلط بر زبان چینی نائل نیامده و یا سطح زبانی آن ها بسیار پایین است ملزم به یادگیری زبان چینی ظرف مدت یک تا دو سال در حد ابتدایی و دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و بالاتر نیز ملزم به گذراندن دوره ۲ ساله تکمیلی آموزش زبان چینی می باشند.
پذیرش دانشجویان خارجی
شرایط پذیرش دانشجویان خارجی در جدول ذیل درج گردیده است:

مدت تحصیل شرایط رده سنی مقطع تحصیلی
۴-۵ سال دانشجویان خارجی ملزم به برخورداری از مدرکی معادل فارغ التحصیلان مراکز آموزش متوسطه چین بوده و جهت ورود به دانشگاه ملزم به پذیرش در آزمون ورودی آن می باشند. زیر رده سنی ۲۵ سال مقطع کارشناسی
۳-۲ سال اگر چنانچه داوطلب طی همان سال از یکی از دانشگاه های چین فارغ التحصیلان گردیده و دانشجوی موفقی باشد اساتید دانشگاه او را معرفی نموده و شرکت در آزمون ورودی برای وی ضروری نیست. زیررده سنی ۳۵ سال مقطع کارشناسی ارشد

۳ سال برخورداری از مدرک کارشناسی ارشد یا معادل آن و معرفی نامه از سوی چند تن از اساتید زیر رده سنی ۴۰ سال مقطع دکتری
۲-۱ سال برخورداری از مدرک معادل فارغ التحصیلان مراکز آموزش متوسطه چین زیر رده سنی ۵۵ سال دوره آموزش زبان چینی
۲-۱ سال برخورداری از سطوح آموزشی بالاتر از دانش جوی سال دوم زیر رده سنی ۳۵ سال آموزش همگانی
کمتر از یک سال برخوداری از مدرک کارشناسی ارشد یا دانشجوی مقطع دکتری زیر رده سنی ۴۵ سال آموزش پیشرفته
کمتر از ۱ سال برخورداری از درجه استاد یاری زیر رده سنی ۵۵ سال تحقیقات
۴ تا ۲۰ هفته برخوداری از مدرک معادل فارغ التحصیل مراکز آموزش متوسطه چین زیر رده سنی ۶۰ سال آموزش کوتاه مدت
در آغاز سال تحصیلی ۲۰۰۳ ، دانشگاهها وکالجهای مختلف چین ، به پذیرش مجموع ۶ /۲ میلیون دانشجوی جدید مبادرت نمودند که این رقم نسبت به سال گذشته ۰۰۰/ ۸۰۰ نفر افزایش نشان می دهد. اکثر دانشجویان جدید در رشته های فنی ،مهندسی ، مدیریت ، هنر و پزشکی پذیرش گردیده اند. کشور چین در نظر دارد، طی برنامه ۵ساله دهم ( در فاصله سالهای۲۰۰۵-۲۰۰۱ ) تعداد کل دانشجویان شاغل به تحصیل را به ۱۶ میلیون نفر افزایش دهد که دراین صورت پذیرش بیش از ۱۱ میلیون دانشجوی جدید در مراکز دانشگاهی الزامی است. طبق پیش بینی های به عمل آمده در برنامه فوق، پیش بینی گردیده ۱۵ درصد کل دانش آموزان مدارس متوسطه به دانشگاه راه خواهندیافت ، که در آن صورت، سالانه بیش از ۶۰۰ هزار دانشجو از دانشگاهها فارغ التحصیل خواهند شد .
نظام ارزیابی تحصیلی
نمرات آزمون ورودی دانشگاه های کشور چین بر مبنای درصد ارزیابی می گردد که حداکثر نمره ۵۰۰ است. حداقل نمره لازم جهت ورود به دانشگاه و یا دانشکده تربیت معلم بین ۲۸۰ تا ۳۷۰ نمره متغیر می باشد.این در حالی است که نظام اصلی نمره دهی که عمدتاً توسط مؤسسات آموزش عالی مورد استفاده قرار می گیرد از سال ۱۹۷۶ به شرح ذیل بوده است:
بالاترین نمره: ۱۰۰-۹۰
نمره قبولی: ۶۰
پایین ترین نمره: ۵۹-۰
برخی از مؤسسات آموزش عالی نیز از معیار نمره بندی ۵ برای عالی، ۴برای خوب، ۳

برای متوسط، ۲ برای ضعیف و ۱ برای بد استفاده می نمایند.
معیار نمره دهی
معیار نمره دهی در نظام آموزش عالی کشور چین بر تقسیم بندی ذیل استوار می باشد:
نظام پنج تایی نظام چهار تایی
A < عالی A < عالی
B < خوب B < خوب
C <متوسط C < ضعیف
D < ضعیف D < مردود
F < مردود
لازم به ذکر است که در اکثر موارد جهت اعطای نمره از حروف لاتین (A ,B , C , D ) در عوض معادل آن ها در زبان چینی استفاده می شود. اغلب نمرات عددی از ۱۰۰- ۰ تعیین وبرخی از دروس نیز بر مبنای قبول یا ردی ارزیابی می گردند.
تغییرات و اصلاحات آموزشی
کانون توجه به نظام آموزش عالی چین اصلاح نگرش های روشنفکرانه در کشور و ایجاد حس رقابت میان دانش جویان در کلیه زمینه هایی است که منجر به پیشرفت کشور می گردد. مطابق چنین سیاستی آینده کشورمتکی به نسل جوان است تا در قرن جدید آن را رهبری نماید. از آنجاییکه سیستم اقتصادی چین کاملا متمرکز است از این روی سیستم آموزشی کشور نیز با آن هماهنگ شده و به صورت متمرکز با ادارات و دولتهای محلی و مرکزی ویژه آموزشی درآمده است. از جمله عمده ترین نقیصه های این سیستم می توان بر تمرکز عمده مسؤولیت بر عهده حکومت مرکزی و عدم برخورداری مدارس از، اختیارات و انعطاف پذیری لازم جهت ارائه برنامه های آموزشی متناسب با نیازهای اجتماعی اشاره نمود. از سوی دیگر از آنجاییکه برنامه های آموزشی بصورت جداگانه توسط گروه های آموزشی مرکزی و ادارات محلی برنامه ریزی می گردید از این روی ساختار آموزشی کشور غیرمنطقی و از هم گسسته بوده و تعداد زیادی روش های منفرد آموزش عالی وجود داشت که با یکدیگر تداخل داشته و برخی از مؤسسات آموزش عالی نیز از کیفیت آموزشی بسیار پایینی برخوردار بودند. از این روی، تغییر ساختار آموزشی مؤسسات آموزش عالی سیاست کلیدی به شمار می آمد. از جمله مهم ترین تغییرات اعمال شده در ساختار آموزش کشور می توان به اعمال تغییراتی در سیاست های برنامه ریزی آموزشی، مدیریت، سرمایه گذاری. استخدام و موقعیت شغلی معلمین اشاره نمود. از جمله دیگر تغییرات کلی اعمال شده بر ساختار آموزش عالی کشور می توان به تسهیل رابطه میان دولت، جامعه و آموزش عالی که به شکل گیری سیستم جدید آموزشی منجر گردید اشاره نمود. در ساختار جدید آموزشی حکومت مرکزی عهده دار مسؤولیت برنامه ریزی کلی و مدیریت کلان آموزشی است و این در حالی است که مؤسسات آموزش عالی پیرو قانون بوده و در عین حال از اختیارات کافی جهت برنامه ریزی آموزشی مطابق با نیازهای جامعه بهره مند می باشند.با اعمال تغییرات در سیاست های برنامه ریزی آموزشی، سیستم قدیمی که بر اتخاذ تصمیمات حیاتی توسط حکومت مرکزی استوار بود، نقض گردیده و سیستم جدیدی با مرکزیت دولت به وجود آمد. با اعمال چنین اصلاحاتی، سیاست توسعه آموزش عالی با مشارکت نیروهای اجتماعی تشویق و مورد حمایت واقع گردید. با اعمال تغییراتی در سیستم مدیریت آموزشی روند، ارتباطی میان دانشگاهها، دولت و جامعه به تدریج تسهیل شد. لازم به ذکر است که ارتباطات مذکور به واسطه تعدیل، مشارکت و ادغام صورت پذیرفت. در این اثنا، سیستم آموزشی در دو سطح مختلف طرح ریزی گردید. به عبارت دیگر دولت های محلی و مرکزی از مسؤولیت های متفاوتی در حوزه برنامه ریزی آموزشی و طرح ریزی کلی و مدیریتی برخودار گردیدند. نتیجتاً، سیاست تداخل آموزشی لغو شده و در عین نظارت کامل دولت، قدرت بیشتری به مؤسسات آموزش عالی محول گردید. علاوه بر این اختیار بیشتری جهت برنامه ریزی آموزشی با

توجه به قوانین جامعه و قانون ها به مؤسسات واگذار گردید. از سال ۱۹۹۲، تعداد ۲۵۱ مؤسسه آموزش عالی در هم ادغام شده و به ۱۳۵ مؤسسه کاهش یافته است. تعداد ۸۷ مؤسسه آموزش عالی بزرگسالان نیز ادغام گردیده است. علاوه بر این از تعداد ۱۷۷ مؤسسه آموزش عالی ۴۳ موسسه به وزارت آموزش، ۴۴ موسسه به ادارات مرکزی آموزش و ۹۰ موسسه به دولتهای محلی تعلق گرفت. همچنین ۱۶۸ مؤسسه آموزش عالی که مستقیماً تحت نظارت اداره مرکزی آموزش قرار داشته تحت نظارت دولت محلی قرار گرفت. ۸ مؤسسه آموزش عالی نیز که توسط ادارات تخصصی ایالتی نظارت می گردید، تحت نظارت کمیته های آموزشی ایالتی قرار گرفت. ۳۱۷

مؤسسه آموزش عالی توسعه یافته و برنامه ریزی آموزشی بصورت بین موسسه ای خصوصی در آنها به مورد اجرا گذارده شده است ۲۴۱ مؤسسه آموزش عالی نیز در قالب ۵۲۱۸ پروژه سرمایه گذاری به فراهم سازی امکانات آموزشی مناسب در سطوح مختلف مبادرت نموده اند. علاوه بر

این فرآیند ارتباطی میان مؤسسات آموزش عالی و جامعه تقویت گردیده و ظرفیت دانشجویان مؤسسات آموزش عالی افزایش یافت. سیستم مالی نظام قدیم آموزشی نیز که بر اساس وابستگی کامل به دولت پایه ریزی گردیده بود، به سیستم جدید تغییر یافته و سیستم جدید با قابلیت جذب سرمایه از محل کانالهای گوناگون با مسؤولیت عمده دولت به تدریج پایه ریزی و تکمیل گردید. با تغییر سیستم جذب، حقوق و موقعیت شغلی افراد نیز تغییر یافت. به عبارت دیگر با اعم

ال سیاست های جدید جذب دانشجو، کلیه شهروندان چینی بدون توجه به وضعیت اقتصادی از امکانات آموزشی عالی بهره مند شده و سیستم جدید خودپرداز هزینه تحصیلات آموزش عالی دایر گردید. به موجب چنین سیاستی هزینه تحصیلی دانشجویان موفق بصورت کمک هزینه های دانشگاهی، اخلاقی و وام تحصیلی، ارائه فرصت های شغلی پاره وقت به دانشجویان مواجه با فقر اقتصادی تامین گردیده علاوه بر این، پایه گذاری آموزشی بر استعدادهای خلاق استوار گردید. با اعمال تغییراتی در ساختار نظام اداری داخلی، تغییراتی در نظام کارکنان و نحوه تقسیم نیروی کار به وقوع پیوست. در ابتدا بر اساس دلایل منطقی، حدود ساختار سازمان مشخص شده، کادر آموزشی تنها به فکر انجام وظیفه و رفع مسؤولیت نبوده، انتصابات و دستیابی به فرصت های شغلی با موفقیت های شخصی فرد تعیین شده و اجرای مکانیسم تقویت و تشویق به ایجاد شوق و جدیت در آموزش منجر گردید. از جمله دیگر تغییراتی که در ساختار آموزش عالی کشور چین اعمال گردیده می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
۱ . تشکیل هسته ثابت آموزشی در مؤسسات آموزش عالی
در مؤسسات آموزش عالی، این عقیده به صورت غالب درآمده است که پرورش استعدادها به عنوان رسالت اصلی نظام آموزشی کشور مطرح بوده، توجه به برنامه های آموزشی آهنگ اصلی توسعه کشور را پر طنین تر ساخته و تغییر در ساختار نظام آموزشی پایه مقدم بر هر تغییر دیگری است. طی سالهای پایان دهه ۱۹۸۰ تا ابتدای دهه ۱۹۹۰، بودجه کافی ویژه حوزه آموزش و تقویت بنیه علمی دانشجویان و اساتید وجود نداشت. از این روی بحران افت تحصیلی به صورت ناگهانی نمایان شد. به منظور توقف این روند، کمیته آموزش ملی سابق، به اجرای برنامه ای فعال و ارائه نظریات و راهنمایی های خود در خصوص ارزیابی ابعاد مشکلات و ارائه راهکارهایی جهت بر طرف نمودن مشکلات مبادرت نمود. بنابر مفاد برنامه یکپارچه کمیته آموزش ملی، ادارات آموزش اجرایی نیز عهده دار سیاست گذاری ها و فعالیت هایی در جهت توقف سیر افت تحصیلی در منطقه تحت حکومت خود می باشند.

۲ . تکمیل و بازنگری فهرست عناوین رشته های دانشگاهی و اصلاح ساختار کلی سیاست برنامه ریزی آموزشی
طی سال ۱۹۹۷ کمیته آموزش ملی سابق، اقدام به اجرای دور جدید بازنگری فهرست عناوین دوره های کارشناسی مبادرت نمود. روند مذکور در جهت پیگیری سیاست علمی و استانداردسازی رشته ها و تطابق آنها با یکدیگر، به مورد اجراء درآمد. بازنگری فوق در جولای سال ۱۹۹۸ و پس از تحقیقات ۱ ساله به پایان رسید. متعاقب این بازنگری تعداد کلی رشته های تحصیلی از ۵۰۴ رشته به ۲۴۹ رشته کاهش یافت. بعدها، وزارت آموزش، به توسعه ایده اصلی بازنگری طرح آموزشی

رشته های کارشناسی در مؤسسات آموزش عالی مبادرت نموده و روند بهبود و اصلاح طرح آموزشی در سطح کارشناسی مؤسسات آموزش عالی به صورت موفقیت آموزی شکل گ

رفت. در حال حاضر، با توجه به برنامه ریزی وزارت آموزش، کلیه مؤسسات آموزش عالی تحت پوشش دور جدید طرح بازنگری آموزشی قرار گرفته اند لازم به ذکر است که آخرین طرح بازنگری آموزشی در پاییز سال ۱۹۹۹ به مورد اجراء گذارده شد.

۳ . ورود به مرحله کلیدی تغییرات آموزشی
طی سال ۱۹۹۴، طرح آموزشی کمیته آموزش ملی سابق با عنوان « طرح تغییرات برنامه ها و محتوای آموزشی مؤسسات آموزش عالی» به مورد اجرا درآمد. گفتنی است که طرح مذکور بر پایه گذاری ۲۱۱ پروژه بزرگ و نزدیک به ۱۰۰۰ پروژه کوچک آموزشی تاکید دارد. طرح فوق بر کلیه حوزه

های آموزشی از قبیل ایدئولوژی آموزشی، محتوای آموزشی، ساختار برنامه آموزشی و متدولوژی آموزشی مشتمل می گردد. جهت هر چه بهتر صورت گرفتن طرح فوق گروه مشورتی با هدف اعمال تغییرات محتوایی برنامه های آموزشی مشتمل بر اساتید با تجربه محلی کلیه رشته های تحصیلی تشکیل شد. در حال حاضر طرح مذکور از بیست میلیون عضو در برنامه کاری خود برخوردار بوده که به اجرای یکصد برنامه جدید پرورش استعدادها و احداث ۱۰۰۰ مرکز آموزشی مبادرت می نمایند. طی سال ۱۹۹۷، کمیته ملی جایزه های آموزشی تشکیل گردید که با مشارکت کمیته آموزش ملی سابق به اعطای ۴۲۲ جایزه ملی مبادرت نموده اند. علاوه بر این پژوهش ملی در جهت مقایسه نرم افزارهای آموزشی طی سالهای ۱۹۹۵ و ۱۹۹۷ صورت گرفته و بانک نرم افزار آموزشی با کیفیت بالا ایجاد گردید.

۴ . پرورش استعدادهای رشته های آموزشی پایه
در اواخر دهه ۱۹۸۰، رشته های پایه مؤسسات آموزش عالی با مشکلات عدیده ای از قبیل بودجه بسیار کم، گروه اساتید بسیار متغیر و کاهش آشکار توانایی دانشجویان مواجه بود در نتیجه، توسعه درازمدت فن آوری و کیفیت آموزش استعدادهای مراکز آموزش عالی با مخاطره مواجه گردید. در آن اثنا بود که کمیته آموزش ملی سابق به راه اندازی مبانی آموزش رشته های پایه مبادرت نمود. تا پایان سال ۱۹۹۸، ۸۴ اصل آموزشی ویژه دانشجویان با استعداد رشته های علوم پایه، ۵۱ اصل ویژه رشته های پایه هنری، ۴۵ اصل ویژه رشته های مهندسی و ۱۳ اصل ویژه علوم اقتصادی با موفقیت تنظیم گردید. متعاقب اصول فوق بسیاری از فارغ التحصیلان برجسته مدارس متوسطه و دانشگاه ها جذب بازار کار شده و توانایی دانشجویان و میزان ابتکار اساتید بر خلاف گذشته افزایش یافت.
۵ . طرح ارتقاء آموزش فرهنگی دانشجویان و کشف روشهای جدید پرورش استعدادهای درخشان
طی سال ۱۹۹۵ کمیته آموزش ملی سابق تصمیم به ارتقاء سطح آموزش فرهنگی دانشجویان گرفت. در راستای اجرای این طرح، ارتقاء سطح فرهنگی دانشجویان، ارتقاء سطح ایدئولوژیک و اخلاق و کیفیت فرهنگی، بهبود کیفیت کار و وضعیت جسمانی و روحی بصورت منظم با یکدیگر تلفیق گردید. طی این طرح، دانش نظری، کار عملی و ارتقاء سطح توانایی دانشجویان مدنظر قرار گرفته و کیفیت آموزشی در سطح بالایی تقویت گردید. گفتنی است که ۵۲ مؤسسه آموزش عالی

بصورت آزمایشی در این طرح مشارکت داشتند. گفتنی است که مؤسسات فوق به مشخص نمودن برنامه مطالعه اجباری، تقویت آموزش کلاسی، ارائه سخنرانی ها و سازماندهی انواع فعالیتهای فرهنگی در جهت پیشبرد برنامه توسعه مبادرت می نمایند. تعدادی از مؤسسات آموزش عالی تنها به بررسی نیازهای اساسی و ارزیابی استاندارد برنامه توسعه مبادرت نمودند و این در حالی است که سایر مؤسسات اقدام به تطابق پرورش استعدادها و برنامه های آموزشی در سایه نیازهای جدید نمودند. پس از ۳ سال بررسی آزمایشی، وزارت آموزش به تصویب لایحه « بررسی نظرات مختلف در خصوص ارتقاء فرهنگی دانشجویان»، تشکیل مبادرت نمود. کمیته جهت دهنده آموزش فرهنگی و تصویب ۳۲ اصل از « اصول ارتقاء آموزش فرهنگی دانشجویان» اجرای چنین اقداماتی خود حاکی از این بود که ارتقاء آموزش فرهنگی دانشجویان به طور کامل در سراسر کشور به مورد اجرا درآمده است.
۶ . احیاء برنامه های آموزش عالی کوتاه مدت ۳-۲ ساله در قالب طرح تغییرات آموزشی
کمیته آموزش ملی سابق به طراحی ۲۱۶ برنامه آزمایشی در جهت اعمال تغییراتی در ساختار نظام آموزش و تقویت دوره های کوتاه مدت ۳-۲ ساله آموزش عالی در سطح ملی مبادرت نموده، احداث کالج های آزمایشی به شکل موفقیت آمیزی افزایش یافته و تعدادی از رشته ها و کالج ها با هدف ارائه برنامه های آموزشی کوتاه مدت تشکیل یافته است. در حال حاضر شرایط و تجهیزات

آموزشی کالج ها از رشد عمده ای برخوردار گردیده و روند تغییرات آموزشی سرعت یافته است. از سوی دیگر توانایی کلی در زمینه فراهم سازی تجهیزات آموزشی، به طور قابل ملاحظه ای تقویت

شده و موفقیت های مهمی در این زمینه کسب شده است. طی تغییرات آموزش عالی کوتاه مدت ۳-۲ ساله تجربیات و موفقیت های بزرگی بدست آمده که در روند توسعه آموزش عالی فنی حرفه ای مفید می باشد. طی سالهای اخیر سیاست کلی کشور فعالانه به توسعه آموزش عالی فنی حرفه ای و فراهم سازی موقعیتهای جدید جهت توسعه دوره های آموزشی کوتاه مدت ۳-۲ ساله تاکید می نماید.
۷ . پایه گذاری سیستم مدیریت کلان جهت ارتقاء کیفیت آموزش عالی و ایجاد پیشرفت پایدار
در سال ۱۹۹۳، اداره آموزش عالی کمیته آموزش ملی به بررسی طرح سنجش آموزشی مبادرت نمود. این طرح با هدف کمک به مؤسسات آموزش عالی و در جهت شناسایی ایدئولوژی جهت

دهنده دانشگاهی، ارتقاء شرایط دانشگاهی و نوسامانی زیر بنای ساختار آموزشی تعمیق بخشی روند اصلاحات آموزشی، ارتقاء سطح مدیریت و راه اندازی سیستم اجرایی خود محور به مورد اجرا درآمد. از این روی با اجرای طرح مذکور کیفیت آموزشی کشور به طور مداومی پیشرفت نموده و اثر بخشی دانشگاهی افزایش می یابد. سنجش آموزش در مقطع کارشناسی بر اصل پیشبرد اصلاحات و احداث دانشگاه همزمان با سنجش آن استوار می باشد. سه فرم سنجش آموزشی وجود دارد که از آن جمله می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
نخستین فرم سنجش آموزشی ویژه آندسته از دانشگاه هایی است که از پایه آموزشی نسبتا ضعیف و سابقه کوتاه آموزشی در مقطع کارشناسی برخوردار می باشند. دومین فرم سنجش آموزش عالی ویژه سنجش آندسته از دانشگاه هایی است که از پایه سطح آموزشی و سابقه نسبتا بالای آموزشی در مقطع کارشناسی برخوردار می باشند. آخرین فرم سنجش آموزشی ویژه آندسته از دانشگاههایی است که از لحاظ سطح کیفی بین دو سطح عالی و ضعیف قرار دارند. از سال ۱۹۹۴، تعداد ۱۴۶ مؤسسه آموزش عالی با پایه ضعیف و سابقه کوتاه مدت آموزشی در مقطع کارشناسی به گذراندن سطح پایین سنجش به صورت گام به گام مبادرت نموده و تعداد ۱۰ دانشگاه کلیدی نیز به سنجش در سطح عالی مبادرت نموده اند. پیشرفت طرح سنجش آموزشی به علت بازتاب مؤثر گروه های آموزشی اداره کننده مؤسسات آموزش عالی و اجرای قانون « توسعه کیفیت آموزش عالی» چشمگیر بوده است.
۸ . تاکید بر اهمیت تحقیقات تئوریک آموزش عالی و اصلاح جهت گیری آموزش تئوریک با آموزش علمی
در ابتدای سال ۱۹۹۳، هم گام با سه دپارتمان دیگر، دپارتمان آموزش عالی کمیته آموزش ملی متفقاً به تشکیل تیم تحقیقاتی جهت اجرای « تحقیقات تئوریک آموزش عالی سوسیالیستی» مبادرت نمودند. طرح مذکور با تأکید بر ارائه برنامه های آموزش عالی با حروف چینی و پایه گذار

ی چنین نظام آموزشی به مورد اجرا درآمد. تیم مذکور به انجام تحقیقات تئوری خود با حمایت دپارتمانهای اداری، در سطوح مختلف مبادرت نمود. پس از ۴ سال تلاش، چندین موفقیت تحقیقاتی من جمله طراحی «کلیدهای آموزش عالی تئوریک با حروف چینی» حاصل گردیده و در سیستم آموزش عالی نفوذ عمده ای پیدا کرد. پس از تحقیقات، در سایه گسترش ساختار مدرنیته سوسیالیستی و اصلاحات آموزش عالی و ورود به هزاره جدید، وزارت آموزش نیز به تشکیل تیم تحقیقاتی جهت اجرای طرح « آموزش عالی چین در قرن بیست و یکم» مبادرت نمود. گفتنی است که تیم تحقیقاتی فوق به انجام تحقیقات تئوریک آموزش عالی سوسیالیستی با حروف چینی مبادرت می نماید.

۹ . تصویب قوانین ویژه مدیریت آموزش عالی
در ۲۹ آگوست سال ۱۹۹۸، طی چهارمین کنفرانس و نهمین نشست کمیته مجلس ملی « قانون آموزش عالی جمهوری خلق چین» به تصویب رسید. گفتنی است این قانون از اول ژانویه سال ۱۹۹۹ به مورد اجراء درآمده است. قانون آموزش عالی نخستین مدرک قانونی آموزش عالی در قوه مقننه کشور است. تصویب قانون فوق به استانداردسازی ارتباط اجتماعی پیچیده خارجی و داخلی برنامه های آموزش عالی و فعالیتهای آن منجر گردیده است.
۱۰ . تضمین تعمیق بیشتر اصلاحات از طریق توسعه شرایط آموزشی
طی سالهای اخیر راه حل هایی جهت افزایش بودجه و بهبود شرایط آموزشی ابداع گردیده است. درحال حاضر، تخصیص طرح وام بانک جهانی، با بودجه کل ۷۰ میلیون دلاری جهت ارتقاء وضعیت امکانات آزمایشگاهی رشته های پایه مؤسسات آموزش عالی از جمله این راه حل ها می باشد. دولتهای محلی در سطوح مختلف، به اقدامات جدی در جهت افزایش بودجه مؤسسات آموزش عالی محلی مبادرت نموده اند گفتنی است که این اقدامات عمدتا درجهت ارتقاء ساختار رشته ها، پایه ها، برنامه های آموزشی، آزمایشگاه ها و کتابخانه های مؤسسات آموزش عالی و در جهت توسعه شرایط مادی این مؤسسات صورت می پذیرد.

۱۱ ارتقاء تکنولوژی، آموزش و تحقیقات در مؤسسات آموزش عالی
طی سالهای اخیر، پیشرفت های چشمگیری در خصوص پرورش استعدادها، دانش، علوم و تکنولوژی کشور صورت گرفته و مؤسسات آموزش عالی به اجرای تحقیقات عملی و توسعه در سایه بنای اقتصادی کشور مبادرت می نمایند. در این اثنا همچنین تلاشهای عمده ای در جهت تقویت ساختار اقتصادی و اجرای تحقیقات پایه صورت گرفته است. علاوه بر این، مؤسسات آموزش عالی به احداث پارک های علمی و اجرای پروژه های تکنولوژی بالا به صورت مشترک با حوزه صنایع مبادرت می نمایند.
کادر آموزشی

طی سالهای پایانی دهه ۱۹۸۰ تا ابتدای دهه ۱۹۹۰، مشکلات عمده ای نظیر سن بالای اساتید، کمبود اساتید جوان و توانایی پایین کادر آموزشی، به طور مشهود، در ساختار کادر آموزشی مؤسسات آموزش عالی کشور نمایان گردیده است. جهت تغییر شرایط، گروه های آموزشی اداری به اجرای سیاست های متفاوتی در سطوح مختلف و مؤسسات آموزش عالی مبادرت نموده و انواع اقدامات را به عمل آوردند. پس از گذشت ۱۰ سال، طی تلاشهای مداومی، کلیه این قبیل مشکلات بصورت اولیه برطرف گردیداز جمله مهم ترین اصلاحات به عمل آمده در ساختار کادر آموزش عالی کشور می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
۱- با تعداد فراوان اساتید جوان که به عرصه آموزش عالی کشور وارد شدند، ساختار سنی اساتید تنظیم شده و تیم های پشتیبانی آموزشی و تحقیقاتی به واسطه ارتقاء سطح علمی اساتید جوان تشکیل گردید. بدین ترتیب تعداد اساتید بالای رده سنی ۴۵ سال در کادر آموزشی تمام وقت از ۲۷/۶۳% طی سال ۱۹۹۱ به ۵۶/۷۵% طی سال ۱۹۹۸ افزایش یافت.
۲- سیاست های مربوط به پیشبرد شرایط اتخاذ گردیده و ساختار کادر آموزشی تنظیم گردید. تعداد اساتید تمام وقت با مهارت کاری بالا از ۹۹۵۰۰ نفر طی سال ۱۹۹۱ به ۱۵۲۶۰۰ طی سال ۱۹۹۸ افزایش یافت.
۳- نسبت اساتید برخوردار از مدارک علمی PHD و کارشناسی ارشد مؤسسات آموزش عالی افزایش یافته و ساختار درجه مدرک تحصیلی اساتید تنظیم گردید. به نحوی که تعداد اساتید تمام وقت برخوردار از مدرک علمی دکتری و کارشناسی ارشد از ۰۴/۱۸% طی سال ۱۹۹۱ به ۷۵/۲۷% طی سال ۱۹۹۸ افزایش یافت.
۴- در نهایت ساختار جذب اساتید تربیت شده از طریق آموزش ضمن خدمت تنظیم گردید. بر این اساس طرح آموزش با مدرک ضمن خدمت، انتخاب اساتید جهت حضور در مراکز علمی خارج و انجام مطالعات پیشرفته و تحقیقات مشترک پیشنهاد گردید. علاوه بر این با به کارگیری دانشجویان فارغ التحصیل مراکز آموزش عالی خارج از کشور، ساختار کادر آموزشی کشور تقویت شده و توسعه یافت.
دستاوردهای آموزشی
از جمله مهمترین دستاوردهای مقطع آموزش عالی کشور چین می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
۱- احداث مراکز آموزش عالی خارجی وابسته به دانشگاههای چین
با توسعه مراکز آموزش عالی در کشور چین و ارتقاء کیفیت علمی و آموزشی دانشگاهها و استقبال بی سابقه دانشجویان خارجی از تحصیل در دانشگاههای کشور ، طی سالهای اخیر، تعدادی از دانشگاههای معتبر این کشور از طریق مشارکت با کشورهای خارجی به افتتاح مدارس و مراکز آموزش دانشگاهی چینی در خارج از کشور مبادرت نموده و برخی نیز به صورت مستقل و انحصاری، توسط دانشگاههای چین راه اندازی گردیده و به فعالیت آموزشی می پردازند. طبق آمار منتشره از سوی وزارت آموزش عالی چین، تاکنون بیش از ۲۰ دانشگاه چینی مبادرت به راه اندازی مؤسسات آموزشی وابسته در خارج از کشور نموده اند که طی سالهای آتی برتعداد آن افزوده خواهدشد. ورود مراکز علمی – آموزشی چین به صحنه رقابت بین المللی پس از عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی ، و افزایش روز افزون راه اندازی اینگونه مراکز آموزشی در خارج از کشور ، وزارت آموزش چین را بر آن داشت که به وضع قوانین و مقررات ویژه دانشگاهی مبادرت نماید.

مطابق چنین قوانینی، دانشگاههای چینی مستقر در خارج از کشور ملزم به دریافت مجوز فعالیت از وزارت آموزش چین و مراعات قوانین و مقررات کشوری در کلیه مراحل آموزشی می باشند. علاوه بر این ، دانشگاه های فوق هم چنین ملزم به تدریس دروس آموزشی مطابق سیستم آموزشی کشور و احراز حمایتهای قانونی لازم از کشور خارجی مربوطه می باشند. درغیر این صورت، مدارک صادره از سوی اینگونه مراکز از نظر وزارت آموزش عالی چین فاق اعتبار می باشند.

۲- افزایش تعداد دانشجویان جدید
از سال ۲۰۰۱ ، با اجرای مصوبه شورای دولتی، مبنی بر افزایش تعداد دانشجویان ثبت نامی، دانشگاه های کشور،پذیرای تعداد بیشتری از دانشجویان بوده اند.گفتنی است که برنامه فوق به منظور پرورش افراد توانا و مستعد در جهت مدرنیزه سازی چین پیش بینی شده است. طبق آمار بدست آمده، طی سال ۲۰۰۰ ، از بالغ بر۶ /۴میلیون نفر دانشجوی جدید، دردانشگاه های سر

اسر چین ثبت نام بعمل آمده و در این میان دانشگاه های عادی از ۲/۲ میلیون، دانشگاه های بزرگسالان از ۴۷/۱میلیون و سایر آموزشگاه های عالی از۹۰۰ هزار دانشجوی جدید ثبت نام به عمل آورده اند. دراین اثنا، آموزش عالی حرفه ای نیز با سرعت زیادی به پیش می رود، به نحویکه بالغ بر۰۷/۱میلیون دانشجوی جدید به آموزشگاه های عالی حرفه ای راه یافته اند و این درحالیست که این رقم نسبت به سال گذشته، ۴۰۰ هزار نفر افزایش نداشته است.
۳- افزایش پذیرش دانشجو
مطابق آمار بدست آمده،پیش بینی می گردد طی سال۲۰۰۳، بالغ بر۳۵/۳ میلیون دانشجوی جدید از سوی دانشگاههای مختلف کشورچین پذیرش گردند که این تعداد نسبت به سال ۲۰۰۲ ،۱۵۰ هزار نفر افزایش خواهد داشت. به عبارت دیگر، در سال۲۰۰۲ از مجموع ۲۷/۵ میلیون نفر شرکت کننده کنکور سراسری، تعداد ۲/۳ میلیون نفر به دانشگاهها راه یافتندکه از این تعداد، ۶۴ /۱میلیون دانشجو در مقطع کارشناسی و باقی درمقاطع کارشناسی ارشد و دکتری پذیرش شدند.طی اقدامات به عمل آمده ، دولت چین در تلاش جهت افزایش نرخ سالیانه داوطلبین ورود به دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ، از ۱۵ در صدفعلی به۲۳ درصد طی سال۲۰۱۰ می باشد.
۴- استقبال از دانشجویان خارجی
کشور چین به منظورمساعدت به تقویت تبادلات آموزشی دو جانبه و چند جانبه همچنان از تحصیل دانشجویان خارجی در این کشور استقبال می نماید. به گفته وزارت آموزش چین همزمان با این روند، تلاش درجهت آموزش زبان چینی به عنوان یک زبان خارجی به خارجیان افزایش یافته و با پیوستن کشور به سازمان تجارت جهانی ، این کشور به توسعه سیاستهای آموزش و پرورش چین در صحنه جهانی مبادرت نموده است . بنا بر تحقیقات به عمل آمده توسط اداره مبادلات و همکاری های بین المللی وزارت آموزش وپرورش، سیاست فوق مورد استقبال خارجیان قرار گرفته و نهادها و موسسات آموزش عالی به گشایش هر چه بیشتر درهای خود به روی خارجیان و افزایش خدمات آموزشی مبادرت نموده اند. طی چند سال اخیر، همچنین شمار دانشجویان خارجی که جهت

تحصیل و یادگیری دوره های آموزشی کوتاه مدت، دراز مدت و کسب مدارک دانشگاهی به کشورچین مهاجرت نموده اند، افزایش یافته است. به نحویکه طی سال ۲۰۰۲ میلادی، از تعداد ۵۲ هزار دانشجوی خارجی در مراکز آموزش عالی کشور چین ثبت نام به عمل آمد. این در حالیست که طی سال ۱۹۵۰، نخستین گروه دانشجویان خارجی مشتمل بر۳۳ نفر از اروپای شرقی به

کشورچین سفر کردند. از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۰ ، این کشور از مجموعا ۴۰۷ هزار دانشجوی خارجی متعلق به ۱۶۰ کشور ثبت نام به عمل آورده است.
با اعمال سیاست اصلاحات و درههای باز ، شمار دانشجویان خارجی مستقر درکشورچین، افزایش چشمگیری داشته است. طی سال ۱۹۷۸ ،کمتر از ۱۰ هزار دانشجوی خارجی در چین به تحصیل مبادرت نموده اند که این رقم طی سال ۱۹۹۲ بر۱۴ هزار، طی سال ۱۹۹۶ بر۴۱ هزار و طی سال ۲۰۰۱ بر۵۲ هزار بالغ می گردید. بنا بر تحقیقات به عمل آمده، دلیل اصلی افزایش شمار دانشجویان خارجی، ثبات اجتماعی و توسعه اقتصادی کشور چین می باشد.کسب مدارک علمی کارشناسی ارشد و دکتری از جمله مهمترین اهداف دانشجویان خارجی در چین است.
۵- تقویت و توسعه دانشگاه ها
طی سالهای اخیر، کشورچین درصدد توسعه دانشگاه های این کشور و تطبیق این مراکز با دانشگاه های برتر جهان و ارتقاء فرایند آموزش عالی درکشور است. اخیرا درمراسمی درپکن، ” جیانگ زمین ” رئیس جمهوری خلق چین اظهار داشت که توسعه دانشگاه های کشور، نمایانگر تقویت نظام آموزشی چین است. وی که درمراسم نودمین سالگرد دانشگاه ” چینگ هوا ” (Tsinghua) پکن سخن می گفت، از نهادهای علمی کشورخواست که درصدد دستیابی به آخرین وجدیدترین دستاوردهای علمی وفنی بوده و همچنان به پژوهش های علمی وفنی بپردازند.” جیانگ زمین ” همچنین اظهار داشت که حزب کمونیست خود تاکنون هزاران فارغ التحصیل ازاین دانشگاه داشته و به تقویت نظام آموزش عالی درکشور بسیار اهمیت می دهد.کارشناسان آموزشی خارجی و چینی نیز درموافقت با رئیس جمهور، اظهار داشته اند که نهادهای علمی عالی رتبه کشور، از نقش حیاتی در پیشرفت ابداعات فنی و تقویت رقابت میان نهادهای علمی کشور با سایر نهادهای جهانی برخوردار می باشند. به عقیده کارشناسان کشور، دانشگاه های پیشرو، ملزم به تقویت نهادهای تحقیقاتی خود، کسب آخرین مفاهیم آموزشی جامعه جهانی و تقویت نقش خود درفرایند جهانی شدن اقتصاد می باشند. بنا به اعتقاد آنان، دانشگاه های کشور، ملزم به توسعه صنعت فن آوری پیشرفته و هدایت روند ابداعات و نوآوری ، ایفای نقش کلیدی در زمینه فن آوری پیشرفته و تقویت نیروهای کلیدی قدرت چین دربازار رقابت جهانی می باشند.

” پان یون خه” (pan yunhe) رئیس دانشگاه ” جه جیانگ ” درشرق چین، اظهار داشت که دانشگاه های برترکشور نیازمند سرمایه گذاری در جهت ارتقاء قدرت رقابت با بهترین مراکز پژوهشی جهان می باشند. علاوه بر این، پان افزود که کشور چین از روند تقویتی چندین دانشگاه برترکشورحمایت خواهد نمود.کشورچین درصدد اختصاص مقادیر قابل توجهی درجهت پیشبرد، توسعه وتقویت ۱۰۰ دانشگاه برتر کشور است که از آن جمله میتوان به دانشگاه های چینگ هوا،پکن، جه جیانگ و دانشگاه فودان شانگهای اشاره نمود. از سوی دیگر، فرآیند اصلاحات

نظام آموزشی که از سال ۱۹۹۵ در این کشور آغاز گردیده ، نتایج پرباری برای کشور در زمینه های مختلف به بار خواهد آورد. با توجه به اصلاحات فوق، شمار دانشجویان مراکز آموزش عالی کشور بر ۶ /۴ میلیون تن بالغ می گردد. این در حالیست که میزان فوق، طبق آمار رسمی کشور طی سال۱۹۹۹میلادی، تنها بر۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر بالغ می گردید.
طی سال۲۰۰۲میلادی، مقامات آموزشی کشور اظهار داشتند که از تعداد بیشتری از دانشجویان ثبت نام به عمل خواهد آمد، چراکه تجربیات۵ سال اخیر، اهمیت دانشگاه ها به عنوان مراکز مهم رشد اقتصادی کشور را به اثبات رسانده است.
آمار تحصیلی
طبق آمار بدست آمده طی سال۲۰۰۳، تعداد دانشجویان متقاضی ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد به بالاترین رقم (۷۹۷هزار نفر) بالغ می گردد که نسبت به سال ۲۰۰۲ از رشد ۷/۲۷ در صدی برخوردار بوده است. طبق آمار منتشره از سوی وزارت آموزش چین ،۲/۴۸ در صد متقضیان فوق (۳۸۴هزار نفر) به دانشجویان مقطع کارشناسی تعلق دارد. وزارتخانه فوق در نظر دارد، از مجموع متقاضیان، تعداد ۲۱۷ هزار نفر را پذیرش نماید که این رقم نسبت به سال ۲۰۰۲، ۳۳ در صد افزایش خواهد داشت. از جمله دانشگاههای کشور که از محبوبیت بیشتر نزد متقاضیان برخوردار می باشند می توان به دانشگاههای پکن، فودان،ووهان ،جه جیانگ،سی چوان، نانجینگ ، جونگ شان ،چین هوا و جی لین اشاره نمود. از جمله استانهای پر متقاضی نیز می توان به استانهای پکن ، شانگهای ، جیانگسو، هوبی شانسی، لیائونینگ ،گواندنگ ، سی چوان، شندونگ و هونن اشاره نمود. از جمله پرمتقاضی ترین رشته ها ی تحصیلی نیز میتوان به رشته های مدیریت بازرگانی، حقوق و علوم کامپیوتری اشاره نمود.
بر اساس سرشماری سال ۱۹۹۰ کل جمعیت کشور ۵۱۰۰۰۰،۱۳۰، ۱ نفر می باشد که از این

تعداد ۱۹۰۰۰،۰۳۹،۱ نفر به قوم اصلی (۹۱۳۲۰۰۰۰ نفر) متعلق به ۵۵ ملیت اقلیت کشور می باشند. در جدول زیر افراد رده سنی ۶ سال و بالاتر طی سال ۱۹۹۰ طبق سطوح آموزشی تقسیم است.
سطح کل ×۱۰۰۰ درصد
دانشکده و دانشگاهدانشکده های کوتاه مدت ۶۱۴۰۹۶۲۰ ۶۲%۹۷%
مراکز آموزش متوسطه فنی و حرفه ایمراکز مقدماتی متوسطهمراکز آموزش متوسطه

۲۸۰/۷۲۶۰۰/۱۳۲۰۲۶۳ ۷۳/۱%۳۰/۷%۵۰/۲۶%
مدارس ابتدایی ۲۱۰،۴۲۰ ۲۷/۴۲
بی سواد و کم سوادکل جمعیت افراد رده سنی ۶ سال و بالاتر ۲۰۴۸۵۰۹۹۴۰۹۰ ۲۰۶۱۱۰۰۰۰۰
نرخ ثبت نام ناخالص آموزش و پرورش سطوح مختلف آموزش (طی سال ۱۹۹۶ )
اولین سطح : ۱۲۰ درصد
دومین سطح : ۷۱ درصد
سومین سطح : ۷/۵ درصد

نرخ ثبت نام افراد ورودی، و فارع التحصیلان سطوح مختلف آموزش برمبنای ۱۰۰۰طی سال ۱۹۹۳
سطح ورودی ×۱۰۰۰ فارغ التحصیل ×۱۰۰۰ ثبت نام ×۱۰۰۰
دانشکده و دانشگاهدانشکده های کوتاه مدت ۳۸۶۵۳۶ ۲۹۶۲۷۲ ۴۱۷،۱۱۱،۱۱۸
مراکز آموزش متوسطه تخصصیمراکز آموزش متوسطه های فنی و حرفه ای ۸۹۹۳۴۹/۱ ۷۵۶۸۸۰ ۵۸۰،۲۰۶۴،۳
مدارس حرفه ایمراکز آموزش متوسطه دولتی ۶۶۴۲،۲۸۳ ۵۰۰۲،۳۱۷ ۷۳۹،۱۵۶۹،۶
مدارس مقدماتی متوسطه مراکز مقدماتی متوسطه فنی و حرفه ایمدارس مقدماتی متوسطه (استثنایی) ۱۴،۷۸۹۲۶۷۲ ۳۴۲،۱۱۱۴۵۱ ۴۰۸۲۲۵۶۲۵
مدارس ابتداییمدارس ابتدایی استثنایی ۲۳،۵۳۵۳۲ ۴۱۵،۱۸۱۱ ۱۲۴،۲۱۲۱۶۳
طی سال۲۰۰۲ بالغ بر ۲۷/۵ میلیون دانش آموز در آزمون کنکور حضور یافته و ۷۵/۲ میلیون دانشجوی جدید وارد دانشگاه های مختلف شدند. به عبارت دیگر، تعداد داوطلبین نسبت به دانشجویان پذیرفته شده ۲ بر۱ بوده است و این در حالی است که تا ۱۰ سال قبل تنها ۴ میلیون داوطلب در آزمون کنکور حضور یافته و تنها ۷۵۰ هزار دانشجو به مراکز آموزش عالی راه پیدا می کردند. طی سال۱۹۹۲ نیز بالغ بر۱۸/۲ میلیون دانشجو به تحصیل در مراکز آموزش عالی دولتی مبادرت می نمایند و این در حالی است که در حال حاضر تعداد دانشجویان شاغل به تحصیل بر ۱۹/۷ میلیون نفر بالغ می گردد. طی سال ۱۹۹۲ شمار دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد نیز بر ۹۴ هزار نفر بالغ می گردید که این رقم طی سال ۲۰۰۱ بر ۳۹۰ هزار نفر و طی سال۲۰۰۲ بر۵۹۰ هزار نفر بالغ گردید. ظی۱۰ سال گذشته، تعداد مراکز آموزش معلمان (MBA)بر ۲ باب بالغ می گردید که درحال حاضر بر ۶۲ باب افزایش یافته و تعداد دانشجویان آن نیز به ۳۰ هزار نفر بالغ می گردد . طی سال ۲۰۰۱ ، ۲۴ دانشگاه من جمله دانشگاه پکن و دانشگاه چینگ هوا مبادرت به پذیرش دانشجو در سطح کارشناسی ارشد رشته اداره عمومی (MPA) نمودند و این درحالیست که در حال حاضر تعداد ۲۴۰۰ دانشجو در این رشته تحصیل می نمایند.
طبق پیش بینی های به عمل آمده ظرف۳ سال آتی، میزان کل دانشجویان ثبت نامی در کشورچین افزایش خواهد یافت . براین اساس تنها در سال ۲۰۰۰ ، از بالغ بر ۳ میلیون دانشجوی جدید ثبت نام به عمل آمد. طی سال ۲۰۰۳ میلادی ، برنامه ثبت نام دانشجویان جدید در سطح

آموزشگاههای حرفه ای نیز توسط دولتهای محلی و استانها تعیین و ارائه می گردد. طبق آمار موجود ، میزان دانشجویان جدید ثبت نامی طی سال ۲۰۰۰ بر ۸/۲ میلیون نفر بالغ می گردد که از این میان ۶ /۱ میلیون دانشجوی جدید به آموزشگاههای عالی عمومی تعلق دارند. این رقم در مقایسه با دوران مشابه سال ۱۹۹۹، ۵۱۰ هزار نفر فزونی یافته و ۴۷ در صد افزایش داشته است. طبق آمار همچنین بالغ بر۱۶/۱ میلیون دانشجوی جدید به تحصیل در آموزشگاهها ی عالی بزرگسالان مبادرت نموده اند که این رقم نیز نسبت به سال ۱۹۹۹، ۱۶ در صد فزونی داشته است. علاوه بر این، پذیرش دانشجویان جدید در آموزشگاههای عالی عمومی طی سال ۱۹۹۹ بر۴۹ در

صد بالغ گردید که در مقایسه با سال ۱۹۹۸ ، ۱۳ در صد افزایش داشته است. به دنبال افزایش شمار دانشجویان جدید، مشکلاتی چون شرایط نامناسب تحصیل و زندگی با توجه به امکانات ناکافی دانشگاهها پدیدارگردیده است. روند پیشرفت آموزش فنی و حرفه ای کندتر شده و برخی از آموزشگاههای عالی به دریافت هزینه های تحصیلی بیشتری از دانشجویان مبادرت نموده اند. وزارت آموزش و پرورش چین بر آن است که به لحاظ توسعه نظام آموزشی، به رفع مشکلات مذک

ور نائل آید. به طور کلی می توان گفت که شمار دانشجویان آموزشگاههای عالی کشور چین بر۱۷ میلیون نفر بالغ می گردد که این رقم،۲درصد از جمعیت رده های سنی۱۷ تا ۲۲ سال را شامل می گردد . در واقع نتیجه فوق، حاصل از تقسیم بندی استانداردهای آموزش و پرورش بین المللی است . به طور کلی، تاکنون مراکز آموزش عالی۶ گانه ذیل به تصویب دولت رسیده است :
۱- آموزشگاه عالی عادی که بالغ بر۳ میلیون و ۸/۱۷۳ هزار نفر به آموزش بی واسطه در این آموزشگاهها و۱میلیون و ۵/۴۸۹ هزار نفر به آموزش مکاتبه ای، آموزش شبانه و آموزش ویژه تابعه ی آموزشگاههای فوق مبادرت می نمایند.
۲- آموزشگاه های عالی بزرگسالان من جمله دانشگاه های ویژه کارمندان ، دانشکده های روستایی ، دانشکده های ویژه کادر اداری ، دانشکده های آموزش وپرورش ، دانشکده های مکاتبه ای و دانشگاه رادیو و تلویزیون که بالغ بر۱میلیون و ۲۳۵ هزار نفر به تحصیل در این دانشکده ها مبادرت می نمایند.
۳- دانشگاه نظامی که بالغ بر۱۶۹ هزار دانشجو به تحصیل در آن مبادرت می نمایند.
۴- آموزشگاه های عالی اجتماعی تحت نظارت و سرمایه گذاری دولت که بالغ بر۹۴ هزار نفر به تحصیل در این مراکز مبادرت می نمایند.
۵- دانشگاه رادیویی- تلویزیونی که از ۲۵ هزار دانشجو برخوردار می باشد.
۶- شمار دانشجویانی که به شرکت در آزمونهای خود آموزشی آموزش عالی مبادرت می نمایند، نیز بر ۱۵/۹ میلیون نفر بالغ می گردد. گفتنی است که گواهینامه های تحصیلی آموزشهای۶ گانه فوق، مورد پذیرش دولت بوده و میزان کل دانشجویان آنها بر۵۶/۱۵میلیون نفر بالغ می گردد. بنا به اظهارات آقای جی بائوچنگ، بر اساس تقسیم بندی استانداردهای آموزش و پرورش بین المللی، میزان دانشجویان چینی که به ورود به مقطع آموزش عالی نائل آمده اند، درصد بالاتری از میانگین سایر کشورهای در حال رشد جهان را شامل می گردد. این امر، درحقیقت موفقیت تاریخی کشور چین ظرف۲ سال اجرای سیاست درهای باز و اعمال اصلاحات محسوب می گردد.
هزینه های دانشجویی
نرخ هزینه تحصیل دانشجویان خارجی

شهریه رشته های هنری کارشناسی ، زبان آموزانکارشناسی ارشددکتریدوره های کوتاه مدت ۱۷۰۰-۳۲۰۰ دلار۳۷۰۰-۲۲۰۰ دلار۴۲۰۰-۲۷۰۰ دلار۶۰۰-۳۵۰ دلار
شهریه رشته های علوم ، تکنولوژی، کشاورزی ، دارو سازیرشته های ورزشی و هنری کارشناسی ، آموزش همگانیکارشناسی ارشددکتریدوره های کوتاه مدت ۶۴۰۰-۱۸۰۰ دلار۷۴۰۰-۲۶۰۰ دلار۸۴۰۰-۲۹۰۰ دلار۱۲۰۰-۳۵۰ دلار
شهریه خوابگاه نیز بر ۲- ۳ دلار برای هر نفر (در اتاقی مشترک با توالت و حمام) مشتمل می گردد.
شهریه تحصیلی ۵۰ -۳۰ دلار برای موضوعات هنری و ۸۰- ۵۰ دلار برای رشته های علوم، زراعت،

دارو سازی، ورزش وغیره می باشد.هزینه غذای دانشگاه نیز بر۴۰- ۶۰ دلار در ماه برای دانشجویان خارجی و ۳۰ – ۲۰ دلار برای دانشجویان چینی بالغ می گردد.
تسهیلات و امکانات دانشجویی
عمده دانشگاه های کشور از خوابگاه های دانشجویی و سالن های غذا خوری برخوردار می باشند که کلیه دانشجویان مجاز به استفاده از این امکانات می باشند. گفتنی است که امکاناتی نظیر خوابگاه و سالن غذا خوری عمدتا در محوطه دانشگاه احداث می گردد.
مؤسسات پایه
عنوان “مؤسسات پایه ” در خصوص مراکز برگزیده آموزشی کشور در کلیه سطوح تحصیلی من جمله سطوح ابتدایی، مقدماتی و تکمیلی متوسطه و آموزشی عالی بکار می رود. مدارس اصلی از اولویت تامین بودجه و مزیت ثبت نام بهترین دانش آموزان برخوردارمی باشند. در مقاطع ابتدایی و مقدماتی متوسطه این مفهوم مشابه “مدرسه خصوصی ” در کشور آمریکا است. ورود به چنین مدارسی مستلزم قبولی در آزمون ورودی می باشد. میزان موفقیت این نوع مدارس بر حسب تعداد فارق التحصیلان پذیرفته شده در مؤسسات آموزش عالی سنجیده می شود. عامل اصلی در ارجحیت دادن به تعدادی از مدارس و مراکز آموزش عالی پرورش نیروی انسانی متخصص جهت نوسامانی کشور است.
در برخی مواقع مفهوم “مؤسسات پایه” مورد انتقاد قرار می گیرد. در واقع موفقیت مدارس پایه ابتدایی و مقدماتی متوسطه منحصراً بر اساس تعین پذیرش دانش آموزان در دانشکده ها سنجیده می شود نه برحسب میزان یادگیری آن ها. هم چنین پیامدهای نخبه سالاری در دوران انقلاب فرهنگی مجددا تکرار شده و مسئولان آموزشی را زیر سئوال می برد. غیراز دلایلی که دربالا اشاره شد، مدارس اصلی تغییرماهیت داده اند. نخستین ومهم ترین عامل، هزینه روبه رشدتحصیلات دراین گونه مدارس است. در واقع تحصیلات دانشگاهی حتی دردانشگاه های معتبر راه رسیدن به مشاغل سود آور نیست. حقوق ماهیانه فارغ التحصیلان دانشکده های فنی در حال برابری با حقوق فارغ التحصیلان دانشگاه های قدیمی است ازاین روی هردانشجو بایدمدت ها قبل از برنامه ریزی جهت تحصیلات خود به بررسی هزینه و سود آن بپردازد. گفتنی است که در مناطق مختلف کشور ارزش علم و تحصیل متفاوت است. در گوانگ زو که اقتصاد محلی تا حدی قوی می باشد

ورود به مراکز آموزشی متوسطه فنی وحرفه ای برثبت نام در َمراکز آموزشی متوسطه اصلی” پیشی می گیرد.
آموزش بزرگسالان
تاریخچه
تا قبل از دهه ۱۹۹۰ از آموزش بزرگسالان، مانند آموزش کارگران، کشاورزان و یا آموزش پاره وقت یاد می گردید. با توسعه حوزه آموزش و گوناگونی فرم های آموزشی، این نوع آموزش به صورت

رسمی «آموزش بزرگسالان» نام گرفت.