مقاله جاوا اسکریپت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله جاوا اسکریپت دارای ۵۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله جاوا اسکریپت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله جاوا اسکریپت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله جاوا اسکریپت :

مقدمه :
انتخاب موضوع جاوااسکریپت،به معنی ورودبه دنیای طراحی و برنامه نویسی صفحات وب است. وب جهانی که در ابتدا تنها بعنوان مخزنی از اطلاعات مختلف که درقالب صفحاتی ساکن تنظیم شده بودند در نظر گرفته میشد. با رشد سریع خود توانست به یکی ازمهمترین وسایل آموزشی ،ارتباطی ،تجاری و تفریحی تبدیل شود. به موازات رشد سریع این رسانه، ابزارهاوروشهای توسعه آن نیز رشد کرده و متحول شده است .

گـر چه جـاوااسکـریپت یک زبان برنامه نویسی است،اما فراگیری آن بسیار ساده است. برخلاف اکثر زبانهای برنامه نویسی،برای آموختن این زبان به دانش زیادی نیاز ندارید.سادگی ودر عین حال تواناییهای فوق العاده این زبان آنرا به یک ابزار مشهور وپر طرفدار برای برنامه نویسی در صفحات وب تبدیل کرده است . در واقع امروزه کمتر صفحه وبی را می یابید که در آن از جاوااسکریپت استفاده نشده باشد.

جاوااسکریپت چیست؟
وب جهانی (WWW)،درابتدا رسانه ای محسوب می شد که چیزی بیش از متن در خود داشت.
نسخه اولیه HTMLحتی قابلیت تعریف یک تصویر گرافیکی را نیزدرصفحه نداشت.سـایتهای وب امروزی می توانند شامل قابلـیتهای بسیاری ازجمله تصاویرگرافیکی،صوت،انیمیشن،ویدیو وسایرمطالب چندرسانه ای باشند.زبانـهای اسکـریپت نویسی وب، مانندجـاوااسکـریپت ، یکی ازساده ترین روشهای ایجاد رابطه متقابل باکاربران وخلق جلوه های دینامیک محسوب میشوند.
۱ـ۱)اصول اسکریپت نویسی درصفحات وب :
اساساً انسانها برای انتقال دادن دستورات خود به کامپیوتر از زبانهایC,Basic وجاوا استفاده میکنند.اگرشما باHTML آشنا باشید بایدگفت حداقل یک زبان کـامپیوتری رامی شناسید.به کمک دستورات زبانHTML می توان با ساختار یک صفحه وب را تعریف کرد.مرورگر با اطـاعت از این دستورات ظاهر صفحه رابراساس ساختار مورد نظر تنظیم می نماید.
HTML یک زبان علامتگذاری ساده متن می باشد،نمی تواند با کاربران رابطه متقابل ایجاد کندویا ازآنجایی که براساس شروط خاصی تصمیماتی رااتخاذ کند. برای انجام اعمالی ازاین قبیل باید از زبانهای پیـچیده تری کمک گرفت. چنین زبانی می تواند یک زبان برنامه نویسی ویا یک زبان اسکریپت باشد.
اکثرزبانهای برنامه نویسی پیچیده هستند.درمقابل، زبانهای اسکریپتی معمولاً ازساختاربسیارساده تری برخوردار هستند.دراین زبانها میتوان به کمک دستوراتی ساده،برخی ازعملیات موردنظررابانجام رساند.زبانهای اسکریپتی
نداشته می شوند.چنین سندی میتواند یک HTML ترکیب شده ومجموعه آنها در یک سندHTML وب با دستورات صفحه دینامیک وب ایجادکند.
۲ـ۱)اسکـریپتهاو برنامه ها:
دستورات جـاوااسکـریپت برای اجرا شدن به یک مرورگر وب (Web Browers) و یابه طور کلی به یک نرم افزار مفسر جاواسکریپت (JavaScript Interpreetr) نیاز دارند. بعضی از زبانهای برنامه نویسی باید قبل از اجرا به کدهای زبان ماشین ترجمه شده و یا اصطلاحاً کمپایل شوند .
در مقابل ، دستورات جاوااسکریپت در هنگام اجرا تفسیر می گردند. به عبارت دیگر مرورگر با خواندن هر یک از این دستورات آنرا تفسیر و اجرا می نماید.
زبانهایی که تفسیر می شوند یک مزیت بزرگ دارند و آن این است که نوشتن و یا تغییر دادن دستـورات HTMLچنین زبانی بسیارساده است .مثلاً تغییر یک برنامه جاوااسکریپت به سادگی تغییر دستورات دریک سند HTML می باشد این تغیرات به محض بار شدن مجدد سند در صفحه وب اعمال خواهند شد.
۳ـ۱)معرفی جـاوااسکـریپت:
جـاوااسکـریپت برای اولین باربه وسیله شرکت نت اسکیپ توسعه یافته ودرمرورگرnetscapenavegator به کار گرفته شد . این زبان،اولین زبان اسکـریپتی در عرصه وب به شماررفته و همچنان پر استفاده ترین زبان اسکـریپتی میباشد.
جاوااسکریپت در ابتداlivescript نام داشت ودرسال ۱۹۹۵درنسخه دوم netscapenavigator به کارگرفته شد سپس به جهت رابطه ای که با جاوا برقرار نمود جـاوااسکـریپت نام گرفت.
۴ـ۱)قابلیتهای جـاوااسکـریپت:
۱افزودن پیغامهای متحرک و متغیر به نوار وضعیت (status bar ) مرورگر.
۲بررسی محتویات یک پرسشنامه و انجام عملیات لازم بر روی آن قبل از ارسال پرسشنامه به سوی سرویسگر .
۳نمایش پیغامهای دلخواه بـرای کـاربرچه از داخل صفحه وب و چه ازطریق پنجره های هشـدار (Alert windowse ) ساخت انیمیشن و یا تصاویری که در اثر حرکت یا کلیک کردن موس تغییرمی یابند.
۴تشخیص نوع مرورگر و نمایش دادن مطالب بر اساس آن.
۵تشخیص برنامه های اتصالی نصب شده و هشدار به کاربر در صورت نیاز به یک برنامه اتصالی خاص.
موارد بالا تنها نمونه های اندکی از قابلیتهائی هستند که جاوااسکریپت می تواند به یک صفحه وب بیفزاید.
با استفاده از این زبان می توان برنامه های کاملی را در یک صفحه وب خلق کرد . ما در این تحقیق سعـی
می کنیم به آموزش این زبان بپردازیم.
۵ـ۱)تفاوتهای جـاوا و جـاوااسکـریپت:
این دو زبان ذاتاً با یکدیگر متفاوتند . مهمترین این تفاوتها عبارتند از :
۱اپلتهای جاوا برای اینکه بتوانند در یک مرورگر وب اجرا شوند ، باید کمپایل شده و به فایلهایی با پسوند class تبدیل شوند . در مقابل جـاوااسکـریپت از دستورات متنی استفاده کرده و می توانددر یک سند HTML نوشته شود.
۲اپلتهای جـاوا معمولاً در یک پنجره یا یک قسمت جداگانه از صفحه اجرا می شوند ولی دستورات جـاوااسکـریپت میتواند بر روی هر قسمت از صفحه وب تأثیربگذارند.
۳در حالی که جـاوااسکـریپت برای نوشتن برنامه های ساده، افزودن قابلیتهای دینامیک و ایجاد رابطه متقابل با کاربران بسیار مناسب است، به کمک جـاوا می توان برنامه هایی کاملاِ پیچیده خلق کرد. برای مثال یک نسخه از پردازشگر متنcorels wordperfect که با استفاده از جـاوا نوشته شده در دسترس قرار دارد .
باید گفت انجام چنین پروژه ای به کمک جـاوااسکـریپت کاملاً غیر ممکن است .علاوه بر موارد مذکور،تفاوتهای زیاددیگری بین این دوزبان وجود دارد .به هرحال نکته مهم این است که به خاطر داشته باشید جـاوااسکـریپت و جاوا دو زبان کاملاً متفاوت هستند.هر دوی این زبان درموارد خاصی مفید هستند و حتی میتوان از هر دوی آنها در یک صفحه وب استفاده کرد .
۶ـ۱)چگونه جـاوااسکـریپت در یک صفحه وب قرار میگیرد ؟
همانطورکه میدانیدypertext Markup LanguageHTML زبان خلق صفحات وب میباشندبرای یادآوری لیست زیر را در نظـربگیرید.ایـن لیست یک سندHTML ساده با یک عبارت جاوااسکریپت رانشـان میدهد:
<HTML>
<HEAD>
<TITLE>OUR HOME PAGE</TITLE>
<BODY>
<H1>THE SOCIETY</H1>
<P>WELCOME TO OUR WEB PAGE. UNFORTUNATELY.</P>
<SCRIPT LANUAGE=”JAVASCRIPT”>
DOCUMENT.WRITE(DOCUMENT.LASTMODIFIED);
</SCRIPT>
</BODY>
</HTML>
این سند ،از یک قسمت سر (Head) ، که بیـن دستورات <head > …</head> قرار گرفته،ویک قسمت بدنه (Body) ، که بـه وسیله دستورات<body>…</body> مشخص گردیده ،تشکیل شـده است. بـرای افـزودن دستورات جـاوااسکـریپت به یک صفحه ،باید از دستور <script> بهره جست.
دستور<script> به مرورگرمیفهماند که ازاین قسمت سند،تاهنگامی که به دستـور پایانی</script> برخورد کند،با دستورات جاوااسکریپت مواجه خواهد شد.در اکثر موارد،استفاده از عبارات جـاوااسکـریپتی در خارج از محدوده دستور <script>مجاز نمیباشد
بویژگیlanguage که درکناردستور<script> واقع شده است توجه کنید.ویژگی language= Javascript به مرورگـر میفهماند که زبان اسکریپتی این قسمت از سند،جـاوااسکـریپت می باشد . به همـراه این ویژگی، همچنین میتوان شماره نسخه جـاوااسکـریپت را ذکر کند.
خلق یک اسکـریپت:
جاوااسکریپت یک زبان اسکریپت نویسی در صفحات وب است . دستورات جاوااسکریپت را میتوان مسـتقیماً درداخـل سندHTML قرار دادواین اسکریپتهادرهمان هنگام که صفحه وب در مرورگـر به نمـایش در میآید اجرا خواهند شد .
۱ـ۲)ابزار اسکریپت نویسی:
ابزار اسکـریپت نویسی بر خلاف اکثرزبانهای برنامه نویسی، برای نوشتن جـاوااسکـریپت به نرم افزارخاصی نیاز ندارید.در واقع ، به احتمال زیاد شما تمامی ابزار لازم برای استفاده از جاوااسکریپت را در اختیـار دارید .بـه طور کلی، اولیـن ابـزاری که برای کار با جاوااسکریپت لازم است ،یک ویرایشگرمتن(Text E ditor) میباشد . برنامه های جاوااسکریپت درقالب فایلهای متنی سـاده ومعمولاً بصورت جزئی ازیک سند HTML ذخیره می گردند . بنابراین که بتواند فایلهای متنی ASCII راویرایش کند،برای این کار مناسب خواهد بود.
به هر حال شما می تواند از بین ویرایشگرهای متعددی که دردسترسی قرار دارند (از یک ویرایشگر متن بسیار ساده گرفته تا پردازشگرهای پیچیده) یکی را انتخاب کرده و بدین منظور استفاده نمایید. برای مثال میتوانید از نرم‌افزار Notepad که در اکثر محیطهای ویندوز در دسترس قرار دارد بهره بگیرید.
توجه داشته باشید که اگر از یک پردازشگر پیچیده متن، برای خلق برنامه‌های جاوااسکریپت استفاده می‌کنید، باید برنامه خود را در قالب یک فایل متنی ASCII ذخیره نمایید.
بسیاری از پردازشگرهای متن از ساختارهای پیچیده‌تری به منظور ذخیره‌سازی فایلهای خوداستفاده می‌کنند.
بعلاوه ویرایشگرهای متعددی برای خلق اسنادHTML دردسترس قراردارندکه ازجاوااسکریپت نیز پشتیبانی می‌کنند.بسیاری ازآنها شامل قابلیتهای خاصی برای کارباجاوااسکریپت می‌باشند.مثلاًدستورات جاوااسکریپت را به رنگ دیگری نمایش می‌دهند.بعضی ازآنها می‌تواند بصورت اتوماتیک اسکریپت‌های ساده‌ای رابه صفحه اضافه کنند.
۲ـ۲)آغاز خلق اسکریپت :
برای نوشتن یک اسکریپت در سندHTML،باید از دستور<script> استفاده کنید.بعبارت دیگریک اسکریپت را باید بین دستورات آغازین و پایانی <script>…</script> قرار دارد.
بخاطرداشته باشیدکه بین دستـورات آغازی وپایانی<script>…</script> هیچ چیز بجزعبارتهاودستورات جاوااسکـریپت قرار ندهید. حتی اگر در این بین یک دستور مجازHTML نیزوجودداشته باشد ، مرورگریک پیغام خطا نمایش خواهد داد.
بررسی قابلیتهای جاوااسکریپت:
۱زیباتر کردن ظاهر یک صفحه وب به کمک جاوااسکریپت
۲خلق پیغامهای متحرک
۳قابلیتهایی که جاوااسکریپت در مورد تصاویر و انیمیشن‌ها در اختیار ما می‌گذارد.
۴استفاده از جاوااسکریپت برای ارزیابی محتوای پرسشنامه‌ها
۵تشخیص نوع مرورگر به کمک جاوااسکریپت
۶استفاده از جاوااسکریپت برای کار با برنامه‌های اتصالی
۷خلق برنامه‌های پیچیده‌تر به کمک جاوااسکریپت
۸چگونه می‌توانیم یک اسکریپت را از یک صفحه دیگر به صفحه وب خود منتقل کنیم.
۱ـ۳)زیباترکردن ظاهر یک صفحه وب به کمک جاوااسکریپت :
اگر تاکنون به مرورصفحات وب جهانی پرداخته باشید،مطمئناً به صفحات خسته‌کننده زیادی برخوردکرده‌اید باید گفت یکی از مهمترین موارد استفاده جاوااسکریپت، اضافه کردن جلوه‌هایی زیبا به صفحات وب میباشد از جمله میتوان به قابلیتهایی مانند پیغامهای متحرک، انیمیشن‌هاو روشهای جدید ارائه اطلاعات نام برد.
۱ـ۱ـ۳)استفاده از نوار وضعیت:
نوار وضعیت (Status bar) پایین‌ترین قسمت پنجره یک مرورگرراتشکیل میدهدکه معمولاًبه رنگ خاکستری دیده می‌شود. مهمترین نقشهایی که این نوار به عهده دارد شامل موارد زیر می‌باشد:
۱نمایش توضیحات مربوط به منوها و یا سایر ابزار مرورگر
۲نمایش URL پیوندهایی که نشانه‌گر موس بر روی آنها قرار داده می‌شود.
۳نمایش وضعیت یا عملکرد فعلی مرورگر در حالی که کاربر به مرور صفحات وب می‌پردازد.
به کمک جاوااسکریپت می‌توان نوار وضعیت مرورگر را تحت کنترل درآورد. احتمالاً تاکنون صفحات وبی را که از این قابلیت استفاده کرده ودر نوار وضعیت خودپیغامهای متحرکی را نمایش می‌دهند دیده‌اید. گرچه این کـار میتواند برای کاربران ناراحت‌کننده باشد اما هنوز یکی ازپراستفاده‌ترین قابلیتهای جاوااسکریپت محسوب می‌شود.
علاوه بر نمایش پیغامهای متحرک،روشهای دیگری نیز برای استفاده از این نوار وجود دارد.برای مثال، می‌توان به تعویضURL یک پیوندباتوضیح دیگری در ارتباط باآن،هنگامی که نشانه‌گر موس بر روی آن قرار می‌گیرد اشاره نمود.
۲ـ۳)کار با برنامه‌های اتصالی:
برنامه‌های اتصالی(Plug-inها)‌برنامه‌های کوچکی هستندکه به مرورگراضافه شده وآنرا قادرمیسازند فایلهایی باساختارهای متفاوت رادرصفحه وب اجرا نماید.برنامه‌های اتصالی متعددی دردسترس قراردارند.ازبرنامه‌هایی برای اجرای فایلهای صوتی و ویدئویی گرفته تابرنامه‌های نمایش واقعیت مجازی همگی موجود می‌باشند.
چهار برنامه اتصالی مشهور عبارتند از:
۱RealAudio
۲.QuickTime
۳.Adobe Acrobat
۳.ShockWave
گرچه به کمک برنامه‌های اتصالی تقریباً می‌توان هر محتوایی را به صفحات وب افزود، ولی مشکل بزرگی در راه استفاده وسیع از آنها وجود دارد.گذشته از برنامه‌های اتصالی معدودی که به همراه مرورگرهاوجود دارند، نمی توان بوجودیک برنامه اتصالی خاص به هرماه مرورگرتمامی کاربران مطمئن بود.به این ترتیب برنامه‌های اتصالی مشکلی شبیه بمشکل نسخه‌های مختلف مرورگرها ایجاد می‌کنند.تمامی کاربران از یک نسخه خاص ازیک مرورگرخاص، با برنامه‌های خاص استفاده نمی‌کنند، برای حل این مشکل باید یکـی از این دو راه را انتخاب نمایید:
۱ از برنامه اتصالی دلخواه استفاده کنید و از تمامی کاربران بخواهید آنرا برداشت و نصب نمایند.
۲ صفحات جایگزینی برای کاربرانی که برنامه اتصالی مورد نظر شما را ندارند طراحی کنید.
بکمک جاوااسکریپت می‌توان وجودیاعدم وجود بـرنامه اتصالی مورد نظرراتشـخیص داده وصفحه‌ای مناسب رابه کاربرعرضه کرد.درصورت عدم وجود بـرنامه اتصالی دلخواه،می‌توانیدکاربررا به صفحه‌ای برای برداشت آن برنامه اتصالی هدایت نمایید.
علاوه بر تشخیص نوع برنامه‌های اتصالی، جـاوااسکـریپت می‌تواند با این برنامه‌ها ارتباط برقرار کرده و آنـها را کنترل نماید. نت اسکیپ این قابلیت را LiveConnect نامیده است.
برنامه‌های جاوااسکریپت چگونه کار می‌کنند؟
در این قسمت بااصول اولیه زبان جاوااسکریپت واجزاء اساسی آن که تقریباًدر هربرنامه جاوااسکریپت وجود دارند، آشنا خواهید شد.
بطور خلاصه در این قسمت مطالب زیر را می‌آموزید:
۱سازماندهی اسکریپتها به کمک توابع
۲اشیاء چیستند و جاوااسکریپت چگونه آنها را بکار می‌برد.
۳جاوااسکریپت چگونه به حوادث پاسخ می‌دهد.
۴مخفی کردن دستورات جاوااسکریپت از مرورگرهای قدیمی
۵استفاده از یک جایگزین جاوااسکریپت، برای مرورگرهای قدیمی
۱ـ۴)توابع در جاوااسکریپت:
درواقع،مرورگراولین دستوری راکه پس از<script> قرارداشت اجراکرده سپس خط به خط، سراغ دستورات بعدی می‌رفت تا به دستور پایانی <script> برخورد کند.
گرچه این روش، برای اسکـریپتهای کوتاه، کاملاً قابل درک و ساده می‌باشد. اما برای یک اسکـریپت طولانی می‌تواند گیج‌کننده محسوب شود. جـاوااسکـریپت از قابلیتی بنام (توابع) پشتیبانی می‌کند که به سـازماندهی بیشتر اسکریپتها کمک می‌نماید.
تعریف یک تابع :
توابع (Function)، تعدادی از دستورات جاوااسکریپت هستند که می‌توان آنها را بعنوان یک گروه واحد در نظر گرفت و با یک ارجاع آنها را اجرا نمود. برای استفاده از یک تابع، در ابتدا باید آنرا تعریف کرد. لیست ۱-۱، مثال ساده‌ای را نشان می‌دهد که در آن به تعریف یک تابع پرداخته‌ایم.
لیست ۱-۱تعریف یک تابع
Function Greet() {
Alert(“Greetings.”);
}
در این لیست تابعی تعریف شده است که می‌تواند یک پیغام هشدار (Alert Message) را نمایش دهد. بطور کلی برای تعریف یک تابع، ازعبارت function استفاده می‌شود. پس ازاین عبارت، نام تابع(دراینجا Greet) قرار می‌گیرد. به پرانتزهایی که پس از این نام قرار دارند توجه کنید. در صفحات آینده خواهید دید که فضای بین این پرانتز‌ها همیشه خالی نمی‌باشد.
سپس، علامتهای کروشه }) و ({ در ابتدا و انتهای دستوراتی که آن تابع را تشکیل می‌دهند قرار داده می‌شوند. مرورگر به کمک این علامتهامی‌تواندابتداوانتهای تابع را تشخیص دهد.تابع مثال فوق، تنها ازیک دستور alert (که یک پیغام هشدار را نمایش می‌دهد) تشکیل شده است. در مورد پرانتزهایی که در مقابل نام تابع مشـاهده کردید، باید گفت پـارامترهایی که برای یک تابع فرستاده می‌شوند در این بین قرار می‌گیرند. در این مثال تابع Greet همیشه یک عمل خاص را انجام می‌دهد: این تابع پیغام “Greetings.” را برای کاربر نمایش میدهد.
اگر می‌خواهید تابع شما قابلیت انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشد، می‌توانید پـارامترهایی را برای آن تعریف کنید. به این پارامترها، آرگومان (Argument) نیز گفته می‌شود.آرگومانها،متغیرهایی هستند که هر بار که تابع صدا زده می‌شود، برای آن ارسال می‌گردند. برای مثال می‌توانید پارامتری بنام who را برای تابع مثال فوق در نظر بگیرید. تصور کنید که این پارامتر نام شخصی را که قصد دارید پیغام خوش‌آمدگویی را برای او بفرستید
در بردارد.
البته،برای استفاده از یک تابع، باید آنرا در یک سند HTML قرار داد. بطور معمول، بهترین قسمت سند برای قرارگیری توابع اسکریپتی، قسمت سر (head) آن می‌باشد، زیرا به این ترتیب می‌توان مطمئن بود که یک تابع قبل از اینکه بخواهد مورد استفاده قرار بگیرد، برای مرورگر تعریف شده است.

۲ـ۴)اشیاء در جاوااسکریپت :
باید گفت جاوااسکریپت علاوه بر متغیرها، از اشیاء (Objects) نیز پشتیبانی می‌کند. اشیاء نیز همانند متغیرها می‌توانند داده‌ها را ذخیره نمایند؛ اما برخلاف متغیرها قادرند در یک مزان چند داده مختلف را در خود ذخیره کنند.داده‌هایی که در یک شیء ذخیره می‌گردنـد، خاصـیتهای (Properties) آن شیء نامیده می‌شوند. مثـلاً می‌توان اطلاعات مربوط به افراد از جمله نـام، آدرس، و شماره تلفن آنها را در قالب یک شیء که Bob نـام دارد و به منظور ذخیره‌سازی داده‌های مربوط به فردی بنام Bob تعریف شده است، می‌توانند Bob.address
و Bob.phone باشند.
اشیاء همچنین ممکن است دارای یک یا چند متد (Method) باشند. متدها توابعی هستند که عملیات خود را
بر روی داده‌های شیء مربوط به خود انجام می‌دهند. برای مثال شیء‌ مربوط به افراد، ممکن است شامل متدی بنام display() شیء Bob، عبارت Bob.display() بکار برده می‌شود.

۱ـ۲ـ۴)جاوااسکریپت از سه نوع شیء پشتیبانی می‌کند:
۱اشیاء درون ساخت (Built-in): اشیایی هستند که در داخل جاوااسکریپت و به عنـوان جزئی از این زبان منظور شده‌اند. مثال Dateو Math و Array و String.
۲.اشیاء مرورگر: اشیائی هستند که نماینـده اجزاء مختلف مرورگر و سند HTML موجود هستند. مثلاً تـابع alert()، در واقع متدی از شیء window می‌باشد.
اشیاء اختصاصی تعریف شونده (Custom): اشیایی هستند که توسط طراح صفحه تعریف می‌گـردند.
برای مثال شما می‌توانید یک شیء Person)) تعریف کرده و همانند مثال گذشته، اطلاعات مربوط به افراد
را در آن ذخیره نمایید و یا توابعی برای کار با این اطلاعات طراحی کنید.
۳ـ۴)کنترل حوادث:

همه اسکریپتهادرداخل دستورات<script> قرارنمیگیرند.درواقع اسکریپت رامیتوان عنوان کنترلگرحوادث نیز بکاربردگرچه این عبارت، یک اصطلاح برنامه‌نویسی است اما دقیقاً بهمان معنی لغوی خودمیباشد:کنترلگرهای حوادث اسکـریپتهایی هستند که حوادث (Events) را کنترل می‌کنند.
کنترل حوادث در جـاوااسکـریپت نیز روش مشابهی دارد:

کنترلگرهای حوادث به مرورگر می‌فهمانند در برخورد بایک حادثه خاص،چگونه باید رفتار کند.البته حوادثی که جاوااسکریپت با آنها سروکار دارد، با حوادث زندگی واقعی تفاوت زیادی دارند. برای مثال “کلیک شدن دکمه موس” و یا “پایان یافتن روند برداشت صفحه” از جمله حوادثی هستند که برای جاوااسکریپت اهمیت دارند.

بسیاری از حوادث جاوااسکریپت (از جمله کلیکهای موس) بوسیله کاربر ایجاد می‌گردند. با ردیابی حوادث
و واکنش نشان دادن نسبت به آنها، می‌توان روندعادی اجرای اسکریپتها را رها کرده و روتین مفسر اسکریپتها

را به یک اسکـریپت جدید هدایت نمود.نیازی به تـذکر نیست که این تکنیک جزء اساسی اکثـر برنـامه‌های جاوااسکریپت را تشکیل می‌دهد.
کنترلگرهای حوادث بااشیاء خاصی درمرورگر در ارتباط بوده و در همان دستوری که شیء مربوطه را تعریف می‌کند ذکر می‌گردند.مثلاً برای تصویری که قصد داریدازآن به عنوان یک پیوند استفاده کنید، می‌توانید حادثه “حرکت نشانگر موس” بر روی آن را به ترتیب زیر فعال نمایید:
<img src=”button.gif” onMouseOver=”highlight();”>

همانگونه که مشاهده می‌کنید عبارتonMouseOver،بصورت یک ویژگی (Attribute) درکناردستور img ذکر شده است. این کنترلگرهای حادثه که بصـورت یک ویـژگی به همراه دستورات HTML قرار میگیرند، “ویژگیهای حادثه‌ای” (Event Attribute) نامیده می‌شوند. این قسمت، مکان ایده‌آلی برای استفاده از توابع محسوب می‌شود زیرا بکار بردن نام توابع، کاملاً ساده است و از طرف دیگر می‌توان مجموعه‌ای از دستورات اسکـریپتی را در قالب یک تابع تنظیم کرده و در اثر فعال شدن حادثه مورد نظر، آنها را اجرا نمود.
۴ـ۴)مخفی کردن اسکـریپتها از مرورگرهای قدیمی :

هنوز کاربران زیادی وجود دارند که از مرورگرهایی استفاده می‌نمایند که با جاوااسکریپت ناسازگار هستند از
آن مهمتر، تعدادی از کاربران گزینه “پشتیبانی از جـاوااسکـریپت” را در مرورگر خود خاموش کرده‌اند تا از مشکلات ایمنی برخی از صفحات وب در امان باشند.
از آنجائیکه مرورگرهای قدیمی دستور> < script را نمیشناسند، نمی‌توانند آنرا تفسیر نمایند. در اکثر مـوارد، این مرورگرها به جای تفسیر اسکـریپت، متن آنرا در صفحه نمایش می‌دهند.

برای جلوگیری ازاین مشکل،می‌توان اسکریپت‌ها رادرداخل دستورات توضیح HTML (Comment Tags) قرار داد.با اینکار مرورگرهای قدیمی آنرا نادیده گرفته و نمایش نخواهند داد.از طرف دیگر،مرورگرهای جدید می‌دانندکه دستورات توضیحی که دربین دستورات آغازین و پایانی> < script منظور شده‌اند،تنهابرای مخفی کردن اسکـریپت از دید مرورگرهای قدیمی‌تر در نظر گرفته شده‌اند و لذا به تفسیر اسکـریپت ادامه می‌‌دهند. همانطوری که می‌دانید برای نوشتن یک توضیح در سند HTML (که باید توسط مرورگر نادیده گرفته شود) کافی است علامت<!–را درابتداوعلامت – -> را در انتهای آن قرار دهید. علاوه بر دستورات آغازین و پایانی توضیح درHTML، علامت// نیز به چشم می‌خورد.این علامت، دستور توضیح در جـاوااسکـریپت را تشکیل می‌دهد. درواقع با اینکار دستور پایانی توضیح یعنی- -> را از دید مفسر جـاوااسکـریپت نیز مخفی نموده‌ایم.

استفاده از مقادیر و ذخیره‌سازی آنها :
۱ـ۵)انتخاب نام برای متغییرها:
متغیرها را میتوان یک“مخزن”برای ذخیره‌سازی داده‌ها(مانند یک عدد، یک عبارت متنی، یا یک شیء) دانست. همانگونه که در فصول ابتدایی این کتاب آموختید، هر متغیر با یک “نام” شناخته می‌شود. بطور کلی به منظور انتخاب نام برای یک متغیر، قوانین زیر باید در نظر گرفته شوند:
۱نام متغیرها می‌تواند شـامل حروف الفبا (هم حروف بزرگ و هم حروف کوچک) باشد. همچنین این نامها می‌توانند شامل اعداد (از صفر تا نه) و نیز کاراکتر underscore (-) باشند.
۲نام یک متغیر نمی‌تواند شامل حروف فاصله (space) و یا کاراکترهای مربوط به نقطه‌گذاری باشد.
۳اولین حرف از نام یک متغیر باید از یک حرف الفبا و یا یک علامت underscore (-) تشکیل شده باشد.
۳حروف بزرگ وکوچک ازدیدمفسرجاوااسکریپت تفاوت دارند. بنابراین متغیرهای totanum، Totalnum
و TotalNum یکسان نمی‌باشند.
۴از نظر تئوری، هیچ حد خاصی برای طول نام یک متغیر درنظرگرفته نشده است ولی درعمل، طول آن نباید
از یک خط تجاوز کند. همچنین به منظور استفاده از آنها در عبارات مختلف، طول آنها باید به گونه‌ای در نظر گرفته شود که امکان استفاده مجدد از آنها در همان خط فراهم باشد.
بهترست از نامهایی برای متغیرهای استفاده کنید که بعداً به سادگی بتوانیدآنها را به خاطر آورید.گرچه انتخاب نامهایی مانند x2,x1,x,b,a برای متغیرها ممکن است در وهله اول ساده‌تر بنظر برسد، اما توجه داشته باشید که این نامها راممکن است بسرعت فراموش کنید.بنابراین به شما توصیه میکنیم نامهایی طولانی‌تروبه یادماندنی‌تر برای متغیرهای خود برگزینید.
بر اساس قوانین بالا، می‌توان گفت که برای متغیرهای زیر، نامهای مجاز و قابل قبولی انتخاب شده است:
total_number_of_fish
LastInvoiceNumber
Templ
a
_var39
۲ـ۵)انواع داده‌ها در جاوااسکریپت :
در بعضی از زبانهای کامپیوتری، باید نوع داده‌ای که یک متغیر ذخیره خواهدکرد.درهنگام تعریف آن مشخص گردد.برای مثال یک متغیرممکن است به عنوان یک عددصحیح، یک عدد اعشاری، و یا یک رشته متنی تعریف شود. در جـاوااسکـریپت، تعیین نوع داده‌ها جز در موارد معدودی لازم نیست.

۱ـ۲ـ۵)انواع اساسی داده‌های جاوااسکریپت :
۱اعداد: مانند۳، ۲۵ویا۴۱۴۲۱۸/۱جـاوااسکـریپت هر دو نوع اعداد صحیح و اعشاری را می‌شناسد.
۲Boolean یا منطقی:این داده‌ها تنها دو مقدار می‌توانند داشته باشند: درست (true) و نادرست(false).
استفاده از این داده‌ها، زمانی که قصد بررسی یک شرط خاص را دارید می‌تواند مفید باشد.
۳رشته‌ها مانندThis is string این داده‌هااز یک یا چند کاراکتر متنی تشکیل یافته‌اند.
به بیان دقیقتراین داده‌ها را باید یک شیء String دانست.
۴مقدار پوچ یا null، که با عبارتnull مشخص می‌شود.یک متغیر تعریف نشده، مقدارnull راخواهد داشت. برای مثال دستورducument.write(fig)،بافرض اینکه قبلاً متغیر figتعریف نشده باشد،مقدارnull را نمایش می‌دهد.
گرچه نوع داده‌ای که در یک متغیر ذخیره می‌شود برای مفسر جـاوااسکریپت اهمیت دارد، اما باید دانست که
در این زبان، متغیرهـا به یک نوع خاص از داده‌ها محدود نمی‌شوند. به عبارت دیگر در طول یک اسکـریپت می‌توان از یک متغیر برای ذخیره‌سازی چند نوع داده مختلف استفاده نمود. برای مثال عبارت زیـر را در نظـر بگیرید:
total=31;
عبـارت فوق متغیری بنام total تعریف کرده و مقدار ۳۱ را در آن قرار می‌دهد. بنابراین یک نـوع داده عددی
برای یک متغیر در نظر گرفته شده است. اکنون فرض کنید در ادامه این اسکریپت، عبارت زیر را نوشته‌ایم.
Total=”albatross”;
به این ترتیب مقدارجدیدی برای این متغیرتعیین می‌شود.این مقدارجدید،ازنوع مقادیر رشته‌ای به شمار می‌رود جاوااسکریپت با مواجهه با این عبارت، پیغام خطایی تولید نمی‌کند. در واقع، این کار در جاوااسکریپت کاملاً مجاز بوده و قابل انجام می‌باشد.
رشته‌ها و آرایه‌ها :
گرچه اعـداد نقش بسیار مهمی را در اسکـریپت نویسی ایفا می‌کنند، اما بسیاری از برنامه‌هـای اسکـریپتی به رشته‌های متنی و آرایه‌ها (گروههایی از اعداد، رشته‌ها، و یا اشیاء) نیز نیاز دارند. در این قسمت، نحوه استفاده
از رشته‌ها و آرایه‌ها را در جاوااسکریپت فرا خواهید گرفت.

۱ـ۶)خلق یک شیء String :
جـاوااسکـریپت، رشته‌ها را به صورت اشیاء String ذخیره می‌کند. البتـه شمـا ممکن است در حالت عادی نیازی به دانستن این موضوع نداشته باشید، ولی به هر حال علم به این مسئله مـی‌تواند تعـدادی از تکنیکهای کار با رشته‌ها را (که معمولاً بوسیله متدهای شیء String به انجام می‌رسند) توضیح دهد.
بطور کلی، دو روش برای ایجاد یک شیء String جدید وجود دارد. اولیـن روش، همان روشـی است که تاکنون مورد استفاده قرار داده‌ایم و شـامل استفاده از یک علامت تساوی برای قرار دادن یک رشته، در یک
متغیر می‌باشد. در روش دوم، همانند روش خلق سایر اشیاء از دستور new استفاده می‌گردد.
برای مثال، هر دو عبارت زیر می‌توانند برای خلق یک رشته بکار گرفته شوند:
test=”This is a test”;
test=new String (“This is a test”);
در عبارت دوم، به کمک دستور new به مرورگر فهمانده شده که بایدیک شیء جدید ازنوعString وحاوی
متن This is a test ساخته و آنرا در متغیری بنام test قرار دهد.
بررسی و مقایسه متغیرها :
در این قسمت، با نحوه مقایسه متغیرها با یکدیگر، و بررسی مقدار آنها به کمک دستورات بـررسی شرط در جـاوااسکـریپت آشنا خواهید شد.
۱ـ۷)دستور if:
یکی از مهمترین قابلیتهای یک زبان کامپیوتری، توانایی آن در بررسی و مقایسه مقادیر می‌باشد. به این ترتیب
بر اساس مقدار متغیرها، و یا بر اساس داده‌هایی که از سوی کاربر دریافت می‌شوند، عملیات متفـاوتی انجام داده ویاواکنشهای گوناگونی نشان داد.
دستور if مهمترین دستور برای بررسی شرطها در جاوااسکریپت محسوب می‌شود. این دستور مفهومی مشابه آنچه از کلمه if در زبان انگلیسی به ذهن میرسد را در بردارد. برای مثال به عبارت انگلیسی زیر توجه کنید:
if the ohone rings,answer it.
عبارت فوق،ازدوقسمت عمده تشکیل شده است:
۱قسمت شرط(if phone rings)
۲.قسمت نتیجه (answer it).
همین دو قسمت، در زبان جاوااسکریپت نیز برای دستور if در نظر گرفته می‌شوند. به مثال زیر توجه فرمایید:
if (a==1)window.alert(“Found a 1!”);
عبـارت فوق نیز از یک شرط (اگر a برابر یک باشد) و یک نتیجه (نمـایش داده شدن یک پیغام) تشکیل شده است. به بیان دیگر، عبارت فوق مقدار متغیر a را بررسی کرده و در صورتی که این مقدار برابر ۱ باشد، پیغام Found a 1! را نمایش می‌دهد. در غیر اینصورت هیچ عمل خاصی انجام نخواهد داد.
اگر قسمت “نتیجه” دستور if تنها از یک عبارت جـاوااسکـریپت تشکیل شده باشد، می‌توان آنرا همانند مثال فوق نوشت.درصورتیکه بخواهید درقسمت نتیجه چندعبارت جـاوااسکـریپت قرار دهید،بایدآنهارابا علامتهای کروشه ({,}) احاطه کنید.
۲ـ۷)دستور else :
دستور else را می‌توان قابلیـت دیگری برای دستور if دانست. مفهوم این دستور تقریباً شبیه معنی کلمه else
در زبان انگلیسی می‌باشد. به عبارت دیگر، این دستور عملیاتی را که مفسـّر جـاوااسکـریپت باید در صورت درست نبودن قسمت شرط انجام دهد، مشخص می‌کند.
تکرار دستورات با استفاده از حلقه‌ها :
در این قسمت نحوه استفاده از حلقه‌ها برای انجام انجام عملیات تکراری را فرا خواهید گرفت.
۱ـ۸)حلقه‌های for :
معمولاً دستور for اولین ابزاری است که برای ایجاد حلقه‌ها در نظر گرفته می‌شود. یک حلقه for، اساسـاً از یک متغیر (که شمارشگر یا اندیس خوانده می‌شود) برای مشخص کردن تعداد دفعـات اجـرای حلقه استفاده می‌کند و هنگامی که این متغیر به عدد مشخصث برسد، حلقه خاتمه می‌یابد. در زیر مثالی از نحـوه استفاده از دستور for را مشاهده می‌کنید:
for(var=1;var<10;var++) {
در حلقه for، سه پارامتر که با استفاده از نقطه‌بند (؛) از یکدیگر جدا می‌شوند، وجود دارند:
۱اولین پارامتر(در مثال بالا، var=1)متغیری را مشخص کرده و مقدار اولیه‌ای به آن نسبت می‌دهد این پارامتر وضعیت اولیه حلقه را تعیین کرده و عبارت آغازین Initial Experssion) نامیده می‌شود.
۲دومین پارامتر(در مثال فوق var<10) شرطی رادر بردارد که تنها در صورتی اجـرای حلقه ادامه می‌یابد که این شرط برقرار باشد.
۳سومین پارامتر یا عبارت افزاینده (Increment Expression) (در مثال فوق var++)، عبارتـی است که باهر بار تکرار حلقه اجرا می‌گردد. معمولاً از این پارامتر برای افزودن به مقدار شمارشگر استفاده می‌شود.
پس ازسه پارامترکه درداخل یک پرانتزقرارگرفته‌اند،یک کروشه چپ ({) برای مشخص کردن شروع دستورات حلقه قرار می‌گیرد. به همین ترتیب،در انتهای دستورات داخل حلقه، یک کروشه راست (}) قرار داده می‌شود. دستورات موجود بین این کروشه‌ها، با هر بار تکرار حلقه، یکبار اجرا می‌شوند. همانند دستور if، اگر تنها یک دستور در داخل این حلقه وجود داشته باشد، استفاده از کروشه‌ها الزامی نخواهد بود.
۲ـ۸)حلقه های while:
دستوردیگری که برای ایجاد حلقه ها در جـاوااسکـریپت به کار برده می شود. دستور while است. برخلاف حلقه های for ، در حلقه های while لزوماً از یک پارامترشمارشگر استفاده نمی شود. در عوض این حلقه ها
تا زمانی که شرط خاصی(که در پرانتزهای مقابل عبارت while قرار می گیرد)بر قرار باشد. اجرا خواهند شد. اگر این شرط. در اولین اجرای حلقه بر قرار نباشد. دستورات آن حلقه هرگز اجرا نخواهند شد.
برای خلق چنین حلقه هائی،پس از کلمه while، پزانتزهائی حاوی شرط مورد بررسی قرار داده می شود.و در
پی آن،دستورات داخل حلقه، که با علامتهای کروشه({}) احاطه شده‌اند.قرار می گیرند.
۳ـ۸)حلقه‌های do…while:
در جـاوااسکـریپت ۱۲ ، نوع سومی از حلقه ها، بنام حلقه های do…while نیز معرفی شدند. این حلقه ها، مشابه حلقه های معمولیwhile هستند.بایک تفاوت که شرط این حلقه هابه جای اینکه درابتدای حلقه بررسی شود در انتهای آن مورد ارزیابی قرار می گیرد.
اشیاء درون ساخت مرورگر:
در این قسمت، با در مبحث مهم و پیشرفته در جاوااسکریپت، یعنی اشیاء وکنترلگر های حوادث آشنا خواهید شد.
۱ـ۹)اشیاء چیستند؟
اشیاء(Objects) به مااجازه میدهند باانواع مختلفی از داده ها(خاصیتها) (Properties) و توابعی که میتوانند بر روی این داده ها کار کنند(متدها) (Metods) ، بسادگی و درقالب یک عنصر واحد سروکارداشته باشیم.در این ساعت. با اشیاء Mach و Date آشنا خواهید شد، اما قبل از آن اجازه بدهیدنگاه مختصری به نقش اشیاء در جاوااسکریپت و روش کار با آنها بیندازیم.
۱ـ۱ـ۹)خلق اشیاء :
برای هر شیء، می‌توان تابع خاصی بنام تابع “سازنده” (Constructor) در نظر گرفت که می‌تواند آن شیء
را خلق (ایجاد) نماید. مثلاً، جاوااسکریپت شامل یک تابع درون ساخت (Built-in) ، ‌به نام String می‌باشد
که به منظورایجاداشیاء String بکار برده می‌شود. بنابراین،یک متغیر رشته‌ای رامی‌توان به ترتیب زیر نیز خلق کرد:
myname=new String (“Figby”);
دستور new، به مفسر جاوااسکریپت می‌فهماند که باید یک شیء جدید،ویابه زبان عملی‌تر،نمونه(Instance) جدیدی از شیء String خلق کند. این نمونه جدید، حاوی مقادیر Figby بوده و در متغیر myname ذخیره خواهد شد.
این روش ساخت اشیاءرامی‌توانیدبرای خلق اشیاءArray,Date,String وهمچنین اشیایی که خودتان تعریف می‌کنید، بکار ببرید.
۲ـ۹)خاصیتهای اشیاء و مقادیر:
هر شیء می‌تواندیک یا چندخاصیت داشته باشد. هر خاصیت،متغیریست که درقالب یک شیء ذخیره می‌شود. بنابراین، هر خاصیت می‌تواند یک “مقدار” داشته باشد.خاصیتها،همانند متغیرهای عددی جـاوااسکـریپت، هر نوع داده‌ای را می‌توانند ذخیره کنند.
در طول قسمتهای گذشته این تحقیق،معدودی ازخاصیتهای اشیاء، از جمله خاصیت length رشته‌ها و آرایه‌ها
را در اسکـریپتهای خود بکار برده‌اید. بطور کلی، برای دسترسی به یک خاصیت، ابتدا نام شیء مربوطه نوشته
و سپس، با قرار دادن یک نقطه بعد از آن، نام خـاصیت مورد نظر را می‌نویسیم. مثلاً عبارت زیر به طول آرایه names (خاصیت length آن) اشاره دارد:
names.length
خاصیتهای اشیاء، می‌توانند خود حاوی یک شیء باشند. برای مثال هر یک از عناصر یک آرایه را می‌توان یک نوع خاصیت انست که با اندیس مناسب در آن آرایه مشخص می‌شوند. برای مثال اگر آرایه names، حـاوی تعدادی متغیر رشته‌ای باشد،آرایـه‌ای ازاشیاء String خواهد بود. طول اولین عنصر از چنین آرایه‌ای به ترتیب
زیر مشخص می‌شود:
names[0].length
۳ـ۹)گرد کردن اعداد:
شیء Match، دارای سه متد کاملاً مفید، برای گرد کردن یک عدد اعشاری، به عدد صحیح قبل، و یا بعد ازآن می‌باشد:
۱Math.ceil(): یک عدد را به عدد صحیح بعد از آن گرد می‌کند.
۲Match.floor(): یک عدد را به عدد صحیح قبل از آن گرد می‌کند.
۳Match.round: یک عدد را به نزدیکترین عدد صحیح گرد می‌کند.
۴ـ۹)خلق اعداد تصادفی :
یکی دیگر از متدهای مهم و مفید شیء Match، متد Match.rundom می‌باشد که یک عدد تصـادفی بین (۰و۱)خلق می‌کنند. این متد به هیچ پارامتری نیاز ندارد.
۵ـ۹)کار با تاریخها :
شیء Date، یکی دیگر از اشیاء درون سـاخت مرورگـر است که به کمک آن می‌توان به راحتی با تاریخهـا
و مقادیرزمانی سروکار داشت. به منظور کار با تاریخها، کافیست یک شیءDate خلق کنید تابتوانیداز متدهای مربوط به آن استفاده نمایید.
مدل شیئی سند (DOM) :
اشیاء میتوانندانواع مختلفی ازداده‌هاراذخیره کنند. به هرحال باوجود گستردگی مبحث اشیاء در جاوااسکریپت، اشیاء وابسته به مرورگر در مدل شیء سند (DOM) بیش از سایر اشیاء بکار گرفته می‌شوند. با استفاده از این اشیاء، می‌توان به صفحات وب، پنجره‌های مرورگر، و اسنادی که در آنها بار می‌شوند دسترسی داشت.
در این قسمت به بررسی مراتب اشیاء در مدل شیء سند خواهیم پرداخت.
۱ـ۱۰)درک مدل شیئی سند :
یکی از مزایای جاوااسکریپت (حتی نسبت به زبانهای پیشرفته‌ای مانند جـاوا)، این است که اسکـریپتهای این زبان می‌توانند رفتار مرورگر را کنتـرل کنند. برای مثال، این اسکـریپتها می‌توانند یک صفحه وب جدید را در مرورگـر بار کنند. با عنـاصر مختلف پنجره مرورگر و سند وب کار کنند، و یا یک پنجره جدید را باز نمایند.
جاوااسکریپت،بمنظوردسترسی به مرورگر و اسناد وب، از سلسله مراتبی ازاشیاءپدروفرزند(Parent&child) استفاده می‌کند که «مدل شیئی سند» (DOM

“Document Object Model”) یا «اشیاء وابسته به مرورگر» نامیده می‌شوند. این اشیاء ساختاری درختی شکل را تشکیل داده و هر یک از آنها نمـاینده قسمتی از صفـحه وب می‌باشد. همانند سایر اشیاء در جاوااسکریپت، اشیاء DOM می‌تواند نماینده یک پنجره، یک سند، یا یک تصویر باشد. همانند سایر اشیاء در جاوااسکریپت، اشیاء مشخصات صفحه وب و سندخاصیت(Property)یا متد(Method) باشند.خاصیتهای این اشیاء، مشخصات صفحه وب وسند مربوطه را در بردارند و متدهای آنها،

به منظور کار با قسمتهای مختلف یک صفحه وب در دسترس قرار داده شده‌اند.
همانطـورکه اشاره شد، اشیاء مدل شیئی سند، در قالب سلسله‌مراتبی از اشیاء در نظر گرفته می‌شوند که شیء
رده بالاتر، پدر(Parent) اشیاءرده پایینترنامیده می‌شود.اشیاء رده پایینتررافرزندان شیءرده بالاتر می‌نامند.
هویت هر شیء، بر اساس موقعیت آن در این سلسله مراتب شناخته می‌شود. بعبارت دیگر، به منظور ارجـاع
به یک شیء باید نام آنرا پس از نام اشیاء پدر آن قرار داده و آنها را با علامتهای نقطه (.) از یکدیگرجدا کرد. برای مثال جاوااسکریپت هرتصویررا در قالب یک شیءوبعنوان یکی ازفرزندان شیءducumentذخیره میکند. بنابراین جهت ارجاع دادن به تصویری بنام image 9 باید نوشت:
window.ducument.image 9

شیء window، بالاترین رده از اشیاء DOM را تشکیل می‌دهد.
شیء window :
در بالاترین رده ا زاشیاء وابسته به مرورگر، شیء window قرار گرفته که نماینده یک پنجره مرورگر می‌باشد. شما در طول ساعات گذشته، تعدادی از خاصیتها و متدهای این شیء را بکار برده‌اید:
۱از خاصیت window.status برای تغییر محتویات نوار وضعیت (Status Bar) استفاده کرده‌اید.
۲متدهای window.prompt , window.confirm , window.alert را به منظور ایجـاد پنجره‌های گفتگو بکار برده‌اید.
کاربر ممکن است در یک زمان چندین پنجره مرورگر را باز کرده باشد. بنابراین چندین شیءwindow ممکن است بصورت همزمان وجود داشته باشند. هر شیء window، معرف یک پنجره مرورگر است. زیـرصفحه‌ها (Frames) نیز در قالب اشیاء window در نظر گرفته می‌شوند.