تحقیق در مورد یکپارچگی حسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد یکپارچگی حسی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد یکپارچگی حسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد یکپارچگی حسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد یکپارچگی حسی :

یکپارچگی حسی

در طول چند سال گذشته، یکپارچگی حسی توجه رسانه ی ملی را به خود جلب کرده است. در ماه اکتبر سال ۲۰۰۰ مجله ی sentinel میلواکی، مقاله ای در مورد عکس العمل یک روانپزشک کودک نسبت به تشخیص اختلال SI پسرش منتشر کرد. ABC 20/20 در جولای سال ۲۰۰۲ گزارشی درباره ی پروسه ی SI بیان کرد در همان ماه، New York Times گزارشی مربوط به یک مباحثه بین پزشک، فیزیولوژیست و کاردرمان درباره ی تشخیص اختلال SI منتشر کرد. اخیرا یک مقاله در ماهنامه ی Atlantic (jan/feb 2003) SI درمانی را به عنوان ” یک رویکرد برای درمان اتیسم” معرفی کرد. حتی به عنوان ارائه ی راه اصلی – هم مثبت و هم منفی – به افزایش آگاهی عمومی از SI به عنوان یک فرایند و استراتژی مداخله کمک کرد. کاردرمانها به کوشش در مورد این موضوعات و توجه به کاربرد و آثار آن ادامه دادند.

تعریف یکپارچگی حسی
از زمانی که A Jean Ayers (کاردرمان) پایه ی و اساس تئوری و تمرین SI را در دهه ی ۱۹۶۰ بنا نهاد، کاردرمانها و افراد ماهر دیگر عقاید او را کامل کردند. SI هم به عنوان یک فرایند سازماندهی عصبی اطلاعات حسی برای پاسخ رفتاری و هم به عنوان یک چارچوب کلینیکی از منابع که برای راهنمایی کاردرمانگر در ارزیابی و درمان افراد دچار نقص در پردازش حس به کار می رفت در نظر گرفته می شد.

به طور خلاصه، SI به توانایی مغز برای پردازش و محسوس کردن محرک دریافت شده توسط حواس اشاره دارد.
درمانگرها ممکن است بخواهند از چارچوب SI برای ارزیابی و نشان دادن حیطه هایی از فعالیت که معتقدند ممکن است به طور ناسازگار از مشکلات فرد در پردازش اطلاعات حسی تاثیر پذیرفته باشد، استفاده کنند.

جدا از چارچوب استفاده شده، توجه مداخله ی کاردرمانی باید به کمک به مددجو برای درگیر شدن در فعالیت های مطلوبی که او را در زمینه های مختلف حمایت می کند باشد.
تمام درمانگران و دستیاران کاردرمانگرها از رویکرد مداخله ی SI استفاده نمی کنند. در واقع بعضی از کاردرمانگران _ و البته خیلی از افراد خارج از این حرفه ، مثل روانشناسان مدارس، پزشکان و مربی ها_ در مورد اعتبار تئوری SI و مؤثر بودن مداخله هایی که از تکنیک SI استفاده می کنند تردید دارند. اما خیلی از کاردرمانگران و والدین معتقدند اختلال SI واقعی است و مداخله ی SI واقعا عمل می کند و مؤثر است.

چه چیزهایی شناخته شده اند؟
برخی شواهد این عقیده را که اختلال SI یک شرایط واقعی است تقویت می کنند. کودکانی که دچار اختلالات SI هستند از علائمی که روی مشارکت اجتماعی، خود تنظیمی و اعتماد به نفس آنها اثر مخربی می گذارد رنج می برند و باعث می شوند پدر و مادرشان از درک رفتار آنها ناامید شوند. چندین محقق الگوهای خاصی از اختلال SI در بچه های دچار اختلالات یادگیری و رشدی مثل نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) مطرح کردند. آیرز الگوهایی از اختلال SI را در طول ۳۰ سال تحقیق با استفاده از تجزیه و تحلیل فاکتورها و بعدها یک تحلیل گروهی مطرح کرد. Shelley Mulligan PhD(OTR/L) بعدها تجزیه تحلیل مشابهی را با استفاده از داده های تست یکپارچگی حسی و عملکرد ارادی(SIPT) از بیش از ۱۰۰۰۰ کودک بدست آورد که یافته های آیرز را درباره ی اینکه این الگوها در جمعیت کلینیکی وجود دارند تایید می کرد.

کارهای اخیر توسط Jane Miller ، PhD OTR استاد طب توانبخشی در شاخه ی کودکان در دانشگاه مرکز علوم بهداشتی کلرادو (UCHSC) در Denver و نیز سرپرست مرکز تحقیق و درمان اختلال SI در بیمارستان کودکان دنور و مدیر اجرائی سازمان علوم رشد و توسعه ( سازمان KID) در Littleton ، کلرادو همچنین وجود اختلال SI را تائید می کند. میلر و تیمی از همکاران در UCHSC طرحی را برای ارزیابی هدفمند وجود پاسخ های غیر معمولی به محرک حسی که از واکنش پذیری تغییرات الکتریکی پوست (EDR) برای اندازه گیری تغییرات

الکتریکی در پوست و ارزیابی پاسخ ها به محرک حسی استفاده می کرد، توسعه دادند. گروه تحقیق تغییرات الکتریکی پوست بچه هایی با تشخیص سندروم X شکننده، که اختلالات شدیدی در پردازش حس داشتند را با تغییرات الکتریکی پوست بچه هایی که رشد طبیعی داشتند مقایسه کردند و تفاوت های معنی داری بین دو گروه یافتند.در ادامه ی مطالعه تیم، بچه هایی را که به دلیل اختلالات پردازش حسی و بدون هیچ تشخیص مشخصی ارجاع داده شده بودند را ارزیابی کردند و دوباره تفاوتهای معنی داری با گروه کنترل که رشد طبیعی داشتند یافتند. در نهایت، این تیم تحقیق با انتشار شواهد تجربی ابتدایی اظهار کردند که در بین گروه بچه های مبتلا به ADHD، بعضی به محرک حسی پاسخ های غیر عادی می

دهند.
محققین دیگر الگوی پردازش حسی کودکان اتیسم را توصیف کرده و انواع خاصی از اختلال SI را در جمعیت های معین ( برای مثال تدافع حسی در بین افراد دچار ناتوانی های رشدی) تشخیص دادند.
این تحقیقات این مسئله

را که اختلال SI چگونه در کودکان با تشخیص های خاص نمایان می شود روشن کرده و مؤثر بودن استفاده از کاردرمانی با چهار چوب SI را برای آنها تأیید می کند.
بهر حال مداخله ی SI در اصل برای کار با بچه های دچار ناتوانی های یادگیری توسعه داده شده است. کودکی که ناتوانی یادگیری یا رشدی دارد، لزوما اختلال SI ندارد و کودکی که معتقدند دچار اختلال SI است، لزوما همزمان هر دو تشخیص را ندارد.

تحقیقات بیشتر برای تأیید اختلال SI و استفاده از رویکرد یکپارچگی حسی در عده ی بیشتری از کودکان لازم است.
اخیرا ابزار آزمایش مثل تست De Gangi-Berk یکپارچگی حسی و ارزیابی های استاندارد شده مثل SIPT و پروفایل حسی، اطلاعاتی در مورد چگونگی پردازش اطلاعات حسی، انجام اعمال حرکتی و برنامه ریزی و سازماندهی رفتار تطابقی توسط کودک فراهم می کنند.

اجرای ضعیف در تست معمولا به عنوان یک شاخص برای اختلال SI در نظر گرفته می شود. بهر حال، علائم بیشتری لازم است تا کاردرمانگران مطمئن شوند کودکی که می خواهند مداخله ی SI برایش بکار برند واقعا دچار اختلال SI می باشد.
بعضی تحقیقات نشان می دهد که مداخله ی SI در درمان برخی علائم اختلال SI مؤثر است و به کودکان توانایی مشارکت کامل تر در فعالیت های ارزشمند را می دهد.برای مثال یک تحقیق درباره ی مداخله ی SI که بین سالهای ۱۹۷۲ و۱۹۹۴ منتشر شد، به این نتیجه رسید که این رویکرد نتایج مثبتی در مطالعات اولیه داشته ( ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۲) ولی در مطالعات بیشتر اخیر (۱۹۸۳ تا ۱۹۹۴ ) آثار کلی مثبتی نشان نداده است. به اضافه، نویسندگان دریافتند که گروههای آموزشی- روانی و حرکتی پیشرفت بیشتری نسبت به گروههای دیگر داشتند و اینکه روشهای مداخله ی SI به اندازه ی روشهای درمانی مختلف دیگر مؤثر است.

آیرز در سال ۱۹۷۲ در یک مطالعه روی کودکان سنین دبستان با ناتوانی های یادگیری دریافت که کودکانی که درمان SI دریافت کردند نسبت به گروه کنترل به اهداف آموزشی بیشتری دست یافتند. مطالعات دیگر، که بیشتر آنها در نشریه ی تحقیقات در مورد یکپارچگی حسی خلاصه و مرور شدند، نشان می دهند که SI درمانی در افزایش پردازش حسی- حرکتی یا مهارت های آکادمیک کودکان مؤثر است.
علاوه بر مطالعات تحقیقی، شواهدی اثر بخشی درمان با استفاده از رویکرد SI را تأیید می کند. والدین مضطرب و پریشان بچه هایی که نمی توانند آرام بنشینند، از لمس شدن اجتناب می کنند، صداها و نورهای شدید را نمی توانند تحمل کنند و یا مشکلات حسی دیگری بروز می دهند، که می تواند به طور چشمگیر روی اجرای فعالیت های زندگی روزمره، مشارکت اجتماعی، یادگیری و مهارت های حرکتی اثر بگذارد پیشرفت هایی در عملکرد احساسی، اجتماعی و آکادمیک بچه هایشان از طریق مداخله ی SI گزارش کرده اند.
چه چیز مورد نیاز است؟
تحقیق
با وجود پذیرش والدین و کاردرمانگران افراد شکاک می پرسند: آیا اختلال SI یک تشخیص واقعی است؟ و آیا رویکرد مداخله ی SI که به وسیله ی بسیاری از کاردرمانگران و افراد متخصص دیگری که در حفظ سلامتی می کوشند، استفاده می شود، مؤثر است یا نه؟ عموما پزشکان اختلال SI را یک تشخیص استاندارد نمی دانند. ویرایش چهارم سیستم طبقه بندی آماری بیماری های روانی (DSM_IV)، انجیل روانپزشکی، اختلال SI را در لیست خود شامل نمی شود. افراد دیگر هم این مسئله را بیان می کنند که شواهدی که مؤثر بودن مداخله ی بر اساس SI را ثابت می نمایند روایی بوده و واقعی نیستند.

با وجودی که SI حیطه ای از کاردرمانی است که بیش از بقیه ی حیطه ها در موردش تحقیق شده، تحقیقات اخیر در مورد مؤثر بودن آن بی نتیجه و ناتمام مانده است.
مطالعات در مورد خاصیتSI تا کنون نتایج متناقضی در برداشته، پروسه ی آماری سئوال برانگیز، محدودیت های روش شناختی مثل کوچک بودن گروه نمونه، ابزارهای اندازه گیری ای که برای تشخیص تغییر طراحی نشده اند و نبود یک گروه کنترل مناسب باعث اشتباه در این مطالعات شده اند. تلاش اصلی برای تصدیق مؤثر بودن رویکرد این است که هدف مداخلات SI بهبود مکانیسم های نورولوژیکی پایه ای مثل پردازش اطلاعات و تعدیل است که به صورت مستقیم قابل مشاهده نیست. بدلیل اینکه فرایندهای نورولوژیک به آسانی قابل مشاهده

نیستند، توضیح اینکه مداخلات SI را چه چیزی تشکیل می دهد دشوار است. خصوصیت مداخلاتی که به عنوان SI دسته بندی شده و یا در نظر گرفته می شوند در بین نوشته ها متناقض است.

علاوه بر فقدان توافق در مورد اصطلاحات (terminology) و استانداردهای اندازه گیری، محققان با مشکلات دیگری مواجه اند. سوزان اسمیت رولی،MS, OTR، کاردرمانگر کودکان که بیش از ۲۵ سال در SI تخصص دارد می گوید: ” یک قالب استاندارد برای آماده کردن مداخله و تشخیص نتایج برجسته لازم است. میلر و مولیگان توانستند بیشتر در مورد ایجاد اختلال یکپارچگی حسی توضیح دهند. یک گروه تحقیق هم اکنون روی یک معیار درستی و صحت کار می کنند که در نهایت در مقایسه ی مطالعاتی که گفته می شود از مداخله یSI استفاده کرده اند کمک خواهد کرد. ما همچنان به سختی تلاش می کنیم تا نتایج مناسبی بدست آوریم. ” قسمتی از مشکلات در پیدا کردن نتایج مناسب این است که SI یک فرآیند خطی نیست.” اسمیت رولی افزود: “در یکپارچگی حسی یک پویایی غیر خطی هست.” ” ماچگونه نتایجی را که مربوط به توانایی کودک در انجام فعالیت است ولی همچنین با توانایی کودک در احساس اینکه در عرصه های گوناگون اجتماعی مشارکت دارد و توانایی والدین در مشارکت در زندگی خانوادگی واقعی ارتباط دارد بسنجیم؟”

میلر معتقد است که وقتی کودکی اختلال SI دارد به طور معنی داری روی کیفیت زندگی خانواده اثر می گذارد. “والدین معمولا به خاطر رفتار غلط کودک سرزنش می شوند. آنها همچنین به دلیل ایجاد شرایطی که کودک در آن احترام به نفس پائینی به دست آورده مقصر دانسته می شوند.” تصدیق اختلال SI به عنوان یک تشخیص و استفاده از چارچوب SI در کاردرمانی به عنوان یک رویکرد مداخله ای مؤثر می تواند مقداری از اضطراب خانواده هایی را که سعی می کنند با مشکلات رفتاری کودک کنار بیایند را کاهش می دهد. اسمیت رولی می گوید: ” برای والدین، فقط وجود یک تشخیص و دانستن اینکه امیدی به بهبودی کودکشان هست و اینکه آنها والدین بدی نیستند آرامش و آسودگی بسیاری فراهم می کند. “

مشکل SI روی فعالیت کودک نه تنها به عنوان یک عضو خانواده هم اثر می گذارد، بنابراین توانایی سنجیدن آثار مداخله روی مشارکت کودک در زندگی خانوادگی و عملکرد خانواده در کل مهم است. اسمیت رولی به عنوان یک متخصص بالینی از والدین سئوال کرد که زندگیشان در نتیجه ی مداخله ی SI برای کودک چقدر تغییر کرده است.” والدین می توانند شبها بخوابند چون کودک دیگر مدام گریه نمی کند ،یا دیگر برای دعوت کردن دیگران شرمنده نمی شوند چون می توانند غذاهای مورد علاقه شان را بپزند، یا می توانند با کودک از خانه بیرون روند و در جامعه حضور یابند چون او دیگر بی قراری نمی کند و خارج از کنترل نیست. این تغییر بزرگی برای خانواده ایجاد می کند.”
اسمیت رولی می گوید :” ما از خانواده ها فیدبک گرفتیم و متوجه شدیم که تغییرات این چنینی رخ می دهند، بنابراین می توان آن را ملاک سندیت قرار داد. بهر حال تحقیقات سختی لازم است تا مؤثر بودن این رویکرد را ثابت کند.

میلر هم موافق است که: ” تحقیق حلقه ی گم شده است.” :”بنابراین تحقیقات کمی با کیفیت بالا در مورد اختلال یکپارچگی حسی وجود دارد. لازم است تحقیقات بیشتر و بهتری انجام شودع اما انجام آنها بدون تامین بودجه سخت است و دریافت بودجه ی اتحادی( ائتلافی) بدلیل اینکه تحقیقات خوب کمی وجود دارد دشوار است.” علاوه بر فراهم کردن یک تشخیص معتبر برای خانواده ها و شواهد مؤثر بودن مداخله، تحقیقات موثق بیشتر می تواند دلالت بر بازگرداندن سرویس هایی که از رویکرد SI استفاده می کنند به کاردرمانی باشد. وقتی پرداخت کنندگان مدارک و دلایلی ببینند که ثابت کند اختلال SI یک سندروم معتبر است و از طریق رویکردهای مداخله ای خاص قابل درمان می باشد، احتمال بیشتری دارد که این درمان را پوشش دهند.

ارتباط و کاربرد مؤثر
تحقیقات تجربی سخت می تواند باعث شود اختلال SI و مداخله ی با استفاده از رویکرد SI قابل قبول به نظر برسد، اما برخی کاردرمانگران معتقدند این کافی نیست. Julie Bissek,MA,OTR,ATP ، کاردرمانگر (school based ) و استاد انجمن کاردرمانی آمریکا (AOTA)، که علاقه ی خاصی به بخش SI دارد می گوید : ” گفتگوی مؤثر در مورد اهمیت یافته های حسی ای که به زندگی کودک مربوط هستند و همچنین کاربرد مناسب از اصول تئوری یکپارچگی حسی برای تمرین، باعث افزایش درک و پذیرش عمومی می شود.” ” ما مطالعات مؤثر و کاردرمانگرانی که اطلاعات خوبی بر اساس یکپارچگی حسی دارند نیاز داریم تا بتوانیم گفتگوی مناسبی در مورد اینکه ما چه کاری می توانیم انجام دهیم داشته باشیم. ” کاردرمانگران نه تنها باید در زمینه ی کاربرد مناسب چارچوب منابع SI بلکه در مورد محدودیت های این حیطه از تمرین هم باید اطلاعاتی داشته باشد تا بتوانند بطور واضح در مورد SI و مداخله ی SI با مخاطبین متفاوت صحبت کنند. ( برای مثال تیم های ارزیابی مدرسه، والدین، پزشکان و third party payer) و نتایج دلخواه بدست آورند.

اسمیت رولی می گوید: ” در بهترین تمرین توجه مداوم روی فعالیت است.” SI یکی از ابزارهای در دسترس کاردرمانگران برای افزایش مشارکت کودک در فعالیت است مداخله ی با استفاده از چارچوب SI برای تمام کودکان مناسب نیست، در واقع بهتر است چارچوب های مداخله از یک کودک به کودک دیگر تغییر کند. بر طبق گفته های Bissell : ” SI بخشی از نمای کلی کاردرمانی است. ما فقط توانایی سیستم عصبی کودک را برای پردازش اطلاعات حسی تشخیص نمی دهیم بلکه ما این را به والدین، معلم و علائق کودک در مواجهه با فعالیت عای روزمره ارتباط می دهیم. کودک چگونه در محیط خانه، مدرسه و جامعه مشارکت دارد؟ “

کاربرد بجا و به موقع رویکرد SI فاکتور مهمی است که در بدست آوردن نتایج پیش بینی شده در زندگی روزمره توسط مراجعینی که درمان را دریافت کرده اند مؤثر است. برای مثال، مفهوم پاسخ تطابقی در مرکز تئوری SI قرار دارد. این شامل مشارکت فعال یک کودک که راه های انتخاب متنوعی در برابرش قرار داده شده و اجرای یک برنامه ی حرکتی موفق در پاسخ به یک داستان و فعالیت چالش انگیز می باشد.Bissell می گوید اصول مداخله ی SI ، در مورد دریافت بی اراده ی محرک شنیداری، بینایی، حرکت، لمس، عمقی، بویایی و یا چشایی توسط کودک نیست.

قانون آموزش افراد ناتوان(IDEA) حکم می کند که بچه های ناتوان باید اجازه داشته باشند که در برنامه ی تحصیلی عمومی شرکت داشته باشند و پیشرفت کنند. ” بنابراین او می تواند به استانداردهای آموزشی عمومی که برای همه ی بچه ها قرار داده شده دست یابد.” این قانون همچنین نیازمند مدارسی است که متقاعد شده باشند که کودکان ناتوان “با کودکان سالم” تحصیل کرده اند و اینکه کلاسها و یا تدریس خاص و یا هر نوع جدا کردن بچه های ناتوان از محیط آموزشی معین تنها زمانی اتفاق می افتد که ماهیت و شدت ناتوانی طوری باشد که نتوان کمک ها و خدمات مکمل به طور رضایت بخش فراهم کرد.

مقررات قانون آموزش افراد ناتوان(IDEA) توجه مهمی را به اهمیت سرویس های درمانی در محیط یک کلاس درس و در فضای یک کلینیک جلب می کند. همان طور که Yvonne Swinth ، دکترای OTR/L ، استاد و عضو ثابت دانشگاه Puget Sound در تاکوما ، واشنگتن و صاحب کرسی استادی در سیستم تدریسی AOTA ، اشاره می کند: ” بچه ها در مدرسه حضور پیدا می کنند تا آموزش ببینند نه درمان، خدمات درمانی که بچه ها در مدرسه دریافت می کنند باید به دانش آموز کمک کند با آموزش عمومی مناسب و رایگان (FAPE) ، در محیطی با حداقل محدودیت (LRE) دریافت کنند. یک استراتژی ای که درمانگرها از آن برای مطمئن شدن از اینکه دانش آموز حمایت مورد نیاز برای خطاب کردن هر نیاز حسی ای که مانع از استفاده ی آنها از آموزش عمومی مناسب و رایگان می شود.” اصطلاحات کلاس درس تکمیلی و آموزش استراتژی های خودتنظیمی تطابق های حسی معمول در مدرسه هستند که به کودک کمک می کند تا با ماندن در کلاس درس عمومی با همکلاسی ها، با موفقیت برنامه ی آموزشی را پشت سر بگذارد.”

میلر می گوید در یک محیط درمانی مستقیم در هنگام استفاده از رویکرد SI تاکید روی تلاش برای فهمیدن مسائل فیزیولوژیک و نورولوژیکی است که روی مشارکت کودک در حیطه هایی از فعالیت مثل فعالیت های زندگی روزمره، تحصیل، بازی و مشارکت اجتماعی اثر می گذارد. درمانگران کلینیک چه در مدرسه و چه در کلینیک خصوصی در یک جامعه و یا در یک بیمارستان به صورت سرپایی، با بچه ها و خانواده ها یک به یک کار می کنند تا خدمات درمانی قوی تر و متمرکزتری ارائه کنند. Bissell که بیش از ۲۰ سال در محیط یک مدرسه ی عمومی فعالیت کرده، دریافت که برای اینکه بعضی بچه ها بتوانند آموزش عمومی مناسب و رایگان(FAPE) را در محیطی با حداقل محدودیت (LRE) دریافت کنند، مداخله ی فرد به فرد در یک زمین بازی مجهز، اتاق درمان مدرسه مدار، یا یک کلینیک اجتماعی بعد از مدرسه لازم است. زمان دور افتادن از برنامه ی آموزشی حداقل است و گاهی برای کودک لازم است که برای مشارکت

بهتر در گروه آنها را همزمان دریافت کند. او معتقد است که با وجودی که اصلاح کلاس درس و استراتژی های خودتنظیمی حسی مهم هستند و اول از همه در این قسمت با حکم قانون آموزش افراد ناتوان روبرو می شویم، کلینیک درمانی هم می تواند در ارائه ی مداخله ی SI جزء اصلی و ضروری باشد. هر مراجع به صورت فردی ارزیابی می شود تا سطح

احتیاجاتش مشخص شود. او می گوید: برای کاردرمانگر این مهم است که یک جزء جدایی ناپذیر تیم مدرسه باشد و مسئول روبرو شدن با نیازهای حسی و کاری کودک در زمینه های متنوع، از کلاس درس و ناهارخوری ، حمام و زمین بازی تا کلینیک مدرسه مدار ( در صورت نیاز ) باشد. این مسئله اطمینان می دهد که سطوح مناسب مداخله ی SI می تواند اجرا شود و منافع بدست آمده در کلینک می توانند تبدیل به مشارکت در زندگی روزمره در مدرسه شود. Bissell معتقد است کارورزان کاردرمانی در محیط مدرسه تشخیص نمی دهند که کودک چه زمانی نیاز به مداخله ی فشرده تر یکپارچگی حسی دارد و باید به کلینیک ارجاع داده شود. او می گوید: ” بسیاری از کاردرمانگران شایسته به محیط مدرسه می روند اما به چند دلیل قادر نیستند انصاف را در مورد سطح نیازهای حسی کودک رعایت کنند. بعضی کارورزان برتر از سطح تغییر کلاس و برنامه ی حسی کار نمی کنند.” همچنین او تأیید می کند که ممکن است کاردرمانگران در مدارس توسط وسایل و جو اداری محدود شوند. Bissell می گوید درمانگران نسبت به بچه هایی که اختلال شدید پردازش حسی دارند مسئولند تا برای سطح خدمات لازم برای برطرف کردن نیازهایشان در رابطه با آموزش آنها را حمایت کنند. گاهی اصلاحات کلاس درس کافی نیست. او می گوید:” اگر مداخله ی SI در سطح درست خود انجام نشود، تأثیر آن را نمی بینید و تمرکز و قدرت کافی برای ایجاد تغییر بلند مدت بالقوه به وجود نخواهد آمد.”
نتیجه
با افزایش نمایش رسانه ها، خیلی از والدینی که از کمک ناامید شده بودند، در SI درمانی به دنبال امید هستند. در نتیجه، والدین، مربی ها و افراد متخصص غیر کاردرمان شروع به استفاده از اجزای SI کردند. اما مداخله ی SI فقط استفاده ی ساده از اجزای SI به طور مجزا نیست. ( برای مثال پروتکل سخت لمسی یا شنیداری ) . مداخله ی کاردرمانگران در زمینه ی کودک و محیط او است. درمانگرانی که از بهترین تمرین استفاده می کنند ممکن است از یک چارچوب منابع SI به عنوان رویکردی برای مداخله در سطح عملکرد کاری استفاده کنند.
کاردرمانگران بخاطر این رویکرد کل نگر به طور منحصر به فردی شایستگی پیدا کرده اند تا یک چارچوب SI را برای اینکه به بچه ها و خانواده ها کمک کنند تا به نتایج کاری معنا داری دست یابند، به کار برند.
هنوز، افزایش آگاهی و دفاع از SI در بین افراد غیر کاردرمانگر نشان می دهد که کاردرمانگران مالک SI نیستند. همان طور که میلر بیان می کند: ” اگر کاردرمانگرانی، تحقیقات زیادی انجام داده بود و آنها را در مجلاتی که به دقت مطالعه می شوند منتشر کرده بود ما به عنوان یک رشته ای که آغاز شده و مهیا کننده ی اولیه ی ارزیابی های تشخیصی و مداخله ای برای اختلال SI است. “

چندین مطالعه امید بخش در مورد اثربخشی مداخله ی SI کامل شدن است. برای مثال، در یک مطالعه ی مداخله ای آزمایشی، میلر و همکاران در UCHSC در دنور هنگامی که کاردرمانی به یک گروه همجنس از بچه ها با علائم اختلال SI ارائه شد، پیشرفت های معناداری ثبت کردند. به علاوه کاردرمانگران، همانند متخصصین دیگر حرفه ها، مطالعاتی برای تعیین مکانیسم های اصولی اختلالات پردازش حسی آغاز می کنند. میلر اخیرا بودجه ای برای یک آزمایشگاه EEG برای تست کردن آثار فوری محرک حسی روی بچه هایی که اختلالات پردازش حسی دارند، دریافت کرده است، همچنین بودجه ای برای انجام یک مطالعه ی multisite در رابطه با زیربند فیزیولوژیک اختلال SI و توسعه ی یک پروتکل برای یک آزمایش کلینیکی تصادفی multisite گرفت. محققان دیگر و سایت های درگیر در پروژه کاردرمانگران هستند، من جمله Ellen Cohn در دانشگاه بوستون، Diana Parham در دانشگاه کالیفورنیای جنوبی در

لوس آنجلس و Roseann Schaaf در دانشگاه توماس جفرسون در فیلادلفیا انجام تحقیق و سرمایه گذاری در تحقیقات ابتکاری به ایجاد شواهد محکم در تأیید اثر بخشی مداخلات کاردرمانی کمک خواهد کرد. در عوض، چنین شواهدی به دید والدین، مربی ها، پزشکان، مودیان و عموم به کاردرمانی می شود. و نیز اعتبار آن را به عنوان حرفه ای که بیشترین شایستگی را در ارائه ی سرویس های خاص دارد کمک خواهد کرد. مخصوصا تحقیقات بیشتر و بهتر در مورد SI منجر به مداخلات مؤثرتری در زمینه های متفاوت و ظرفیت های تشخیصی بهتر و در نهایت بهبود مشارکت بچه ها در فعالیت های ارزشمند
می شود.

گردآوری : هانیه ملاک OT4

Reference: OT Practice journal
June 23, 2003