مقاله تعیین زمان های بیشینه و کمینه بهره برداری منابع آبهای زیرزمینی دشت جوین با استفاده ازهیدروگراف واحد سالانه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین زمان های بیشینه و کمینه بهره برداری منابع آبهای زیرزمینی دشت جوین با استفاده ازهیدروگراف واحد سالانه دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین زمان های بیشینه و کمینه بهره برداری منابع آبهای زیرزمینی دشت جوین با استفاده ازهیدروگراف واحد سالانه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین زمان های بیشینه و کمینه بهره برداری منابع آبهای زیرزمینی دشت جوین با استفاده ازهیدروگراف واحد سالانه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین زمان های بیشینه و کمینه بهره برداری منابع آبهای زیرزمینی دشت جوین با استفاده ازهیدروگراف واحد سالانه :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

بهره برداری بی رویه ازمنابع آب زیرزمینی در ایران بویژه در منطقه مورد مطالعه موجب تخریب این منابع و افت آب های زیرزمینی شده است. آبهای زیرزمینی یکی از مهمترین منابع آبی در ایران بویژه در مناطق خشک ونیمه خشک به شمار می رود.در تحقیق حاضربه روند تغییرات سطح آب زیرزمینی دشت جوین در استان خراسان رضوی ، طی دوره آماری ۱۲ ساله از سال های آبی ۱۳۷۵-۱۳۷۴ تا سال آبی ۱۳۸۶-۱۳۸۵ در ۵۰ حلقه چاه پیزومتری منتخب که از آمار برخوردار می باشند ،پرداخته شد. درابتدا جهت پیش پردازش بر روی داده های خام سفره آب زیرزمینی دشت مذکور با استفاده از نرم افزارهای Spss و Excel، Arc/view انجام شد ، بطوریکه آزمونهای کفایت و همگنی داده ها انجام گردید.سپس در چاه های عمیق منتخب با آمار ناقص به روش همبستگی بازسازی داده ها انجام شد ودر نهایت داده ها در پایه مشترک آماری ۱۲ ساله استخراج و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج هیدروگراف واحد سالانه سطح آب زیرزمینی دشت جوین نشانگر آنست که به دلیل کاهش بارندگی وجود چاههای عمیق بیشتر (حدودا ۸۹۰ حلقه چاه عمیق) و برداشت بیش از حد مجاز از منابع آب زیرزمینی در این دشت، سطح آب زیرزمینی بطور غیر منتظره ای از سال های ۱۳۷۵-۱۳۷۴ تا سال آبی ۱۳۸۶-۱۳۸۵ افتی معادل ۱۰ متر را به طور میانگین نشان می دهد که با پیشرفت این روند در آینده ای نه چندان دور شاهد خشکی تعداد زیادی از چاههای عمیق این منطقه و نیز آسیب پذیری آبخوان دشت مذکور در مقابل آلودگی در اثر بهره برداریهای بی رویه از آن خواهیم بود . همچنین مقادیر بیشینه و کمینه افت، طی این دوره در دشت مذکور به ترتیب دراواخرزمستان و اوایل پائیزمی باشد