مقاله بررسی وضعیت بحرانی و ناپایدار آبهای سطحی و زیرزمینی ماهیدشت کرمانشاه با مدلهای جریان سطحی Salas و زیرزمینی Modflow

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی وضعیت بحرانی و ناپایدار آبهای سطحی و زیرزمینی ماهیدشت کرمانشاه با مدلهای جریان سطحی Salas و زیرزمینی Modflow دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی وضعیت بحرانی و ناپایدار آبهای سطحی و زیرزمینی ماهیدشت کرمانشاه با مدلهای جریان سطحی Salas و زیرزمینی Modflow  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی وضعیت بحرانی و ناپایدار آبهای سطحی و زیرزمینی ماهیدشت کرمانشاه با مدلهای جریان سطحی Salas و زیرزمینی Modflow،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی وضعیت بحرانی و ناپایدار آبهای سطحی و زیرزمینی ماهیدشت کرمانشاه با مدلهای جریان سطحی Salas و زیرزمینی Modflow :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

در ماهیدشت استان کرمانشاه تا سال آبی ۷۸-۱۳۷۷ برداشت آب تقریبا برابر میزان تغذیه آب زیرزمینی در دشت بوده و رودخانه مرک که از این دشت عبور می کنند نسبتا دائمی بوده است. اما از سال ۱۳۷۷ تا سال ۱۳۸۲، به مدت ۵ سال، میزان چاه های بهره برداری نزدیک به ۲ برابر رسیده است. لذا از سال ۱۳۷۷ وضعیت آبخوان دشت بحرانی ناپایدار شده است. عمق کلی آب زیرزمینی این دشت رو به نزول بوده وهرگز جبران نشده است. ضمنا از جریان های سطحی نیز برداشت بیشتری صورت گرفته است. بطوری که رود دائمی مرک در تابستانها خشک شده و وضعیت فصلی را دارد. بدلیل تاثیر متقابل آبهای سطحی و زیرزمینی در این شدت تنها راه جبران و رسیدن به تعادل پایدار آب را می توان در مدیریت مناسب آب های سطحی و زیرزمینی راه ها و سناریو های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد بیش از آن که خشکسالی بر کاهش و خشک شدن جریان سطحی آن نقش داشته باشد برداشت بی رویه از آب های سطحی و زیرزمینی تاثیر گذلر بوده است. راه کارها عبارتند ازمحدودیت و یا حذف کشت دوم تابستانه، کاهش چاه های غیر مجاز پشتیبان آنها و اجرای الگوهای مصرف بهینه آب سطحی و زیرزمینی همراه با تغذیه رواناب ها در فصل زمستان و اوایل بهار می باشد.