مقاله ارزیابی توان تثبیت نیتروژن سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum با استفاده از روش ترقیق ایزوتوپی واثر آن بر عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیکی رشد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی توان تثبیت نیتروژن سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum با استفاده از روش ترقیق ایزوتوپی واثر آن بر عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیکی رشد دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی توان تثبیت نیتروژن سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum با استفاده از روش ترقیق ایزوتوپی واثر آن بر عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیکی رشد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی توان تثبیت نیتروژن سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum با استفاده از روش ترقیق ایزوتوپی واثر آن بر عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیکی رشد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی توان تثبیت نیتروژن سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum با استفاده از روش ترقیق ایزوتوپی واثر آن بر عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیکی رشد :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

به منظور بررسی توان تثبیت نیتروژن توسط ارقام سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum و اثر آن بر شاخص های فیزیولوژیک رشدعملکرد دانه ایآزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سال های ۸۴ و ۸۵ در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی، پزشکی و صنعتی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای صورت پذیرفت. تیمارهای ازمایشی عبارتند از : دو رقم سویا و سه سویه باکتری برادی ریزوبیوم جاپونیکوم همراه با یک تیمار بدون تلقیح (شاهد). لازم به ذکر است جهت افزایش دقت در تعیین مقدار تثبیت بیولوژیک نیتروژن، از روش ترقیق ایزوتوپ ۱۵N استفاده گردید. همچنین برای بررسی شاخص های فیزیولوژیک رشد در ۴ مرحله از رشدگیاه نمونه برداری انجام شد.نتایج نشان داد که اثر سویه ور قم بر تمام صفات معنی دار بود. کاربرد سویه USDA 110 نسبت به سایر سویه ها تثبیت نیتروزن بالاتری داشت که باعث کاهش نیاز گیاه به استفاده از سایر منابع نیتروزن دراین تیمار گردید. افزایش نیتروژن موجود در گیاه در باکتری USDA 110 نسبت به بیقه تیمارها ، تولید کانوپی را افزایش و باعث افزایش شاخص سطح برگ، میزان رشد نسبی، میزان تجمع ماده خالص و کل ماده خشک در دوره رشد و عملکرد گردید. رقم سحر نیز به دلیل بالاتر بودن دوره رشدو همزیستی بهار با سویه های موردازمایش، نیتروژنبالاتری تثبیت و از نظر شاخص های رش وعملکرد دانه نسبت به رقم ویلیامز برتری داشت.