مقاله ارزیابی خردگی حفره ای آلیاژ نانوساختار آلومینیوم AA5052 تولید شده به روش اتصال نوردی تجمعی (ARB) در محیط کلریدی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی خردگی حفره ای آلیاژ نانوساختار آلومینیوم AA5052 تولید شده به روش اتصال نوردی تجمعی (ARB) در محیط کلریدی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی خردگی حفره ای آلیاژ نانوساختار آلومینیوم AA5052 تولید شده به روش اتصال نوردی تجمعی (ARB) در محیط کلریدی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی خردگی حفره ای آلیاژ نانوساختار آلومینیوم AA5052 تولید شده به روش اتصال نوردی تجمعی (ARB) در محیط کلریدی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی خردگی حفره ای آلیاژ نانوساختار آلومینیوم AA5052 تولید شده به روش اتصال نوردی تجمعی (ARB) در محیط کلریدی :

تعداد صفحات:۱۴

چکیده:

اتصال نوردی تجمعی (ARB) یکی از روش های نوین شکل دهی پلاستیک شدید (SPD) است که در سال های اخیر توسعه یافته و برای تولید ساختارهای نانو کریستالی فلزات مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق، قبل از انجام فرایند ARB تا ۵ مرحله، ابتدا ورق های اولیه (As-received) از جنس آلیاژ آلومینیوم AA5052 تحت عملیات حرارتی آنیل کامل قرار گرفتند. رفتار خوردگی حفره ای این آلیاژ در محلول NaCl 35%wt قبل و بعد از فرایند ARB مورد بررسی قرار گرفت. پتانسیل مدار باز (OCP) الکترودها سد شده و آزمایش های پلاریزاسیون پتانسیود دینامیک و ولتامتری سیکلی انجام گرفت. نتایج نشان داد که پتانسیل های گسیختگی و غیر فعال شدن مجدد لایه اکسیدی ( به ترتیب Ebd و Erp) نمونه های آنیل شده در مقایسه با نمونه های اولیه، به طور قابل ملاحظه ای بالاتر بودند که مشخص می کند مقاومت به خوردگی حفره ای در اثر عملیات حرارتی آنیل بهبود یافته است. از سوی دیگر، فرایند ARB اثر مخربی روی مقاومت به خوردگی حفره ای نمونه ها داشته و مقادیر Ebd , Erp پس از هر مرحله نورد، اندکی به سمت پتانسیل های منفی تر انتقال می یابد. با این وجود، این مقادیر هنوز بالاتر از مقدار به دست آمده برای نمونه اولیه قبل از آنیل بودند. مشاهدات میکروسکوپ نوری (OM) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) از سطح نمونه ها پس از گذشت ۳ هفته از آزمایش غوطه وری در محیط خورنده نتایج به دست آمده از آزمایش های الکتروشیمیایی را تایید کرد.