مقاله محیط زیست دریای خزر; پروتکل همکاریهای منطقه ای در مقابله با سوانح منجر به آلودگی نفتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله محیط زیست دریای خزر; پروتکل همکاریهای منطقه ای در مقابله با سوانح منجر به آلودگی نفتی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله محیط زیست دریای خزر; پروتکل همکاریهای منطقه ای در مقابله با سوانح منجر به آلودگی نفتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله محیط زیست دریای خزر; پروتکل همکاریهای منطقه ای در مقابله با سوانح منجر به آلودگی نفتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله محیط زیست دریای خزر; پروتکل همکاریهای منطقه ای در مقابله با سوانح منجر به آلودگی نفتی :

تعداد صفحات:۱۲

چکیده:

ویژگی خاص دریای خزر به عنوان بزرگترین بدنه آبی محصور در خشکی در دنیا آن را چالشی برای دانشمندان و کارشناسان نموده است، این دریا از نظر تنوع زیستی بسیار غنی و دارای حدود ۴۰۰ گونه آبزی بومی می باشد . از مهم ترین این گونه ها می توان انواع ماهیان خاویاری را نام برد که حدود ۸۳ درصد کل میزان صید جهانی آن در دریای خزر انجام می گیرد . دریای خزر امکان حمل و نقل اقتصادی کالا و سفر میان کشورهای ساحلی را فراهم می کند . موقعیت استراتژیک خزر بین اروپا و جنوب شرقی آسیا، این دریا را شاهراه اصلی برای حمل و نقل کالا میان اروپا و کشورهای ساحلی خزر، ترکیه، خاورمیانه و آسیای شرقی نموده است . اما از آنجائیکه خزر محصور در خشکی است، ظرفیت تحمل آن نسبت به دریاهای دیگر محدودتر است.
در این بین، عدم الحاق کلیه کشورهای ساحلی خزر به قوانین و کنوانسیونهای بین المللی محیط زیستی باعث گردیده تا کشورهای منطقه پایبند مقررات در پیشگیری و مقابله با آلودگیهای دریایی نباشند . از این رو، برنامه محیط زیست دریای خزر ، برنامه ای فراگیر و منطقه ای توسط پنج کشور ساحلی خزر شامل : جمهوری اسلامی ایران، جمهوری آذربایجان، جمهوری قزاقستان و فدراسیون روسیه فدرال و ترکمنستان، با هدف متوقف کردن تخریب محیط زیست دریای خزر و حصول به توسعه پایدار محیط زیست در منطقه، پس از یک سری چارچوب حفاظت از محیط » گفتگوها و توافقات منطقه ای از سال ۱۹۹۸ آغاز بکار نمود . از جمله اقدامات این برنامه، تصویب کنوانسیون معروف به کنوانسیون تهران در سال ۲۰۰۲ می باشد و از مهمترین پروتکل های وابسته به کنوانسیون تهران، تدوین « زیست دریای خزر است که بر اساس آن، متعاهدین باید تمامی تدابیر مناسب در « پروتکل همکاریهای منطقه ای در مقابله با سوانح منجر به آلودگی نفتی » جهت آمادگی و مقابله با سوانح آلودگی نفتی ، ایجاد سیستم ملی مقابله با آلودگی نفتی توسط دولتهای عضو و تهیه دستورالعمل هایی برای جوانب کاربردی، عملیاتی و فنی ایجاد نمایند