مقاله برآورد شاخص آسیب پذیری و تعیین درجات مختلف آن با استفاده از روش دراستیک با استفاده از تکنیک GIS

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله برآورد شاخص آسیب پذیری و تعیین درجات مختلف آن با استفاده از روش دراستیک با استفاده از تکنیک GIS دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله برآورد شاخص آسیب پذیری و تعیین درجات مختلف آن با استفاده از روش دراستیک با استفاده از تکنیک GIS  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله برآورد شاخص آسیب پذیری و تعیین درجات مختلف آن با استفاده از روش دراستیک با استفاده از تکنیک GIS،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله برآورد شاخص آسیب پذیری و تعیین درجات مختلف آن با استفاده از روش دراستیک با استفاده از تکنیک GIS :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

محدوده مطالعاتی، دشت زاهدان با مساحت ۱۸۶۵ کیلومتر مربع در بین طول های جغرافیایی ۶۰ درجه و ۳۵ دقیقه تا ۶۱ درجه شرقی و عرض های ۲۹ درجه و ۵ دقیقه تا ۲۹ درجه و ۴۵ دقیقه شمالی در جنوب شرقی ایران قرار دارد. جهت تعیین اندکسی آسیب پذیری و درجات مختلف آسیب پذیری از مدل دراستیک (DRASTIC) استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده از پارامتر در محیط GIS و با استفاده از نرم افزار ArcGIS به صورت یک لایه اطلاعاتی تهیه شد در ابتدا با استفاده از روش اندکسی گذاری در ربآورد آسیب پذیری مربوط به دشت آمد سپس بر اساس ایت اندکسی ها درجات مختلف آسیب پذیری بدست آمد. بر اساس نقشه بدست آمده ۹،۸ درصد از مساحت منطقه در محدوده آسیب پذیری ۸۷/۲ درصد در محدوده آسیب پذیری متوسط و ۲/۹ درصد دارای آسیب پذیری زیاد است. جهت تعیین موثرترین پارامتر در نقشه آسیب پذیری نهایی از روش حذف نقشه استفاده شد که بر اساس این روش موثرترین لایه، لایه اثر منطقه غیر اشباع بوده و کمترین تاثیر در نقشه نهایی مربوط به لایه تغذیه خالص (R) بوده است. وزن موثر برای هر پارامتر از روش تک پارامتری استفاده شد که بر اساس این روش وزن اصلی پارامتر در مدل بدست آمد بر اساس این روش بیشترین وزن مربوط به لایه منطقه لایه سطح آب زیرزمینی با وزن ۷/۱۲ بوده که دارای وزن تئوری ۵ می باشد و کمترین وزن مربوط به لایه تغذیه خالص با وزن تئوری ۴ است.