مقاله استفاده از پوششهای ضدخزه ، مسائل زیست محیطی و دیدگاه مجامع بین المللی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استفاده از پوششهای ضدخزه ، مسائل زیست محیطی و دیدگاه مجامع بین المللی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استفاده از پوششهای ضدخزه ، مسائل زیست محیطی و دیدگاه مجامع بین المللی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استفاده از پوششهای ضدخزه ، مسائل زیست محیطی و دیدگاه مجامع بین المللی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استفاده از پوششهای ضدخزه ، مسائل زیست محیطی و دیدگاه مجامع بین المللی :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

اثرات ترکیبات زیست کُش بر محیط زیست و آبزیان به علت ماندگاری بالا د ر آب دریا و اثرات نامطلوب بلند مدت بر روی آبزیان به خصوص ایجاد اختلال در فرایند رشد سخت پوستان و صدفها، اختلال در کار غدد درون ریز و اختلال بر میزان هورمونهای ترشحی آبزیان بزرگتر مانند والها و سایر پستانداران دریایی که منجر به تجمع زیستی مواد سمی، ناباروری و یا حتی مرگ این گونه ها می گردد و به علاوه ورود این مواد به زنجیره غذایی و تجمع آن در بافتهای بدن آبزیان باعث به خطر انداختن سلامت انسانی در اثر مصرف گونه های دریایی آلوده می شود. اثرات نامطلوب زیست محیطی ترکیبات آلی قلع دار در سال ۱۹۸۹ درسازمان بین الملل دریانوردی IMO مورد بررسی قرار گرفت. در نوامبر ۱۹۹۹ ، سازمان جهانی دریانوردی (IMO) طی قطعنامه ای از MEPC درخواست نمود تا سندی الزام آور برای رسیدگی به مشکلات سیستم های ضدخزه بر روی کشتی ها تدوین نماید. این قطعنامه، ممنوعیت جهانی استفاده از ترکیبات قلع دار به عنوان زیست کُش ها در سیستم های ضدخزه کشتی تا اول ژانویه ۲۰۰۳ و ممنوعیت کامل آنها تا اول ژانویه ۲۰۰۸ را عنوان می کند به این ترتیب در سال ۲۰۰۱ میلادی، کنوانسیون بین المللی سیستمهای ضدخزه بر روی کشتیه(International Convention on اthe Control of Harmful Anti-Fouling Systems) با توجه به نگرانی شدید کشورها در مورد ترکیبات آلی حاوی قلع بعنوان زیست کُش، با اعتقاد براین که ورود این ترکیبات آلی قلع دار به محیط زیست باید متوقف شود و به منظور کاهش یا حذف اثرات نامطلوب
ناشی بر محیط زیست دریایی و سلامت انسان به نگارش درآمد. با الحاق کشور پامانا در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۷ ، مجموع تناژ ناوگان ۲۶ کشور ملحق شده به ۳۸ درصد تناژ ناوگان جهانی رسید و کنوانسیون مزبور در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۸ برایر با ۲۷ شهریور ماه ۱۳۸۷ لازم الاجرا شد.