مقاله بررسی دقت روش های مختلف میدانی بر آورد فرسایش آبکندی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی دقت روش های مختلف میدانی بر آورد فرسایش آبکندی دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی دقت روش های مختلف میدانی بر آورد فرسایش آبکندی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی دقت روش های مختلف میدانی بر آورد فرسایش آبکندی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی دقت روش های مختلف میدانی بر آورد فرسایش آبکندی :

تعداد صفحات:۷

چکیده:

یکی از نیازهای پروژه های فرسایش برآورد حجم فرسایش آبکندی است. حجم فرسایش آبکندی از مجموع احجام جزئی بدست می آید. حجم جزئی از حاصلضرب متوسط سطح در طول مسیری از آبکند حاصل می شود. دقت حجم برآوردی از فرسایش آبکندی بستگی به فاصله بین مقاطع عرضی و روش اندازه گیری شده دارد. این تحقیق در نظر دارد تا با بررسی روش های مختلف اندازه گیری سطح مقطع و فاصله مختلف بین مقاطع عرضی در آبکندهای منطقه بن رود زنگنه فارس به تنبین زوایای این مساله بپردازد. در این تحقیق شش سیستم آبکندی در بن رود زنگنه در نزدیکی شیراز انتخاب و بر اساس ویژگی های خاک و شکل مقطع عرضی مسیرهایی با طول ۲ تا ۲۵ متر از آبکند انتخاب و مقاطع با فواصل یک متر انتخاب شد. در هر مقطع روش اندازه گیری با متر و تهیه تصویر از مقطع عرضی مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا در هر مقطع عرض بالا، پائین و عمق آبکند اندازه گیری شد و از همان مقطع با قرار دادن مقیاس تصویر دیجیتال تهیه گردید. سطح مقطع با روش متر با استفاده از فرمول هندسی محاسبه گردید و مساحت مقطع به روش دیجیتال نیز در نرم افزار اتوکد ۲۰۰۸ محاسبه شد. حجم مسیرهای انتخابی با فاصله مقاطع یک تا ۱۰ متر در هر دو روش برآورد شد و با استفاده از مقایسه خطای مطلق مناسب ترین فاصله مقاطع عرضی از نظر علمی و عملی معرفی گردیدند.
نتایج این تحقیق نشان داد که ۶۵ درصد از اطلاعات برآوردی توسط روش تصویری دارای خطای کمتری نسبت به روش اندازه گیری با نوار متر می باشد. تمامی مشاهدات نشانگر این واقعیت است که با افزایش فاصله بین مقاطع عرضی به ۶ تا ۷ متر، میزان خطای مطلق در هردو روش افزایش یافته و به بیش از ۳۰ درصد می رشد. از نظر علمی فاصله دومتر بین مقاطع عرضی کمترین خطای مطلق را ارائه می دهد در حالی که فاصله ۱۰ متر نیز پس از دو متر دارای کمترین خطای مطلق است لذا با توجه به هزینه های اندازه گیری میدانی توصیه می شود در شرایط مشابه به آبکندهای بن رود زنگنه، میتوان فاصله ۱۰ متر برای اندازه گیری بین مقاطع عرضی را پیشنهاد نمود.