مقاله اثرات مدیریت بقایای گیاهی در سیستم های مختلف خاکورزی روی پایداری خاک در استان کرمانشاه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثرات مدیریت بقایای گیاهی در سیستم های مختلف خاکورزی روی پایداری خاک در استان کرمانشاه دارای ۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثرات مدیریت بقایای گیاهی در سیستم های مختلف خاکورزی روی پایداری خاک در استان کرمانشاه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثرات مدیریت بقایای گیاهی در سیستم های مختلف خاکورزی روی پایداری خاک در استان کرمانشاه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثرات مدیریت بقایای گیاهی در سیستم های مختلف خاکورزی روی پایداری خاک در استان کرمانشاه :

تعداد صفحات:۲

چکیده:

در اوایل روی آوردن ا نسان به کشاورزی، خاکورزی هم آغاز گردید . در ابتدا ادوات خاکورزی، توسط نیروی انسانی و بعد ها توسط نیروی دام کشیده می شدند . اما در قرون ۱۸ و ۱۹ شخم بسیار مشکل و پیچیده تر از آن دوران شد . در آن دوران در اروپا این ادوات ضمن کنترل علف های هرز به نمادی برای کشاورزی پیشرفته تبدیل شدند و توسط موسسات تحقیقاتی و دانشگاهها ترویج و مورد استفاده قرار گرفتند [.۱] اما استفاده از شخم به ویژه در نواحی حاره و نیمه حاره موجب فرسایش و نابودی خاک بسیاری از کشور ها شد [.۴]( در آن دوران از سوی کارشناسان اروپایی به
کارشناسان کشورهای مستعمراتی گفته شد که فناوری های بومی و قدیمی مورد استفاده آنها برای کشاورزی، غیر موثر هستند . این کارشناسان به دلیل فقدان دانش و تجربه فرهنگ شخم را پذیرفتند [.۳] بطورمعمولخاکورزی به دو دستهکلی تقسیم میشود . دسته اولبنامخاکورزیحفاظتی(Conservation tillage) که در آن بیش از ۳۰ درصد بقایای گیاهی سال قبل در سطح مزرعه باقی میماند ( مانند بیخاکورزی، خاکورزی مالچیو خاکورزی پشتهای ) ۵] ، [.۶ دسته دوم شامل سایر انواع خاکورزیها مانند کمخاکورزی و خاکورزی مرسوم است که در آن کمتر از ۳۰ درصد بقایای محصول سال قبل در سطح مزرعه باقیگذاشته میشود ۶] ، [.۵ نتایج به دست آمده توسط سورنسون و همکاران (۱۹۹۷) نشان میدهد که سود حاصل از اعمال روش بیخاکورزی در سطح ۲۰ هکتار در پاراکوئه و تسری آن به ۴۸۰ هزار هکتار از اراضی آن کشور سودی معادل ۹۴۱ میلیون دلار امریکا بدنبال داشته است [.۷]