مقاله طبقه بندی حساسیت ژنتیکی واحدهای سنگی نسبت به فرسایش ( مطالعه موردی : حوزه آبخیز نوررود هراز )

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله طبقه بندی حساسیت ژنتیکی واحدهای سنگی نسبت به فرسایش ( مطالعه موردی : حوزه آبخیز نوررود هراز ) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله طبقه بندی حساسیت ژنتیکی واحدهای سنگی نسبت به فرسایش ( مطالعه موردی : حوزه آبخیز نوررود هراز )  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله طبقه بندی حساسیت ژنتیکی واحدهای سنگی نسبت به فرسایش ( مطالعه موردی : حوزه آبخیز نوررود هراز )،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله طبقه بندی حساسیت ژنتیکی واحدهای سنگی نسبت به فرسایش ( مطالعه موردی : حوزه آبخیز نوررود هراز ) :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

از عوامل مؤثر و تعیین کننده شدت فرسایش، میزان تولید رسوب و ایجاد رخساره های فرسایش آبی، پتانسیل هوازدگی و فرسایش پذیری سازندها است . این مشخصه خود یا به ویژگی های ذاتی واحدهای سنگی ( که عمدتاً تابع ترکیب کانی شناسی و بافت می باشد ) و یا به شرایط ساختمانی و محیطی و خصوصیت ناپیوستگی ها در توده سنگ وابسته است . در تحقیق حاضر با استفاده از نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی حوزه آبخیز نوررود هراز واقع در استان مازندران، همراه با عملیات صحرایی و نمونه برداری، عامل فرسایش پذیری سنگ ها در ارتباط با ویزگی های ژنتیکی آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است . پس از تعیین انواع سازندها و واحدهای سنگی موجود در منطقه، بر اساس جداول طبقه بندی مقاومت سنگ ها در برابر فرسایش، سنگ های منطقه مورد مطالعه در ۶ رده فرسایشی ناچیز، خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار گرفت که حساس ترین رده مربوط به طبقه ۱ بوده، طبقه ۶ شامل سنگ های مقاوم تر می باشد . نتایج بررسی ها نشان می دهد که حوزه آبخیز مورد نظر همراه با نهشته های سخت نشده دوران کواترنر ( آبرفت های قدیم و جدید، رسوبات زمین لغزه ها و مورن ها ) از سازندها و واحدهای سنگی کند ( سازند گچی ائوسن ) ، دورود، روته، نسن، الیکا، پالند، شمشک، دلیچای، آهک لار، مجموعه سازندهای کرتاسه ( مانند تیزکوه ) ، فجن، زیارت، کرج و سنگ های آتشفشانی که با سنگ شناسی مختلف هستند، تشکیل یافته است . بر اساس این بررسی کمترین حساسیت متعلق به رخنمون سنگ های آهکی و سنگ های آذرین بوده، بیشترین میزان حساسیت به واحدهای گچی و مارنی و رسوبات کواترنر تعلق دارد .