مقاله کاهش خسارات ناشی ازمین بدنبال آموزش ALS و BLS به کادر درمانی و مردم منطقه مرزی مهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله کاهش خسارات ناشی ازمین بدنبال آموزش ALS و BLS به کادر درمانی و مردم منطقه مرزی مهران دارای ۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کاهش خسارات ناشی ازمین بدنبال آموزش ALS و BLS به کادر درمانی و مردم منطقه مرزی مهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کاهش خسارات ناشی ازمین بدنبال آموزش ALS و BLS به کادر درمانی و مردم منطقه مرزی مهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کاهش خسارات ناشی ازمین بدنبال آموزش ALS و BLS به کادر درمانی و مردم منطقه مرزی مهران :

تعداد صفحات:۲

چکیده:

بدنبال تحقیقات انجام شده ایران به عنوان یکی از کشورهایی استکه آمار بالایی از مرگ و میر بدنبال انفجار مین ضد نفر را دار می باشد . بر اساس آخرین تحقیقات انجام شده در بیمارستان امام خمینی (ره) ایلام از مجموع ۱۰۸۴ مجروحفوت می نمودند که این آمار نسبت به آمارهای جهانی بسیار بالاتر می باشد . لذا با درک این واقعیت انجمن حمایت از مصدومین مین با همکاری نهادهای بین المللی اقدام به اجرایراه کارهای کاهش مرگ و میر در منطقه مهران و توابع آن به عنوان یکی از مین خیزترین مناطق ایران از سال ۲۰۰۱ می نماید.
هدف:
در مناطق مین خیز کشور علامت گذاری میادین مین نیازمند مهارت های مهندسی ویژه ای است و به منظور پاکسازی مین ها چندین سال باید عملیات صحرایی پرهزینه ( به ازای هر مین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار) به انجام برسد. قربایان مین نیازمند به درمان دارند خصوصا در محیط آلوده و پس از برخورد با مین زنده ماندن تا زمان رسید به بیمارستان عامل تعیین کننده حیات می باشد اما واقعیتی که وجود دارد این است که داشتن بهترین امکانات جراحی در یک بیمارستان شهری عملا فایده بسیار کمی برای اکثریت افرادی که احتمالا نیاز به ارائه خدمات برای زنده رسیدن به بیمارستان را دارند. راه حل این موضوع تقویت جوامع روستایی می باشد تا نه تنها برای قربانیان مین های زمینی بلکه برای حوادث غرق شدگی ، برای کسانی که دچار حملات قلبی شده اند هم اولین جوابگو باشد.
جوامعی که چنین مهارت های پزشکی و کمک های اولیه را دارا می باشند افزایش بسیار زیادی را در تعداد مجروحانی که زنده به بیمارستان می رسند تجربه خواند نمود این ها مهارت های هستند که می توانند به سادگی منتقل شده و دریافت گردند . در این راستا انجمن حمایت از مصدومین مین اقدام به برگزاری کلاس های آموزشی نحوه برخورد با مصدومین مین را نمود.
نتایج:
از سال ۱۳۸۰ انجمن باایجاد شبکه هرمی آموزش که از تهران شروع و سپس در شهر ایلام ادامه یافت و مهمران و روستاهای اطراف را تحت پوشش خود قرار داده فعالیت خود را شروع می نماید.
ابتدا با آموزش پزشکان و پرستاران اورژانس های ایلاممهران آغاز و سپس به ترتیب مربیان روستایی (تشکیل دانشگاه روستایی) در مهران و روستاهای تابعه موجب نمود که در حدود ۴۷۷۳ نفر از مردم شهر مهران اعم از زنان ، مردان ، دانش آموزان ، دامداران ، کشاورزان دوره های آموزشی هم سطح خود شامل دوره پیشرفته نجات حیات جهت ۱۰۹ نفر از پزشکان و پرستاران به همراه کاربرروی حیوان ، دوهر متوسطه نجات حیات جهت ۱۷۰۰ نفر از مربیان و دوره مقدماتی نجات حیات (حمایت اساسی از زندگی ) برای ۲۹۶۴ نفر از مردم آموزش های لازم باید ببینند مه همین آموزش ها آمار مرگ و میر را در بین مصدومین ناشی از مین سال ۱۹۸۹ الی ۱۹۹۹ که بالغ بر ۳۶۴ % بوده در سال ۲۰۰۱ به ۵% و بعد از تجاوز آمریکا به عراق و هجوم زائران از مرز مهران برای زیارت عتبات عالیات در سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ به ۲۷% می رسد. البته تعداد کشته شدگان پس از دریافت امداد از افرادآموزش دیده %۶۵ بوده است و بقیه قبل ازرسیدن امدادگران در نقاط ممنوعه و یا در خاک عراق فوت کردند . این اختلاف %۲۷ و %۶۵ نشان دهنده نقش بسزای آموزش افراد روستایی در کاهش مرگ و میر است. در خلال این مدت ۱۰ عدد کوله پشتی پیشرفته که که تمامی لوازم احیا رد آن قرار داشته است ۲۶ عدد کوله پشتی متوسط و ۳۰۰ عدد کیف امداددر بین آموزش دیدگان توزیع شد ۱۰ عدد دوربین عکاسی بین مربیان شهر مهران ، چالاپ ، چنگوله ، شهرک اسلامیه ، صالح آباد ، و ; جهت تثبیت و قابع اهدا شد.
بحث و پیشنهادات:
با توجه به حادثه خیزبودن کشور و امکانات کم در امداد رسانی و انتقال مجروحین به مراکز مجهز پزشکی اوازم ارائه آموزشهای اولیه و ساده به امداد گران و مردم برای درمان مجروحین در شرایط دور از دسترس می تواند باعث درمان بهتر آنان گردد. لذا پیشنهاد می شود که در اولویتهای وزارت بهداشت و درمان قرار گیرد.