تحقیق رفتار مربیان و انسجام گروهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق رفتار مربیان و انسجام گروهی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق رفتار مربیان و انسجام گروهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه تحقیق رفتار مربیان و انسجام گروهی

چکیده :  
مقدمه  
یافته ها  
بحث و نتیجه گیری  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه تحقیق رفتار مربیان و انسجام گروهی

۱ انشل، مارک اچ، ۱۳۸۰، روان­شناسی ورزش، از تئوری تا عمل، ترجمه سید علی اصغر مسدد، انتشارات اطلاعات

۲ جارویس، مت، ۱۳۸۴، مربیگری و جامعه پذیری، نگرش بر ورزش از دیدگاه روان­شناختی، ترجمه مهناز مقیمی و همکاران، انتشارات تحقیق

۳ جباری، غلامرضا و همکاران، ۱۳۷۹، برسی سبک رهبری، توانایی­ها و نحوه عملکرد مربیان فوتبال باشگاه­های دسته اول و دوم کشور (جام آزادگان)، نشری حرکت، شماره ۶، صفحه ۱۰۳-۱۲۰

۴ حسینی کشتان، میثاق، ۱۳۸۶، ارتباط بین سبک رهبری مربیان و انسجام تیمی تیم­های فوتبال لیگ برتر ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته تربیت­بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان

۵ فتحی، مهرداد و همکاران، ۱۳۸۴، ارتباط بین سبک­های رهبری مربیان تیم­های ملی کشتی جهان، با میزان نگرش به موفقیت آنان، نشری علوم حرکتی و ورزش، جلد اول، شمار ۵، صفح ۱۱۶-۱۰۱

۶ مارتنز، رینر، ۱۳۸۵، روان­شناسی ورزشی، راهنمای مربیان، ترجمه محمد خبیری، انتشارات بامداد کتاب

۷ مرادی، محمد رضا، ۱۳۸۳، بررسی ارتباط بین سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان در تیم­های بسکتبال لیگ برتر باشگاه­های کشور، پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته تربیت­بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس تهران

۸ هرسی، پاول، بلانچارد، کنت، ۱۳۷۸، مدیریت رفتار سازمانی، استفاده از منابع انسانی، ترجمه قاسم کبیری، انتشارات ماجد

۹ یوسفی پاسکه، مریم، ۱۳۸۶، ارتباط سبک­های رهبری مربیان با جو انگیزشی در تیم­های ورزشی بانوان، پایان ­نامه کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی، دانشگاه شمال

۱۰ Alfermann, Dorothee, Lee, Martin J., Wurth, Sabine, 2005, Perceived Leadership Behavior and Motivational Climate as Antecedents of Adolescent Athletes` Skill Development, Athletic Insight, the Online Journal of Sport Psychology

۱۱. Beauchsen, Sarah M., 2000, Leadership and Cohesion: An Analysis of Trends in a Woman’s High School Lacrosse Team,  advanced search/ leadership and team cohesion

۱۲. Bennett, Gregg, Maneual, Mark, 2000, Leadership Style of Dixie Youth Baseball Coaches, Research Quarterly for Exercise and Sport, Vol. 71, No. 1, PP. 243-

۱۳. Carron, A.V., 1982, Cohesiveness in Sport Groups: Interpretations and Considerations, Journal of Sport Psychology, Vol. 4, PP. 123-

۱۴. Carron, A.V., Brawley, L., Widmeyer, W., 1998, The Measurement of Cohesiveness in Sport Groups, Advancements in Sport and Exercise Psychology Measurement,  advanced search/ fitness information technology/ team cohesion

۱۵. Carron, A.V., Bry, S.R., Eys, M.A., 2002, Team cohesion & Team Success in Sport, Journal of Sport Science, Vol. 20, Iss. 2, PP. 119-

۱۶. Carron, A.V., Colman, M.M., Wheeler, J., Stevens, D., 2002, Cohesion and Performance in Sport: A Meta Analysis, Journal of Sport and Exercise Psychology, Vol. 24, Iss. 2, PP. 168-

۱۷. Carron, A.V., Hausenblas, H., 1998, Group Dynamics in Sport (2 edition),  advanced search/ fitness information technology/ team cohesion

۱۸. Chaw, M., Bruce, H., 1999, Leadership & Cohesion in Sport Teams, Journal of Sport Psychology, Vol. 10, PP. 102-

۱۹. Chelladurai, P., Saleh, S., 1980, Dimensions of leader behavior in sports: Development of a leadership scale, Journal of Sport Psychology, Vol. 2, PP. 34-

۲۰. Dexter, Davis J., 2002, An Analysis of the Perceived Leadership Styles and Levels of Satisfaction of Selected Junior Collage Athletic Directors and Head coaches, The Sport Journal, VOL. 5, Iss

۲۱. Eichas, Tyler M., Krane, vikki, 1993, Relationship Among Perceived Leadership Styles, Member Satisfaction, and Team Cohesion in High School Basketball Players, Research Quarterly for Exercise and Sport, Vol. 64, PP. 243-

۲۲. Grieve, Frederick G., 2000, An Experimental Examination of the Cohesion-Performance Relationship in an Interactive Team Sport, Journal of Applied Sport Psychology, Vol. 12, PP. 219-

۲۳. Huang, Yen-Hsiang, 2004, The Effectiveness of Charismatic Leadership and Support toward Team Behavior and Cohesion, Research Quarterly for Exercise and Sport, Vol. 75, Iss. 1, PP. 243-

۲۴. Joaquin, Dosil, J., 2006, The Sport Psychologist’s Handbook, A Guide for Sport-Specific Performance Enhancement, John wiley & Sons Ltd, the Atrium, Southern Gate, chichester, West Sussex, England

۲۵. Murray, Nicholas P., 2006, The Differential Effect of Team cohesion and Leadership Behavior in High School Sports, Individual Differences Research, Vol. 4, Iss. 4, PP. 216-

۲۶. Nolan, Olivia et al., 2000, The Relationship between Perceived Coaching Behaviors and Team Cohesion among School Age Cricketers in Australian Setting,  advanced search/ leadership and team cohesion

۲۷. Peace, D.G., Kozub, S.A., 1994, Perceived Coaching Behaviors and Team Cohesion in High School Girl’s Basketball Teams, Journal of Sport & Exercise Psychology, Vol. 16, PP. 85-

۲۸. Rang, Catharine O., 2002, The Relationship between Group Cohesion & Leadership Style & Win/Loss Record in Collegiate Soccer Player, Unpublished Thesis, San Diego State University, USA

۲۹. Ronayne, Lindsay Seana, 2004, Effects of Coaching Behaviors on Team Dynamics: How Coaching Behaviors, Influence Team Cohesion and Collective Efficacy over the Course of a Season, Master of Science in Sport Studies, Physical Education, Health, and Sport Studies, Miami University

۳۰. Shields, David Lyle light et al., 1997, The Relationship between Leadership Behaviors and Group Cohesion in Team Sports, The Journal of Psychology, Vol. 131, Iss. 2, PP. 196-

۳۱. Sidgreavs. D., Johnson, C.A., Colman, M., Bostrom, A., 1998, The Psychological Effects Of Victory & Defeat on Team Cohesion, Journal of Sport & Exercise Psychology, Vol. 25, PP. 364-

۳۲. Wester, K.R., Weiss, M.R., 1991, The Relationship between Perceived Coaching Behaviors and Group Cohesion in High School Football Teams, The Sport Psychologist, Vol. 5, PP. 41-

چکیده

پژوهش حاضر ضمن بررسی انسجام گروهی و رفتار مربیان، عوامل مؤثر بر این دو فاکتور تیمی را مورد ارزیابی قرار داده است. دانشجویان شرکت کننده در مسابقات والیبال قهرمانی دختران دانشگاه­های آزاد کشور (n=135)، پرسشنامه ویژگی­های فردی، مقیاس رهبری در ورزش (LSS) و انسجام تیمی (GEQ) را تکمیل نمودند. پرسشنامه LSS شامل ۴۰ سوال است که ۵ بعد سبک رهبری مربیان شامل سبک آموزش و تمرین، دموکراتیک، آمرانه، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت؛ و پرسشنامه GEQ با ۱۸ سوال ۲ بعد انسجام تیمی شامل انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی را اندازه­گیری کرده است. ثبات درونی پرسشنامه­ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب ۹۱/۰ و ۷۱/۰ گزارش شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، آزمون­های کالموگراف – اسمیرنوف، همبستگی کندال، T مستقل، T وابسته، تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه، تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معنی­داری ۰۵/۰ P به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که انسجام گروهی با سبک­های رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت ارتباط مثبت و معنی­داری دارد و با سبک رهبری آمرانه و دموکراتیک ارتباط معنی­داری ندارد. مقایسه سبک رهبری مربیان نشان داد که مربیان بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک رهبری آمرانه استفاده می­کردند. همچنین نتایج نشان داد بین انسجام و موفقیت تیمی ارتباط معنی­داری وجود ندارد و مربیان تیم­های موفق از سبک رهبری آموزش و تمرین بیشتر استفاده می­کردند. بین سن و رفتار مربیان و همچنین بین سن بازیکنان و رفتار مربیان ارتباط معنی­داری مشاهده نشد. در کل نتایج تأثیر رفتار مربیان بر انسجام و موفقیت تیمی را به خوبی نشان می­دهد که اهمیت استفاده مربیان از سبک رهبری مناسب را بیش از پیش نمایان می­سازد

کلید واژه­ها­: رفتار مربیان، انسجام گروهی، رفتار آمرانه

مقدمه

مربیگری یکی از موضوعاتی است که در مباحث روان­شناسان ورزش، توجه ویژه­ای را به خود جلب کرده است (۳). مربی می­تواند در عملکرد ورزشی ورزشکار و موفقیت تیم مؤثر باشد. ورزشکاران موجودات انسانی هستند نه ماشین؛ در نتیجه تحت تأثیر رفتار، ادارک و تصمیم­های مربی قرار می­گیرند. وظیفه رهبر تیم این است که به هر ورزشکار یاری کند تا توان نهایی خود را شکوفا کند (۱). مربیگری یک رهبری رو در روست که افراد را با تجربه­ها، استعدادها، تجارب و علائق مختلف به هم نزدیک و آنها را تشویق می­کند که برای قبول مسئولیت قدم بردارند و به پیشرفتشان ادامه دهند. مربیگری به ظاهر سپردن تکنیک ها و اندیشیدن به بهترین برنامه نیست، بلکه توجه واقعی به بازیکنان است (۶). همان­ طور که گفته شد مربیان تأثیر قابل توجهی بر تیم خود دارند و سبک رهبری و الگوی رفتاری آنها تأثیر زیادی بر عملکرد و بازدهی بازیکنان دارد. از نقطه نظر تئوریکی عوامل زیادی هستند که متأثر از رفتار مربیان، عملکرد و موفقیت تیمی را تحت تأثیر قرار می­دهد. یکی از مهمترین این عوامل انسجام گروهی است. انسجام اصطلاحی است برای توصیف احساس جذابیت بین فردی و احساس تعلق به گروه توسط اعضاء و همچنین میل اعضاء به ماندن در گروه. کارون (۱۹۸۲) انسجام گروهی را این چنین تعریف می کند: «فرآیندی پویا که در تمایل گروه به پیوستگی و اتحاد با هم برای دنبال نمودن اهداف و مقاصد خویش متجلی می شود» (۷). واضح است که مربی باید رفتار ورزشکار را از هر دو جنبه بدنی و ذهنی مورد توجه قرار دهد و هرگز نباید به یکی بیش از دیگری توجه کند و از دیگری غفلت ورزد(۳). در ورزش­های گروهی، افراد با یکدیگر کنش متقابل دارند و موفقیت زمانی حاصل می­شود که اعضای تیم به شیوه­ای مؤثر و هماهنگ با هم کار ­کنند و اینجاست که نقش مربی به ­عنوان رهبر و هماهنگ­ کننده بیشتر مشخص خواهد شد و سبک رهبری او می­تواند بر ایجاد انسجام و هماهنگی نقش به ­سزایی داشته باشد (۷). به دلیل اهمیت نقش رفتارهای مربی بر فرآیند­های روانی و عملکرد ورزشکاران، روان­شناسان ورزشی به مطالعه پیآمدهای سبک­های مختلف مربیگری علاقه­مند شدند. این بررسی­ها می­تواند به افزایش کارآمدی مربیان، ایجاد محیط ورزشی مناسب و بهبود عملکرد ورزشکاران کمک نماید (۲۴). در زمینه رفتار مربیان در تیم­های ورزشی، چلادوری در سال ۱۹۹۰ مدل چند بعدی رهبری در ورزش را ارائه نمود. طبق این مدل رفتار مربیان تحت تأثیر سه عامل اصلی، ویژگی­های موقعیتی (مانند: شرایط تیم)، ویژگی­های رهبر (مانند: سن، درجه، و سابقه مربیگری) و ویژگی­های اعضاء (مانند: سن، سابقه و سطح بازیکنان) قرار دارد که نهایتاً رفتار مربیان موفقیت، عملکرد، رضایتمندی و حتی انسجام گروهی را تحت تأثیر قرار می­دهد. در زمینه انسجام گروهی تحقیقات متعددی انجام شده است. کارون چهار عامل موثر بر انسجام گروهی را معرفی می کند: عوامل موقعیتی (مانند: اندازه گروه، موفقیت گروه)، عوامل فردی (ویژگی­های فردی ورزشکاران مانند: سن و رضایتمندی ورزشکاران)، عوامل رهبری (مانند: رفتار، سن، سابقه و درجه مربیگری مربیان) و نهایتاً عوامل تیمی (مانند: موفقیت­های گذشته تیم، سابقه بازیکنان) (۲۹). همان ­طور که مشاهده می­شود انسجام گروهی و رفتار مربیان متأثر از عوامل مختلفی هستند. در این زمینه پژوهش­هایی صورت گرفته است. در خصوص استفاده مربیان از الگوهای رفتاری متفاوت، مرادی (۱۳۸۳)، پانتکو و سانتوس (۱۹۹۱) و بنت و مانوئل (۲۰۰۰) گزارش کرده­اند که مربیان بیشتر از رفتار آموزش و تمرین و کمتر از رفتار آمرانه استفاده می­کنند (۷،۹،۲۷). حسینی (۱۳۸۶) نیز در پژوهشی بر مربیان فوتبال حرفه­ای، نشان داد مربیان بیشتر از رفتار آموزش و تمرین و کمتر از رفتار دموکراتیک استفاده می­کنند (۴). کلاکستون و لیسی (۱۹۸۶) در تحقیقی روی مربیان بسیار موفق فوتبال و تنیس پی بردند که مربیان فوتبال آمرانه­تر رفتار می­کنند (۹). همچنین شرمن (۱۹۹۶) در مورد مربیان جوان مشاهده نمود که مربیان فوتبال و بیس­بال بیشتر از سبک رهبری آمرانه بهره می­جویند (۹). در زمینه تأثیر رفتار مربیان بر موفقیت تیمی مرادی (۱۳۸۳)، حسینی (۱۳۸۶)، وستر و ویس (۱۹۹۱) و رنج (۲۰۰۲) نیز تفاوت معنی­داری بین سبک رهبری مربیان تیم­های موفق و ناموفق مشاهده نمودند (۷،۴،۳۲،۲۸). آلفریمن (۲۰۰۵) بین بهبود مهارت بازیکنان ورزش­های تیمی (عملکرد بهتر) با افزایش رفتار حمایت اجتماعی مربیان، فتحی (۱۳۸۴) بین سبک رهبری رابطه مدار مربیان کشتی و میزان موفقیت کشتی­گیران و دکستر (۲۰۰۲) بین سبک رهبری تحول­گرا و موفقیت ورزشکاران ارتباط مثبت و معنی­داری گزارش کردند (۱۰،۵،۲۰). همچنین در ارتباط با تأثیر انسجام گروهی بر موفقیت تیمی، وستر و ویس (۱۹۹۱)، ایچاس و کران (۱۹۹۳)، کارون و همکاران (۲۰۰۲)، رنج (۲۰۰۲) و هانگ (۲۰۰۴) گزارش کردند که انسجام تکلیف و اجتماعی (انسجام گروهی) به طور مثبت و معنی­داری با عملکرد موفق ارتباط دارد (۳۲،۲۱،۱۵،۲۸،۲۳). مرادی (۱۳۸۳)، حسینی (۱۳۸۶)، سید گریوز (۱۹۹۸)، کارون، بری  و آیس (۲۰۰۲) نیز در پایان فصل ضریب همبستگی بالایی بین افزایش انسجام گروهی و درصد پیروزی­های یک تیم مشاهده کردند (۷،۴،۳۱،۱۵). با این حال گریو (۲۰۰۰) نشان داد که انسجام تأثیر ناچیزی بر عملکرد دارد و این عملکرد است که تأثیر قابل توجهی بر انسجام دارد و تیم­های برنده از تیم­های بازنده منسجم­ترند (۴). همان طور که گفته شد سن بازیکنان می­توانند رفتار مربیان و انسجام گروهی را تحت تأثیر قرار دهند. هرسی و بلانچارد در کتاب مدیریت رفتار سازمانی بیان کرده­اند که با بلوغ و رشد افراد، رهبران به استفاده از سبک رهبری رابطه­مدار گرایش پیدا می­کنند (۸). حسینی (۱۳۸۶) و شلدز و همکاران (۱۹۹۷) نیز گزارش کردند که با افزایش سن آزمودنی­ها، مربیان از سبک رهبری دموکراتیک و حمایت اجتماعی بیشتر استفاده می­کنند (۴،۳۰). در ارتباط با تأثیر رفتار مربیان بر انسجام گروهی، مرادی(۱۳۸۳)، حسینی (۱۳۸۶)، چاو و بروس (۱۹۹۹) و روناین (۲۰۰۴)، ارتباط مثبت و معنی­داری بین انسجام تکلیف و اجتماعی با سبک­های رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت؛ و ارتباط منفی و معنی­داری با سبک رهبری آمرانه گزارش کردند (۷،۴،۱۸،۲۹). کارون (۱۹۸۲)، وستر و ویس (۱۹۹۱)، پیس و کوزاب (۱۹۹۴)، کارون و هاسنبلاس (۱۹۹۸)، نولان (۲۰۰۰)، بیچسن (۲۰۰۰)، رنج (۲۰۰۲)، هانگ (۲۰۰۴) و مورای (۲۰۰۶) بین رفتار مربیان و انسجام گروهی ارتباط مثبت و معنی­داری گزارش کردند (۱۳،۳۲،۲۷،۱۷،۲۶،۱۱،۲۸،۲۳،۲۵)

            این پژوهش ورزش قهرمانی دانشجویان را مورد بررسی قرار می­دهد. ارزیابی رفتار مربیان، انسجام گروهی و عواملی که این دو فاکتور را تحت تأثیر قرار می­دهند موضوع کار این پژوهش می­باشد. اهدف این پژوهش این است که آیا رفتار مربیان و انسجام گروهی تیم­های مختلف متفاوت می­باشد؟ آیا بین رفتار مربیان و انسجام گروهی با موفقیت تیمی، سن بازیکنان و مربیان ارتباطی وجود دارد؟ و نهایتاً آیا بین رفتار مربیان و انسجام گروهی ارتباط معنی­داری وجود دارد؟ در همین راستا این پژوهش به دلیل اهمیت ورزش دانشجویی به خصوص در سطح قهرمانی، اهداف خود را در این قشر از ورزشکاران دنبال می­کند

روش پژوهش

جامعه و نمونه آماری. کلیه دانشجویان شرکت کننده در مسابقات والیبال قهرمانی دختران دانشگاه­های آزاد کشور که در تابستان ۸۶ در رشت برگزار گردید، جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می­دادند (n=135)، و با توجه به کوچک بودن جامعه آماری، کل جامعه آماری به عنوان نمونه آماری انتخاب شد و تعداد ۱۱۶ پرسشنامه کامل برگشت داده شد

ابزار اندازه­گیری. در این پژوهش از ۳ پرسشنامه برای جمع­آوری اطلاعات استفاده شد. پرسشنامه اطلاعات فردی، که توسط محقق تهیه شد. پرسشنامه محیط گروهی، در سال ۱۹۸۵ توسط کارون، ویدمایر و براولی بر اساس مدل مفهومی کارون (۱۹۸۲) برای اندازه­گیری میزان انسجام گروهی در تیم­های ورزشی تهیه شده است که در قالب ۱۸ سوال، انسجام گروهی را در ۲ بعد انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی اندازه­گیری می­کند. پاسخ­ها بر اساس مقیاس ۹ ارزشی لیکرت از کاملأ موافقم (۹) تا کاملأ مخالفم (۱) ارزش­گذاری می­شدند (۱۳،۷). این پرسشنامه نیز در سال ۱۳۸۳ توسط مرادی مورد استفاده قرار گرفت. وی ثبات درونی هر یک از خرده مقیاس­های پرسشنامه (انسجام اجتماعی و تکلیف)، را از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه کرد که به ترتیب ۷۲/۰ و ۷۱/۰ گزارش کرد (۷). روایی پرسشنامه محیط گروهی در مطالعاتی زیادی تأیید شده است. براولی و همکاران (۱۹۹۸) توان این پرسشنامه در جداسازی چهار بعد از انسجام گروهی را در رشته­های مختلف ورزشی بررسی کردند. نتایج نشان داد که نمره­های انسجام تکلیف به درستی معلوم می­کند ورزشکاران متعلق به رشته­های ورزشی گروهی یا انفرادی می­باشند. بنابراین این پرسشنامه به گونه­ای موفقیت­آمیز توانست ورزشکاران تیم­ها را از هم تفکیک نماید که از لحاظ کنش متقابل تکلیف مورد نظر تفاوت داشتند. همچنین ورزشکارانی که از سابقه بیشتری در تیم برخوردار بودند در انسجام اجتماعی نمره بالاتری از ورزشکاران کم سابقه بدست آوردند. بنابراین پرسشنامه توانست به گونه­ای موفقیت­آمیز انسجام اجتماعی مبتنی بر مدت زمان شرکت ورزشکار در تیم را پیش­بینی کند (۲۹). پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش، در سال ۱۹۸۰ توسط چلادوری و صالح بر اساس مدل چند بعدی رهبری در ورزش (چلادوری و صالح ۱۹۷۸) برای بررسی و مطالعه سبک رهبری مربیان در موقعیت­های ورزشی تهیه شده است. این ابزار در قالب ۴۰ سوال، رفتار مربیان را در ۵ بعد رفتار آموزش و تمرین، آمرانه، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت ارزیابی می­کرد. پاسخ­ها بر اساس مقیاس ۵ ارزشی لیکرت، هرگز (۱)، به­ ندرت (۲)، گاهگاهی (۳)، اغلب (۴) و همیشه (۵) ارزش­گذاری ­شدند. ثبات درونی این پرسشنامه توسط پژوهشگران اصلی (۱۹) به مقدار ۷۵/۰=r گزارش شده است (۷،۱۹). یوسفی (۱۳۸۶) نیز با اجرا روی ۲۰ ورزشکار دانشجو و با استفاده از روش آلفای کرونباخ ، ثبات درونی این پرسشنامه را ۹۱/0r= گزارش کرد (۹). تحقیقات زیادی با استفاده از پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش اجرا شده است. به طور کلی مطالعات، روایی این پرسشنامه را تأیید کرده­اند. چلادوری و ریمر (۱۹۹۸) ساختار زیر مقیاس­های این پرسشنامه را بررسی کردند و اعلام کردند این پرسشنامه برای اندازه­گیری سبک رهبری و رفتار مربیان از روایی کافی و لازم برخوردار است (۲۹)