مقاله افزایش کارایی کودهای نیتروژنه گامی مثبت در راستای تولید پایدار و حفظ محیط زیست

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله افزایش کارایی کودهای نیتروژنه گامی مثبت در راستای تولید پایدار و حفظ محیط زیست دارای ۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله افزایش کارایی کودهای نیتروژنه گامی مثبت در راستای تولید پایدار و حفظ محیط زیست  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله افزایش کارایی کودهای نیتروژنه گامی مثبت در راستای تولید پایدار و حفظ محیط زیست،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله افزایش کارایی کودهای نیتروژنه گامی مثبت در راستای تولید پایدار و حفظ محیط زیست :

تعداد صفحات:۳

چکیده:

در سال زراعی ۸۳-۱۳۸۲ در کشور حدود ۳/۷ میلیون تن کود مصرف شد که از این میزان ، بیش از ۵۰ درصد آن را کودهای نیتروژنه تشکیل می داد. در کشورهای پیشرفته به دلیل اصلاح مدیریت مصرف، کارایی زراعی کودهای نیتروژنه بالا و در غلات ۲۰ کیلوگرم دانه به ازاء هر کیلوگرم نیتروژن مصرفی است، ولی در ایران به دلیل عدم دقت در انتخاب نوع، مقدار و زمان
مصرف علی رغم رعایت تقسیط سه گانه، کارآیی زراعی اوره به مراتب پایین تر می باشد. در کشورهای پیشرفته کارایی زراعی نیتروژن در غلات ۲۰ کیلوگرم دانه به ازاء هر کیلوگرم نیتروژن مصرفی است . کارایی زراعی نیتروژن به چند عامل از قبیل زمان، مقدار، نوع و روش مصرف کود، رقم ، بارندگی و سایر متغ یرهای مربوط به اقلیم بستگی دارد . تلفات کودهای نیتروژنه به ر وش های مختلفی مانند تصعید، نیترات زدایی و آبشویی، باعث آلودگی آب های زیرزمینی و همچنین زیان اقتصادی می شود. آبشویی بین ۱۵ تا ۴۰ درصد، نیترات زدایی ۹ تا ۲۲ درصد و تصعید آمونیوم در خاک های آهکی بین ۱۰ تا ۷۰ درصد، هدرروی نیتروژن را در غلات شامل می شود . در کشو ر ما نیز به دلیل ارزان بودن کودهای نیتروژنه و توانایی و سهولت تهیه آنها توسط کشاورزان، مصرف آنها بی رویه بوده و در نتیجه کودهای نیتروژنه کارایی زراعی پایینی دارند،(Johnson و Raun1999 ؛ لطف اللهی و همکاران،،Malakouti ؛۱۳۸۳،۲۰۰۵ و بابااکبری، ۱۳۸۴ ).