مقاله روش احتمالی سنجش ارزش تصمیم های معماری برای ارزیابی معماری نرم افزار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله روش احتمالی سنجش ارزش تصمیم های معماری برای ارزیابی معماری نرم افزار دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله روش احتمالی سنجش ارزش تصمیم های معماری برای ارزیابی معماری نرم افزار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله روش احتمالی سنجش ارزش تصمیم های معماری برای ارزیابی معماری نرم افزار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله روش احتمالی سنجش ارزش تصمیم های معماری برای ارزیابی معماری نرم افزار :

تعداد صفحات:۱۱

چکیده:

در این مقاله کوشش شده است که روشی ریاضی مبتنی بر قوانین احتمال جهت انتخاب یک معماری مناسب از میان موارد پیشنهادی ارائه گردد. بطوری که با دسته بندی مجموعه صفات کیفی نرم افزار و راه حلهای (تصمیم های) معماری و محاسبه ارزش انها، قالبی ریاضی – احتمالی جهت برازش معماری ایجاد شود. در این خصوص ابتدا صفات و راه حلهای معماری، ماتریس ارزش معماری راتشکیل می دهند. هر درایه ماتریس، نشان دهنده ارزش راه حل برای تامین یک صفت کیفی بوده و طبق روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مقدار دهی می شوند. با اعمال وزن صفات بر ماتریس فوق، بردار ارزش حاصل می گردد که نشان دهنده ارزش هر راه حل در تامینتمام صفات کیفی معماری می باشد. با توجه به اینکه دراین روش، راه حل های معماری برای تامین صفات کیفی دارای توزیع احتمالی یکنواختی هستند، چگالی احتمال بردارهای ارزش، بیشتر حول میانگین تجمع کرده بنابراین راه حل های معماری های مختلف یک نرم افزار در قالب برداز ارزش از توزیع احتمال نرمال تبعیت می کنند. با توجه به این دستاورد، چگالی ارزش معماری یا برازش معماری تعریف و با استفاده از آن مناسب بودن معماری نسبت به مجموعه معماری های پیشنهادی برای نرم افزار قابل سنجش خواهد بود.
از مزایای عمده این روش می توان به داشتن معیار عددی طبق قوانین ریاضی – احتمالی اشاره کرد بطوری که قابلیت سنجش و برازش هر نوع معماری و انتخاب بهترین معماری از بین معماری های پیشنهادی را دارد و می تواند بهترین معماری را با تقریب خوبی در حدود ۱۰ درصد خطا انتخاب کند. همچنین در بعضی از روش های دیگر افزایش تعداد معماری های پیشنهادی باعث پیچیده تر شدن فرایند تصمیم گیری می گردد در حالیکه در این روش نه تنها افزایش پیچیدگی تصمیم گیری دیده نمی شود بلکه دقت پاسخ افزایش می یابد.