مقاله ساخت آلیاژ حافظه دار Ni-Ti به روش ذوب قوسی تحت خلاء به منظور کاربردهای گوناگون پزشکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ساخت آلیاژ حافظه دار Ni-Ti به روش ذوب قوسی تحت خلاء به منظور کاربردهای گوناگون پزشکی دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ساخت آلیاژ حافظه دار Ni-Ti به روش ذوب قوسی تحت خلاء به منظور کاربردهای گوناگون پزشکی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ساخت آلیاژ حافظه دار Ni-Ti به روش ذوب قوسی تحت خلاء به منظور کاربردهای گوناگون پزشکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ساخت آلیاژ حافظه دار Ni-Ti به روش ذوب قوسی تحت خلاء به منظور کاربردهای گوناگون پزشکی :

تعداد صفحات:۷

چکیده:

آلیاژ NiTi (نایتینول) در حیطه کاربردهای پزشکی اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. خاصیت حافظه داری، سوپر الاستیسیته، قابلیت سازگاری بیولوژیکی و مقاومت به خوردگی بالا از جمله خواص منحصر به فرد آلیاژ نایتینول می باشد که منجر به کاربرد وسیع این دسته از آلیاژها گردیده است. بر این اساس کاربرد آلیاژ نایتینول به دو دسته کاربردهای حافظه داری و سوپر الاستیسیته تقسیم می گردد. دماهای استحاله آلیاژ نلیتینول معیاری جهت نوع کاربرد آن می باشد. از جمله عوامل مهم در تغییر دماهای استحاله فازی آلیاژ نایتینول ترکیب شیمیایی می باشد. یکی از بهترین روش ها در تولید آزمایشگاهی این آلیاژ، ریخته گری قوسی تحت خلاء است. در این پژوهش دو آلیاژ با ترکیب های اسمی ۵۰at% Niو۵۰۷at% Niبه روش ذوب قوسی تحت خلاء در بوته مسی آبگرد مورد فرآوری قرار گرفتند. بررسی های DSC ،XRD، آنالیز شیمیایی بر روی دو آلیاژ انجام شد. نتایج نشان می دهد که روش ذوب قوسی تحت خلاء، روشی مطمئن در ساخت آلیاژ نایتینول از منظر کنترل میزان کربن جهت دستیابی به استانداردهای پزشکی می باشد. بررسی های XRD نشان می دهد که ساختار موجود در ریز ساختار آلیاژهای ساخته شده دارای تفاوت هایی است. نتایج آنالیز حرارتی DSC نشان داد که دماهای استحاله آلیاژ۵۰۷at% Ni کمتر از آلیاژ ۵۰at%Ni می باشد. که این تفاوت می تواند به عنوان معیاری جهت انتخاب کاربردهای پزشکی لحاظ گردد.