مقاله نقش مذهب در پیشبرد هنر ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله نقش مذهب در پیشبرد هنر ایران دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نقش مذهب در پیشبرد هنر ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله نقش مذهب در پیشبرد هنر ایران

هدف از تحقیق و انتخاب موضوع
مقدمه
بحث اصلی
بررسی نقش مذهب در پیشبرد در هنر جهان و بخصوص در هنر ایران
نتیجه گیری و سخن آخر
منابع و مآخذ

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله نقش مذهب در پیشبرد هنر ایران

شناخت و تحسین هنر، نوشته سیمین دانشور،
هنر اسلامی، دوفصلنامه مطالعات هنر اسلامی،
سنت و فرهنگ(مجموعه مقالات)،گزیده مقالات مجله فرهنگ و زندگی(۱۳۵۶-۱۳۴۸)

هدف از تحقیق و انتخاب موضوع

رابطه ی بین هنر و مذهب، از آنجا که هر دو از یک سرچشمه آب می خورند همیشه یکی مسائل مهم تاریخ فرهنگ بوده است. بررسی تاریخ اولیه ی هنر ایران به حل این مشکل اساسی کمک خواهد کرد، خاصه آنکه با این بررسی، روابط مورد بحث، برکنار از قشر تداعی های مأنوس و مزاحم، آشکار خواهد شد

مقدمه

مذهب را نیروی الهام دهنده ی هنر می شناسد و هنر را خادم هنروری مذهب و مورخان همیشه به ارتباط آن دو توجه داشتند. اما در دوره ی انحطاط مذهب، این ارتباط به راحتی نادیده گرفته میشود و یا حتی انکار می شود

در اینکه کلیه ی ادیان دارای جنبه های روحی و ایده آلی هستند و داستان ماده و جسم را فرو گذارده اند تا حدیث روح را از سر بگیرند جای شکی نیست. مذهب برای تبلیغ و انتشار خود هیچگاه حربه ای ظریف تر و وسیله ای مؤثرتر از هنر نیافته و برای تجسم جنبه ی ایده آلی و روحی خود گریزی جز توسل به هنر نداشته. اما اگر کلیه ی ادیان در ابتدای ظهور خود از هنرها اعراض کرده اند از جهت بی نیازی مذهب از هنر نبوده بلکه اعتراضی است به آیین قدیمی که دین جدید ناسخ آن بوده و چون هرمذهبی مذهب پیشین را نسخ کرده ناگزیر وسیله ی تجسم ایده آل قدیم، یعنی هنر قدیم را نیز انکار کرده است. اما چندی بر نیامده است که هر دین و آیین نوین، از قهر خود کاسته و با هنرها از در آشتی درآمده است، نهایت آنکه طبق اعتقاد و سلیقه ی خود، تأثرات و تصوراتی را در هنر موجب گردیده. دعوای هنر و مذهب در ابتدا همواره دعوایی ظاهری و خالی از عمق بوده، مخصوصاً وقتی توجه به مقام والای این پدیده ی محرک بکنیم که غالباً معجز پیامبران را به خود گرفته است