مقاله راهکارهای ارتقاءعلوم انسانی وآسیب شناسی آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله راهکارهای ارتقاءعلوم انسانی وآسیب شناسی آن دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله راهکارهای ارتقاءعلوم انسانی وآسیب شناسی آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله راهکارهای ارتقاءعلوم انسانی وآسیب شناسی آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله راهکارهای ارتقاءعلوم انسانی وآسیب شناسی آن :

تعداد صفحات:۱۴

چکیده:

بی تردید از عناصر تأ ثیر گذار بر فرهنگ و اندیشه یک سرزمین علوم انسانی است که در طول زمان بادگرگون شدن علوم دیگر متحول گردیده است. علوم انسانی اگرچه ازغنای کافی برخورداربود ه است،درسیر تحول فکری جوامع در این مرز و بوم نتوانست ه است جایگاه مناسب خود را به دست آورد. بر همه روشن است که هرگونه تغییرو دگرگونی در ساختار علوم تجربی و ریاضی به دنبال خود تغییر قابل توجهی در نگرش به فرهنگ و اندیشه جامعه خواهد گذاشت؛درحالی که علوم انسانی با ید بینش زمینه هرتحولی باشد و این مهم خود مستلزم حضور علوم انسانی همپای دیگر علوم است . نگارنده در این مقال ه ابتدا با تعریف علم، تاریخ تقسیم بندی علوم و نقش آن در روند رشد و گسترش تفکر به خصوص در تمدن اسلامی پرداخته، آنگاه با نگاه آسیب شناسانه به ارائه راهکارهای ارتقاء علوم انسانی می پردازد که به صورت خلاصه عبارتنداز:۱نداشتن نظریه پردازی قوی و دقیق در راستای تعریف درست و گویااز این علوم و بیان نقش آن در اعتلای جوامع.۲بی رغبتی نیروهای توانمند به واسطه شفاف نبودن آینده اجتماعی و اقتصادیافراد. ۳روشمندنبودن آموزش درسطوح مختلف که در نهایت به انباش ت ذهنی،عدم توانایی تحلیل صحیح از مطالب و نیز نبود تفکر خلاق و نقاد می انجامد. ۴ فاصله گرفتن رشته های علوم انسانی ازعلوم تجربی وریاضی و مهجوریت علو م انسانی بواسطه موانع اجتماعی،ساختار متون و; ۵ حضور نداشتن ع لوم انسانی در متن زندگی و به حاشیه رفتن و تدریس نمودن آن بدون ش ناخت نیازهای جامعه که به نا کارآمدی این علوم در رفع مشکلات جامعه می انجامد. ۶ دستمایه سیاسی قر ار گرفتن حوزه های علوم انسانی ب ه واسطه حضور مهره های سیاسی دررأس مدیریت کلان برنامه ریزی در رشته های علوم انسانی. ۷ استفاده نکردن از بخش خصوصی در امور تحقیق و پ ژوهش برای سرعت بخشیدن به این امر در علوم انسانی. ۸ عدم تخصیص بودجه کافی برای رسیدن به اهداف برنامه ریزی کلان. ۹ سرگردانی تحقیقا ت و پژوهشهای موجوددر مقطع کارشناسی ارشد و دکتری و به فراموشی سپردن طرح های آنها برای برنامه ریزی. ۱۰ .عدم بازخوانی متون کهن و غنی به زبان نسل امروز با منطقی که از اصالت آنها کاسته نشود. به نظر می رسد باید با شناخت و توسعه روشهای آموزش علوم انسانی در مقاطع مختلف به تسهیل و بهبودآنها پرداخت و بابیان منطق مناسب این علوم و زبان آشنا به فهم دقیق و عمیق متون پرداخت و با تربیت متخصصان به زیر شاخه های متعدد در هررشته که به تنوع دراین رشته وگرایش به سوی آن همت گماشت.