مقاله فرش دوران سلجوقی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله فرش دوران سلجوقی دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فرش دوران سلجوقی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله فرش دوران سلجوقی

چکیده
قالی بافی در ادوار پیشین
سلجوقیان(۵۹۱ -۴۲۹ ه.ق)
عصر سلجوقیان
بزرگترین سلاطین این سلسله عبارتند از
بافندگی
قالیبافی در دوره حکومت های متقارن
بی اعتنایی به صنعت قالی بافی در زمان سلاطین سلجوقی و فاتحان مغول
گره ها
سبک سلجوقی نام خود را از سلاجقه گرفته، قبایلی از ترکان
فهرست منابع ومآخذ

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله فرش دوران سلجوقی

۱کتاب فرش ایران- محمد جواد نصیری
۲پژوهش در فرش ایران- تورج ژوله
۳سیری در هنر قالی بافی ایران- محمد جواد نصیری
۴تاریخ صنایع ایران- دکتر ج. کریستی ویلسن- ترجمه : عبدالله فریاد
۵مقدمه ای بر تاریخ فرش دستباف ایران- از ظهور تا پایان قرن ۱۹ – دکتر سید علی مجابی
۶قالی ایران- سیسیل ادواردز- ترجمه : مهین دخت صبا
۷دایره المعارف فارسی- غلامحسین مصاحب
۸هنر ایران- دکتر زکی محمد حسین – ترجمه: محمد ابراهیم اقلیدی
۹ پایان نامه سرکار خانم هاله معرفت- زیر نظر دکتر غلامعلی حاتم

چکیده

سلجوقیان، طایفه ای  از ترکمنان غز بودند که از ترکستان به ماوراءالنهر مهاجرت کرده و در فاصله سال های ۴۲۹ تا اوایل قرن هشتم هجری قمری در خراسان، کرمان و بسیاری از بلاد شام وروم سلطنت کردندو قلمروشان از کاشغر(شهری در ترکستان شرقی)تا حلب (شهر شام کنونی)وسعت داشت

پیشرفت سلجوقیان باعث شد تا مردم کشورهای متمدن خاورمیانه با محصولی آشنا شوند که تا آن زمان فقط به وسیله قبایل ترکمن دردشت هایی که میزیستند ساخته می شد و برای مقابله با سختی های زمستان به کارمی رفت واین محصول فرش بود.(البته ایرانیان از حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد با فرش آشنا بودند)

عمومی شدن این صنعت ، احتمالاَ به این طریق انجام گرفته که بعضی از قبایل سلجوقی در مکان هایی مستقر شده و این صنعت را حفظ کرده و به صورت وسیع تری گسترش داده اند و آن رابه صورت حرفه عمومی در آورده اند

دلیل کافی برای وجود چنین صنعتی در دوره سلجوقیان را فقط ازآسیای صغیر در اختیار داریم وآن هم قطعاتی است که گذشته در معبد علاءالدین در قونیه موجود بوده و حال باعث افتخار موزه مربوط با آثار هنری ترکی و اسلامی در استانبول است. این قطعات به خوبی تباین بین زمینه و حاشیه فرش را که از علائم مشخصه آن است و در تکامل بعد هم به چشم می خورد نشان می دهد زمینه فرش یا دارای یک طرح هندسی متواصل و یا ردیف های منظمی از طرح های هشت گونه است که روی تمام سطح تکرار می شود. و حاشیه آن نیز معمولاَ از یک ردیف خط کوفی غیر مفهوم ولی فوق العاده جالب تشکیل شده است

قالی بافی در ادوار پیشین

با وجود آنکه در مورد اولین منسوجات دست بافت بشر اطلاعاتی نسبتاَ مکفی وجود دارد ولی درباره نخستین فرشهای گره دار جهان و تاریخ و محل بافت آنها دانسته های ما اندک بوده و بیشتردرحدود حدس و فرضیه باقی مانده است. در ردیابی معکوس مسیر توسعه و پیشرفت فن قالی بافی و رسیدن به نقطه مبدأ و مهد این پیشه مفید که پیدایش آن صرفاَ بر اساس رفع احتیاج و توسعه چادرنشینان و قبایل صحرا گرد صورت گرفته است پژوهشگران اروپائی در گذشته در اثر تحقیقات خود باین نتیجه رسیده بودند که تمدن های باستانی مصر و آشور گهواره فرش بافی جهان بوده اند و شواهد نسبتاَ معتبری نیز در صحت این مدعا در اختیار داشتند از جمله مندرجات تورات به هنگامیکه در فصل هجرت قوم بنی اسرائیل در باب آرایش خیمه ها و استفاده از قالی سخن میراند و همچنین ستون یادبودی از شلمانصر دوم آشوری که در آن نقش دو تخته فرش با ریشه های بلند حکاکی شده است . فرضیه این محققین که قدمت بیشتر و اصالت کمتری داشته و بیشتر بر مبنای گفتاری استوار بوده و یا اشاره بر نمونه ای غبر از فرش حقیقی چون نقش سنگی آن داردبا کشفیات باستان شناس معروف روسی به نام «ردنکو» که در نیمه اول قرن اخیر در میان توده های یخی موفق به کشف یک تخته فرشگره دار می گردد بکلی دگرگون شده و در نتیجه مهد قالی بافی از سواحل نیل و رود خانه های دجله و فرات به آسیای مرکزی تغیر مکان می دهد . با شرح کامل تر این حفاری و تفاسیری که برنتیجه این کشف با اهمیت نوشته شد مسئله را در زیر نور تابان تری می بریم. در سال ۱۹۴۹ میلادی پرفسور ردنکوقطعه فرش گره داری را که در اصل به عنوان پوشش اسب بکار می رفته است در قبرهای مستور از یخ چادر نشینان صحرا گرد در محلی بنام«پازیریک»واقع در هشتاد کیلومتری مرز مغو لستان در میان کوههای آلتائی کشف می نماید. این فرش که قدمت آن به ۲۵۰۰ سال قبل می رسد در اندازه های ۸۳/۱ ۲ متر و با ۳۶۰۰ گره در دسیمتر مربع و در رنگ قهوه ائی مسی وسبز روشن بافته شده است. تصاویر حاشیه آن با اشکال متداول در دوره هخامنشی ونقوش تخت جمشید مشابهت فراوان و بلا تردیدی دارند و در زمینه مرکزی آن تصاویرستاره های چهار پره ای عیناَ مشابه اشکال منعکس شده بر روی    اشیاء مکشوفه در لرستان مربوطه به این دوره در درون مجمو عه ای از قابهامحصور      شده اند. درباره سوابق تاریخی این فرش با اهمیت که در موزه «آرمیتاژ» لنینگراد نگهداری میشود پرفسور ردنکو معتقد است که در زمان مادها و یا پارتهای قدیمی بافته شده است. بنا بر نظریه یکی از پژوهشگران معروف بنام «دیماند»در فرش پازیریک ترکیبی از طرحهای آشوری و هخامنشی و سکائی بکار رفته است. او نیز مانند ردنکوعقیده دارد که مبدأ این فرش از ایران است. یکی دیگر از صاحب نظران فن بنام «اولریخ شورمان»پارا از این فراترو عقیده دارد که این فرش در آذربایجان بافته شده است.در حالیکه «یان بنت» معتقد است که با وجود فاصله ای متجاوز از ۳۵۰۰ کیلومتر از کوههای آلتائی تا مرزهای کنونی ایران، احتمال آنکه این فرش کار بافندگان ایرانی باشد شسیار ضعیف است. نامبرده در تاریخچه فرش پازیریک در کتابی تحت عنوان «قالیچه و قالی های جهان» منجزاَ تأکید می کندکه مهد هنر و فن قالی بافی در شرق آسیا و در میان اقوام مغول بوده و از آنجا به نقاط غربی آسیا و از جمله ایران رسیده است

سلجوقیان(۵۹۱ -۴۲۹ ه.ق)