مقاله بررسی تأثیر آموزش بهداشت در کاهش میزان استفاده از جوش شیرین در نانوایی های شهرستان خمینی شهر در سالهای ۸۱ تا ۸۴

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تأثیر آموزش بهداشت در کاهش میزان استفاده از جوش شیرین در نانوایی های شهرستان خمینی شهر در سالهای ۸۱ تا ۸۴ دارای ۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر آموزش بهداشت در کاهش میزان استفاده از جوش شیرین در نانوایی های شهرستان خمینی شهر در سالهای ۸۱ تا ۸۴  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر آموزش بهداشت در کاهش میزان استفاده از جوش شیرین در نانوایی های شهرستان خمینی شهر در سالهای ۸۱ تا ۸۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر آموزش بهداشت در کاهش میزان استفاده از جوش شیرین در نانوایی های شهرستان خمینی شهر در سالهای ۸۱ تا ۸۴ :

تعداد صفحات:۲

چکیده:

آموزش بعنوان عنصر کلیدی و تفیک ناپذیر در رشد و توسعه پایدار یک جامعه، از مهمترین راهبردهای تضمین موفقیت برنامه ی خدماتی در کلیه ابعاد اجتماعی به حساب می آید و ارائه آموزش صحیح منطبق با اصول علمی روز تنها راه دستیابی مطلوب بهداشت و سلامت محسوب می شود. آموزش های برنامه ریزی شده و هدف داری که برای ارتقاء سطح دانش، نگرش و عملکرد فراگیران تأثیر گذارد و سبب اصلاح و بهبود رفتار در آنان شود، در زمینه برنامه های سلامت معجزات بیشماری بوجود آورده و گامهای اساسی در راه ارتقاء سلامت جامعه برداشته است. آنچه در فرایند جاری تهیه نان در نانوایی های شهری و روستایی ما (به عنوان رفتارهای غیربهداشتی) با استقبال روبه رو شده و متاسفانه از طرف نانوایان (نه بعنوان رفتار غیربهداشتی که فعالیتی معمولی) بارها و بارها استفاده می شود جوش شیرین است. تغییر این رفتار و پیشنهاد رفتاری بهداشتی بجای آن (مانند استقاده از خمیرمایه) باید هدف آموزشهای ما باشد باین مسیر کار در این تغییر رفتار هدف این گفتار است. مطالعات انجام شده نشان می دهد که استفاده از جوش شیرین در عمل آوری خمیر و پخت نان (که رفتاری غلط و غیربهداشتی است) باعث بروز عوارض متعددی در مصرف کنندگان نان خ واهد شد. بروز ناراحتی های گوارشی، اختلال در هضم و جذب مواد غذایی و ا یجاد کم خونی فقر آهن از جمله این عوارض است. در راستای اجرای سیاست ها و وظایف قانونی وزارت بهداشت و درمان که عهده دار تأمین و ارتقاء سلامت احد جامعه است مصرف جوش شیرین در تهیه نان ممنون اعلاع گردید و با همکاری ارگانهای ذیربط و دستگاههای اجرایی گامهای مؤثری برای کاهش میزان مصرف این ماده در نانوائی ها برداشته شد. برخورد با متخلفین و معرفی آنان به دادگاه، بازرسی های متعدد (که معمولاً همراه با آموزشهای چهره به چهره و ذکر نکات بهداشتای به نانوایان بود) و آگاه سازی آنان در زمینه عوارض استفاده از جوش شیرین از جمله این اقدامات بحساب می آمده و می آید ولی در کنار این اقدامات آموزش های مدون و برنامه ریزی شده اعضای صنفت خباز و استفاده از روش آموزش گروهی و تکنولوژی مناسب موزش جایگاه ویژه ای بخود اختصاص می دهد. از آنجا که تاکنون کارایی این شیوه آموزشی در تغییر رفتار مذکور مورد ارزیابی قرار نگرفته است، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزشهای برنامه ریزی شده عملی بر استفاده نادرست از ماده مذکور طراحی و اجرا شد. روش انجام کار: براساس ماده ۱ فصل اول آئین نامه اجرائی ماده ۱۳ قانون مواد خوردنی و آشامیدنی کلیه متصدیان و کارکنان مراکز تهیه و توزیع و فروش مواد غذایی و اماکن عمومی موظفند دوره ویژه آموزش بهداشت عمومی را بگذرانند از این ماده بعنوان ابزار قانونی برای انجام اکر استفاده شد و با تأسیس آموزشکده اصناف در شهرستان خمینی شهر با همکاری مرکز بهداشت، اداره بازرگانی و مجع امور صنفی که با توجیه و جلب همکاری اعضای صنوف و اتحادیه ها همراه شد با برنامه ریزی دوره های آموزشی ۴۰ ساعته برای صنوف مختلف سعی در آموزش بهداشت به آنان داشته و کلیه نانوایان در جلسات آموزشی حضور یافته و براساس طرح درسها آموزش دیدند. آموزش ارائه شده در طی ۳ دوره آموزشی، از دیماه ۸۱ لغایت خرداد ۸۲ (که در آن ۱۵۹ نفر از نانوایان خمینی شهری شرکت داشتند) علاوه بر موضوعات مختلف آموزشی بر عدم استفاده از جوش شیرین و جایگزینی آن بجای خمیر مایه تأکید گردید. نکته جالب و قابل توجه در زمان برگزاری کلاسها این بود که بسیاری از نانواهایی که در شروع آموزشها بشدت تأکید بر لزوم استفاده از جوش شیرین در تهیه نان داشتند با کسب آموزشهای علمی عملی لازم نسبت به این رفتار غلط غیربهداشتی آگاه شدند و اکنون از بهترین نانوایان شهرستان می باشند و حتی در دوره های بعدی کلاسها در اجرای آموزشهای عملی از این افراد بصورت حضوری و با بواسطه فیلمهایی که از تهیه نان بدون جوش شیرین از محل کسب خود آنها تهیه شده بود استفاده گردید که تأثیر بسزایی برای فراگیران داشت. نتایج: نمونه برداری های اتفاقی و مکرر از نان های پخته شده در واحدهای خبازی (بویژه پخت صبح) و ثبت نتایج حاصله مشخص کرد که در ابتدای برنامه (سال ۸۱) بطور متوسط ۴۴/۵ درصد از نمونه های نان آزمایش شده وجود جوش شیرین در انها گزارش ولی با شروع دوره آموزشی و ارائه آموزشهای لازم در سال ۸۲ این مقدار به ۱۲/۵ درصد و در پایان سال ۸۴ به ۴۲ درصد رسیده و کاهش منطقی آن مشخص و واضح است. بحث و نتیجه گیری: تغییر دانش و نگرش نانوایان خمینی شهری که در نتیجه آموزشها بدست آمد باعث تغییر عملکرد و کاهش میزان مصرف جوش شیرین در عمل آوری خمیر پخت نان شده است که با توجه به عدم تغییر واضع در سیاستهای برخورد با متخلفین و تعداد بازرسی واحدهای نانوایی نقش آموزش های ارائه شده در آموزشکده های اصناف شهرستان مشخص می گردد. در راستای کاهش میزان مصرف ج وش شیرین، جایگزینی خمیر مایه بجای آن مورد استقبال نانوایان قرار رفت که در جای خود بسیار قابل توجه است.