بهینه سازی زمان سفر در شبکه با استفاده از ترکیب مساله ی تخصیص پویای ترافیک و پارامتر های کنترل چراغ

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بهینه سازی زمان سفر در شبکه با استفاده از ترکیب مساله ی تخصیص پویای ترافیک و پارامتر های کنترل چراغ دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بهینه سازی زمان سفر در شبکه با استفاده از ترکیب مساله ی تخصیص پویای ترافیک و پارامتر های کنترل چراغ  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بهینه سازی زمان سفر در شبکه با استفاده از ترکیب مساله ی تخصیص پویای ترافیک و پارامتر های کنترل چراغ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بهینه سازی زمان سفر در شبکه با استفاده از ترکیب مساله ی تخصیص پویای ترافیک و پارامتر های کنترل چراغ :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده مقاله:

امروزه توسعه ی روز افزون شهرها و افزایش جمعیت موجب تراکم ترافیک و مشکلات جابجایی شده است، از همین رو نیاز به بدست آوردن راهکار مناسبی است تا از ازدحام وسایل نقلیه، تشکیل صف و افزایش تاخیرها بخصوص در تقاطعات جلوگیری شود. از مهمترین خصوصیات جریان ترافیک، پویایی آن است که باید در مدلهای مختلف چون تخصیص ترافیک به آن توجه گردد. به علاوه پارامترهای کنترل تاثیر مستقیمی بر روی نتایج حاصل از تخصیص دارند. در مقالهی حاضر مدلی ارایه میشود که در آن با ترکیب مساله تخصیص پویای ترافیک و پارامترهای کنترل چراغ، زمان سفر حرکت وسایل نقلیه در شبکه حداقل میگردد. با توجه به تعداد حالتهای موجود، به منظور حل مساله بهینه سازی نمیتوان از روشهای قطعی استفاده نمود و از این رو از الگوریتمهای فرا ابتکاری استفاده شده است. این مدل بر روی یک بخش از شبکه ی شهر تهران و با استفاده از داده های واقعی پیاده سازی شده است و نتایج حاصل از به کارگیری دو الگوریتم فرا ابتگاری ژنتیک و تبرید شبیه سازی شده با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشاندهنده این است که زمان سفر در هر دو الگوریتم، نسبت به وضعیت موجود به ترتیب به اندازهی ۷ و ۴ درصد بهبود پیدا کرده است. اما زمان همگرایی مدل با استفاده از الگوریتم ژنتیک در حدود ۳ برابر روش دیگر است که آن را بخصوص برای کاربردهای بهنگام نامناسب میسازد.