مقاله اثر مدیریت های مختلف چرای دام بر میزان رطوبت و نفوذپذیری خاک منطقه سمیرم در استان اصفهان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر مدیریت های مختلف چرای دام بر میزان رطوبت و نفوذپذیری خاک منطقه سمیرم در استان اصفهان دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر مدیریت های مختلف چرای دام بر میزان رطوبت و نفوذپذیری خاک منطقه سمیرم در استان اصفهان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر مدیریت های مختلف چرای دام بر میزان رطوبت و نفوذپذیری خاک منطقه سمیرم در استان اصفهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر مدیریت های مختلف چرای دام بر میزان رطوبت و نفوذپذیری خاک منطقه سمیرم در استان اصفهان :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

یکی از مهمترین خصوصیات فیزیکی خاک میزان نفوذ پذیری آن بوده که اثر مهمی در کیفیت خاک، تغذیه گیاهان ومیزان رواناب و فرسایش خاک دارد. عواملی نظیر بافت خاک، ساختمان خاک، میزان مواد آلی، مدیریت و نوع لایه های خاک بر میزا ن نفوذ پذیری تاثیر دارند. یکی از عوامل مدیریتی مهم درمراتعچرای دامها بوده که با ایجاد به هم خوردگی سطح خاک و اثر بر میزان پوشش گیاهی تاثیر زیادی بر نفوذپذیری، رطوبت خاک، میزان رواناب، فرسایش و کیفیت پوشش گیاهی و خاک درمراتع دارد. در این تحقیق به مقایسه و بررسی روند تغییرات رطوبت ونفوذپذیری خاک در سه روش مدیریت چرا پرداخته شده است. طرح در قالب ، طرح آماری کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل ۳ روش مدیرتی چرا شامل چرای مفرط در اراضی شخم خورده، چرای کنترل شده وقرق (عدم چرا) بوده و برای تغیین نفوذپذیری از روش استوانه مضاعف (دبل رینگ) و به منظور اندازه گیری رطوبت خاک از دستگاه TDR (Time Domain Reflectometry) استفاده شد. به منظور مقایسه اثرات تیمارهای مختلف دو تیمار زمانی فصل بهار و فصل پاییز به ترتیب به عنوان زمان قبل ازورود دام و بعد از خروج دام از مرتع در نظر گرفته شده است.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که بیشترین مقدار رطوبت حجمی خاک ۱۳/۱ درصد مربوط به تیمار چرای کنترل شده در فصل بهار و کمترین مقدار، ۳/۸ درصد مربوط به تیمار چرای مفرط در فصل پاییز بوده است. در فصل بهار، بیشترین مقدار رطوبت خاک مربوط به تیمار چرای کنترل شده بوده و تیمارهای قرق و چرای مفرط تفاوتی از نظر میزان رطوبت خاک نداشته اند که علت آن وجود مقدار زیاد آب در خاک مرتع در این فصل در تیمارهای مختلف و نیر یکسا ن بودن وضعیت پوشش گیاهی جدید باشد . در فصل پاییز، رطوبت خاک سطحی در تیمارهای چرای مفرط، چرای کنترل شده و بدون چرا (قرق) به ترتیب ۳/۸، ۶ و ۴/۵ درصد بوده است. کاهش زیاد درپوشش گیاهی، لخت شدن سطح زمین، تاثیر ممستقیم تابش خورشید و تبخیر از سطح خاک باعث کمترین مقدار رطوبت خاک سطحی در تیمار چرای مفرط در فصل پاییز می باشد. میزان نفوذپذیری خاک نیز درتیمارهای چرای مفرط، چرای کنترلی و بدون چرا (قرق) به ترتیب ۱۲/۸، ۴/۸ و ۷/۱ سانتی متر در ساعت بوده که بیشترین مقدار مربوط به تیمار چرای مفرط در اراضی شخم خو.رده و کمترین آن مربوط به تیمار چرای کنترلی می باشد. تردد دام بر سطح خاکمرتع در شرایطی مانند فصل بهار در منطقه که خاک نسبتا مربوط می باشد . باعث متراکم شدن خاک می گردد.