اثر دستورالعمل های توجهی حین ۴ هفته تمرین تعادلی بر کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی (HRQOL() در ورزشکاران دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر دستورالعمل های توجهی حین ۴ هفته تمرین تعادلی بر کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی (HRQOL() در ورزشکاران دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر دستورالعمل های توجهی حین ۴ هفته تمرین تعادلی بر کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی (HRQOL() در ورزشکاران دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر دستورالعمل های توجهی حین ۴ هفته تمرین تعادلی بر کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی (HRQOL() در ورزشکاران دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر دستورالعمل های توجهی حین ۴ هفته تمرین تعادلی بر کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی (HRQOL() در ورزشکاران دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا :

تعداد صفحات :۱۶

چکیده مقاله:

هدف: با توجه به افت کیفیت زندگی ناشی از محدودیت های عملکردی و افزایش نیازهای توجهی براثر ابتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر کانون توجه حین چهار هفته تمرین درمانی بر بهبود عملکرد و ترس از حرکت در ورزشکاران دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا است. تحقیق حاضر یک مطالعه ی نیمه تجربی با پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل می باشد. ۳۷ ورزشکار دختر و پسر دانشگاهی از رشته های بسکتبال، والیبال و فوتسال مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا به صورت هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به سه گروه تمرین با توجه درونی، توجه بیرونی و بدون دستورالعمل توجهی تقسیم شده و به مدت چهار هفته به انجام پروتکل تمرینی مشابه اما با دستورالعمل های توجهی متفاوت پرداختند. کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی (HRQOL) قبل و بعد از تمرینات در هر سه گروه با استفاده از نمرات پرسشنامه ارزیابی عملکرد مچ پای کامبرلند (CAIT) و پرسشنامه ترس از حرکت تمپا (TSK-17) بررسی و مقایسه شد. جهت مقایسه درون گروهی پس آزمون- پیش آزمون از آزمون تی زوجی، برای مقایسه نتایج بین گروهی از آزمون آنالیز کوواریانیس و آزمون تعقیبی بونفرونی و در سطح معنی داری (۰/۰۵P) استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد به کارگیری دستورالعمل توجه درونی حین چهار هفته تمرین درمانی بر ارتقاء کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی در ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا موثرتر از سایر دستورالعمل های توجهی یا تمرین بدون دستورالعمل است.