مقاله ارزیابی منابع و مصارف آب در حوزه آبریز زاینده رود

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله ارزیابی منابع و مصارف آب در حوزه آبریز زاینده رود دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی منابع و مصارف آب در حوزه آبریز زاینده رود  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی منابع و مصارف آب در حوزه آبریز زاینده رود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی منابع و مصارف آب در حوزه آبریز زاینده رود :

تعداد صفحات :۸

حوزه آبریز زاینده‌رود در منطقه مرکزی ایران یکی از حوزه‌های آبریز تحت تنش آب می‌باشد. توسعه منابع آب حوزه به طور عمده از طریق احداث سد مخزنی چادگان و سه تو نل انحراف آب بین حوزه‌ای در فازهای مختلف و در ۵۰ سال اخیر صورت پذیرفته است. این سه تونل در مجموع ۸۶۷ میلیون متر مکعب (بیش از آورد طبیعی رود‌خانه زاینده‌رود یعنی ۸۰۰ میلیون مترمکعب) آورد آبی دارد. به محض توسعه منابع آب جدید و به دلیل عدم مدیریت جامع و مناسب آب در حوزه، مصارف آب از طریق احداث شبکه‏های آبیاری جدید، افزایش ناگهانی یافته (بیش از۱۵۰۰ میلیون متر مکعب در سال)به نحوی که از میزان تامین آن تجاوز نمود. این افزایش در مصرف آب سبب گردیده تا حوزه تحت تنش آبی مداوم قرار گرفته، آب کمی وارد خروجی حوزه یعنی باتلاق گاو‌خونی شود تا حدی که در سال‌های اخیر این منطقه زیست محیطی کاملا خشک شده و خسارات زیست محیطی زیادی به منطقه و کشور وارد گردیـده است. بررسـی سناریو‌های مختلف بیلان آب نشان‌دهنده آن است که مادام که مصرف آب در بخش‌های کشاورزی، شرب، و صنعت با روند فعلی رشد نماید تا سال ۱۴۰۰ منابع آب حوزه قادر به تامین تقاضا برای آب نمی‌باشد. نتیجه آن است که هر گاه که تقاضا از تامین آب تجاوز نموده و حتی ۱۰ درصد کاهش در منابع آب حوزه داشته باشیم حوزه دچار تنش آبی خواهد گردید. مصارف آب در حوزه گاهاً از تامین آن فراتر می‌رود که نشان‌دهنده استفاده بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی است. تمامی موارد ذکر شده نشان‌دهنده آن است که نیاز به یک مدیریت جامع و مبتنی بر حوزه آبریز و همچنین برنامه‌ریزی‌های درازمدت تخصیص منابع آب به منظور مقابله با بحران آب می‌باشد.