مقاله اسامی محلی بیماری هیداتیدوزیس نشخوارکنندگان ایران در برخی زبان ها و گویش های ایرانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اسامی محلی بیماری هیداتیدوزیس نشخوارکنندگان ایران در برخی زبان ها و گویش های ایرانی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اسامی محلی بیماری هیداتیدوزیس نشخوارکنندگان ایران در برخی زبان ها و گویش های ایرانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اسامی محلی بیماری هیداتیدوزیس نشخوارکنندگان ایران در برخی زبان ها و گویش های ایرانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اسامی محلی بیماری هیداتیدوزیس نشخوارکنندگان ایران در برخی زبان ها و گویش های ایرانی :

تعداد صفحات :۱۰

خلاصه
ایران سرزمینی است که هیچگاه در طی تاریخ طولا نی اش دارای یک زبان و یک فر هنگ نبوده است. با توجّه به موقعیت استرا تژیک ایران که در جایکاه حساس و بی ثبات منطقه ای در دنیا وا قع شده است،، تنوع فرهنگ ها و زبان ها علی رغم انتظارات عمومی، موجب مستحکم تر حفظ تمامیت ارضی و وحدت ملی کشور شده است. مردم ایران از قوم ها و گروه هائی تشکیل شده اند، که با زبان ها، گویش ها و لهجه های مختلف که گاهی غریبه با یکدیگر هستند، تکلّم می کنند. روستائیان علاوه بر آن، در مورد مسائل دامداری و کشاورزی بومی از گویش ها و لهجه های ویژه استفاده می کنند. برای انجام این مطالعه، در ده هشتاد، پرسش نا مه ای در بار گویش های بیماری های عفونی نشخوارکنندگان از جمله هیداتیدوزیس تهیه کردم. عامل این آلودگی، کیست هیداتیک می باشد که نوزاد یکی از کرم های پهن (سستود) روده سگ به نام اکینوکوکوس گرانولوزوس است. آلودگی حیوانات موجب خسارت هنگفت اقتصادی و بهداشتی در حیوانات وانسان می شود. این پرسش نا مه ها با همکاری سازمان دامپزشکی، به اداره های دامپزشکی ۳۱ استان کشور ارسال شد. جمع آوری و ثبت این اسامی محلی توسط پژوهشگران که دکتران دامپزشک و کارکنان فنی این اداره ها بودند، انجام شد.
بر اساس نتایج این مطالعه، در سه استان بوشهر، قم، البرز گویشی ذکر نشد ولی در۲۸ استان ایران ۷۸ گویش ثبت شد. کار برد این گویش ها. در حرفه های دامپزشکی و بهداشتی بوده و برای گویش شناسان سبب غنی سازی گنجینه گویش های ایرانی می گردد.