مقاله سنتز آسان، تک ظرف و با راندمان بالای مشتقات جدید ایزوبنزوفوران-۱(H3)-اون از طریق اکسایش a3، a8-دی هیدروکسی ایندنو[۲،۱-d]ایمیدازول-۸(H3)-اون ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله سنتز آسان، تک ظرف و با راندمان بالای مشتقات جدید ایزوبنزوفوران-۱(H3)-اون از طریق اکسایش a3، a8-دی هیدروکسی ایندنو[۲،۱-d]ایمیدازول-۸(H3)-اون ها دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله سنتز آسان، تک ظرف و با راندمان بالای مشتقات جدید ایزوبنزوفوران-۱(H3)-اون از طریق اکسایش a3، a8-دی هیدروکسی ایندنو[۲،۱-d]ایمیدازول-۸(H3)-اون ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله سنتز آسان، تک ظرف و با راندمان بالای مشتقات جدید ایزوبنزوفوران-۱(H3)-اون از طریق اکسایش a3، a8-دی هیدروکسی ایندنو[۲،۱-d]ایمیدازول-۸(H3)-اون ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله سنتز آسان، تک ظرف و با راندمان بالای مشتقات جدید ایزوبنزوفوران-۱(H3)-اون از طریق اکسایش a3، a8-دی هیدروکسی ایندنو[۲،۱-d]ایمیدازول-۸(H3)-اون ها :

تعداد صفحات :۱۷

ایزوبنزوفوران-۱(H3)-اون‌ها و ایمیدازول های استخلاف دار به دلیل اهمیت زیاد ساختارشان، پایداری شیمیایی و در دسترس بودن نسبی آنها، از جمله واحدهای ساختاری سودمند درسنتز مواد آلی محسوب می شوند. بعلاوه، این ترکیبات از جمله ناجور هسته های مهم و فعال از لحاظ بیولوژیکی به شمار رفته و به طور گسترده ای در ساختار تعداد قابل توجهی از ترکیبات فعال بیولوژیکی و داروهای مصنوعی مهم وجود دارند. در این مقاله روشی نو، تک‌ظرف و مؤثر برای سنتز مشتقات جدیدی از این ترکیبات ارایه شده است. در ابتدا از واکنش تری‌کلرو استونیتریل، آمین ها و نین هیدرین در حلال اتانول ترکیبات a3،a8-دی‌هیدروکسی ایندنو[۲،۱-d]ایمیدازولی سنتز گردیدند. در ادامه از اکسایش تک- ظرف دی‌ال‌های سنتز شده با استفاده از تترا استات سرب در حلال استیک اسید مشتقات ایزوبنزوفوران-۱(H3)-اون ‌های مربوطه تهیه گردیدند. واکنش برای انواع آمین های آروماتیک و آلیفاتیک به خوبی انجام شد و محصولات نهایی به کمک اطلاعات طیفی ۱H-NMR، ۱۳C-NMR و IR شناسایی شدند.