مقاله بود و نمودهای «معنی» و «مضمون» در سبک هندی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بود و نمودهای «معنی» و «مضمون» در سبک هندی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بود و نمودهای «معنی» و «مضمون» در سبک هندی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بود و نمودهای «معنی» و «مضمون» در سبک هندی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بود و نمودهای «معنی» و «مضمون» در سبک هندی :

تعداد صفحات :۲۴

در حـسن بی­ تکلّـف معنــی نظاره کــن
از ره مرو به خــال و خط استعاره­­هــا
چکیده
جستار پیش رو با هدف ارائ تعریفی از مفهوم­های شناور «لفظ»، «معنی» و «مضمون»، به مثاب عناصر درون‌سازه­ای شعر در سبک هندی فراهم آمده­است. در این جستار که به روش تحلیل محتوا و مبتنی بر منابع کتابخانه­ای انجام یافته، شعر ابتدا «عینی شدن زیبایی­شناسانه یک امر ذهنی به توسّط زبان» تعبیر شده­است. با این تعبیر، می­توان گفت لفظ، زبان شعر است و به ذهنیّت شاعر موجودیّتی درک­شدنی می­بخشد؛ معنی، ذهنیّتی است که توسّط لفظْ عینی می­شود و می­تواند آموزه­ای را در بر داشته یا صرف توصیف باشد؛ مضمون، بازشناسانند شعر از غیر آن، یا همان وجه زیبایی­شناسان شعر و معادل تصویر است. تفاوت در تلقّی از اهمّیت هرکدام از این سه مفهوم، به وجودآورند جریان­های مختلف در شعر و نقد ادبی و جهت­دهند آن­هاست. نتایج این جستار نیز ضمن تأکید بر جذّابیّت بررسی نسبت میان لفظ، معنی و مضمون خاصّه در سبک هندی، اوّلاً ناظر بر آنست که شاعر سبک هندی بنا بر مختصّات سبک دوره، از خود این مفاهیم نیز به مثاب اشیائی برای بستن مضمون استفاده می­نماید و بخشی از تلقّی عصر خود از چیستی لفظ، معنی و مضمون را در پس خیالات دور و دیر شعر خود برملا می­سازد. ثانیاً بیان معنایی واحد به توسّط مضمون­های یکسان با اختلاف در لفظ، بیان معنایی واحد به توسّط مضمون­های متعدد با عناصر مضمون­ساز همسان یا ناهمسان، بیان معناهای متعدد با استفاده از مضمون­های یکسان و… از جمل رفتارهای شاعر سبک هندی با این سه مفهوم و نسبت آن­ها با یکدیگر است که با بیان نمونه­هایی از شعر صائب تبریزی، پیش­قراول شاخ ایرانی شعر سبک هندی، سعی در تبیین و توضیح آن­ها شده­است.