مقاله خلاقیّت بلاغی مولانا در کاربرد آیه‎های قرآن (با تمرکز بر استعاره، تشبیه و پارادکس)


در حال بارگذاری
18 سپتامبر 2024
فایل ورد و پاورپوینت
2120
3 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله خلاقیّت بلاغی مولانا در کاربرد آیه‎های قرآن (با تمرکز بر استعاره، تشبیه و پارادکس) دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله خلاقیّت بلاغی مولانا در کاربرد آیه‎های قرآن (با تمرکز بر استعاره، تشبیه و پارادکس)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله خلاقیّت بلاغی مولانا در کاربرد آیه‎های قرآن (با تمرکز بر استعاره، تشبیه و پارادکس)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن مقاله خلاقیّت بلاغی مولانا در کاربرد آیه‎های قرآن (با تمرکز بر استعاره، تشبیه و پارادکس) :

تعداد صفحات :۲۷

مولانا، در کاربرد آیات در مثنوی خود، نوآوری‌های مهمی دارد که تا کنون دربار آن پژوهش برجسته‌ای انجام نشده است. قرآن خود معجز بلاغت است و زمینه‌ای برای آفرینش واژگان و ترکیباتی بدیع و هنری در مثنوی قرار گرفته است. بر این اساس، در این پژوهش، خلاقیت مولانا در کاربرد آیات بررسی شده است. روش مطالعه، تطبیقی-تحلیلی و مبتنی بر بررسی تمامی شواهد، تطبیق آیات و ابیات مثنوی و تبیین تفاوت روش مولانا و در عین حال چگونگی برخورداری او از آبشخور قرآن است. این تطبیق نشان می‌دهد که مولانا در کاربرد آیات از «استعار مکنیه» بیش از دیگر آرایه‌ها بهره برده است. علت این فراوانی، باور او به آگاهی هستی و بی‌سببی افعال خداوند و نیز رویکرد خاص او به معجزات است. همین نگرش در پدید آمدن پارادکس‌های مثنوی که بخشی از هنر بی‌مانند این کتاب است تأثیر داشته است. افزون بر این، مولانا در ترکیب واژگان قرآنی با کلمات فارسی نیز نوآورانه عمل کرده و ترکیبات استعاری و تشبیهی بدیع و ساختارشکنانه‌ای پدید آورده است. ترکیب «استعار تأویلی» و «تشبیه تأویلی» از این قبیل است. در ترکیبات ساختارشکن، الگوهای رایج نحو زبان فارسی شکسته شده است و بسیاری از جملات و ترکیبات قرآنی در نقش اسم مفرد به کار رفته‌اند. بسیاری از ترکیب‌های نو و بدیع مثنوی نیز بر اساس «بینش تأویل‌گرا» شکل گرفته است و از این نظر می‌توان پیوندی معنادار میان بلاغت و تأویل جست‌وجو کرد.

  راهنمای خرید:
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.