مقاله کاربرد روش های آماری در شناسایی رویدادهای فراگیر اقلیمی مطالع? موردی : روزهای گرم فراگیر در ایران زمین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله کاربرد روش های آماری در شناسایی رویدادهای فراگیر اقلیمی مطالع? موردی : روزهای گرم فراگیر در ایران زمین دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کاربرد روش های آماری در شناسایی رویدادهای فراگیر اقلیمی مطالع? موردی : روزهای گرم فراگیر در ایران زمین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کاربرد روش های آماری در شناسایی رویدادهای فراگیر اقلیمی مطالع? موردی : روزهای گرم فراگیر در ایران زمین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کاربرد روش های آماری در شناسایی رویدادهای فراگیر اقلیمی مطالع? موردی : روزهای گرم فراگیر در ایران زمین :

تعداد صفحات :۲۷

بخش زیادی از پژوهش‌های اقلیمی را مطالع رویدادهای اقلیمی فراگیر به خود اختصاص داده‌اند. با این وجود هنوز به طور دقیق و علمی، گستره یا روشی برای تعیین گستر یک رویداد اقلیمی فراگیر ارائه نشده است. تعریف یک گستره که بتواند رویدادهای محلی را از رویدادهای فراگیر اقلیمی جدا کند، از اهمیت بسیار برخوردار است. رویداد فراگیر اقلیمی اولاً می بایست جزئی از طبیعت اقلیم باشد و دیگر این که در سطحی رخ دهد که با الگوهای همدید قابل توجیه باشد. در این پژوهش با هدف دست‌یابی به یک روش مناسب جهت تعیین گستر رویداد‌های فراگیر اقلیمی، روزهای گرم فراگیر بررسی شد. بدین منظور از داده‌های شبکه‌ای دمای بیشین کشور از ابتدای سال ۱۳۴۰ تا انتهای سال ۱۳۸۶ استفاده شد. در ابتدا روز گرم برحسب آستان صدکی تعریف شد. در این تعریف، روز گرم روزی تلقی می شود که دمای روزهنگام (بیشینه) هر نقطه در هر روز برابر با یا بیش از صدک ۹۰ آن نقطه و آن روز باشد. در این صورت برای هر روز سال و هر نقطه در کشور یک آستانه برای روز گرم قابل تعریف است. در گام بعد رخداد روزهای گرم در گستره‌های مختلف از پهنه کشور مورد توجه قرار گرفت. براین اساس ابتدا شمار روزهای گرم برای گستره‌های مختلف در هر سال محاسبه شد. بنابراین مثلاً تعداد روزهای گرم در گستر ۲۰- ۱۰ درصد از کشور برای هر سال محاسبه و سری زمانی آن تنظیم و سپس خودهمبستگی این سری زمانی محاسبه شد. گستره های کم‌ وسعت و نیز پر وسعتِ توأم با روزهای گرم، رفتاری تصادفی نشان دادند؛ زیرا رویدادهای کم گستره بر اساس عوامل محلی و نافراگیر به وجود می‌آیند. همچنین رویدادهای پرگستره نیز با توالی منظم رخ نمی داده اند. بنابراین در حد فاصل این مقادیر، رویدادهای منتظم و خودهمبسته‌ای دیده شد. چنین رویدادهایی در نتیجه عوامل همدیدِ مشترکی روی می‌داد و در نتیجه رویدادهایی الگوپذیر هستند. نتایج نشان داد که گستره ۳۰ درصد بهترین گزینه جهت انتخاب پهنه مورد بررسی رویدادهای فراگیر در ارتباط با روزهای گرم به نظر می‌رسد. به منظور ارزیابی این نتیجه و نیز با هدف شناخت رفتار مکانی و نظم رخداد روزهای گرم در گستره کشور، مرکز میانگین دمای ایران در تاریخ‌هایی که روزهای گرم رخ داده‌اند، محاسبه و ترسیم شد. بدین ترتیب گرانیگاه روزهای گرم به لحاظ عینی بررسی شد. در نهایت، داده‌های جوی طی رخداد روزهای گرم فراگیر بررسی، طبقه بندی و الگوسازی شد. شواهد حاصل از این تحقیق نشان داد که روش به کار رفته در تعریف روز گرم از صلاحیت کافی برخوردار است.