مقاله تأثیر جلبک خشک (کلرلای پودری) بر فاکتورهای رشد و ترکیبات بدنی روتیفر آب شور Brachionus plicatilis در مقایسه با جلبک‌های تازه (Isochrysis galbana و Nannochloropsis oculata)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر جلبک خشک (کلرلای پودری) بر فاکتورهای رشد و ترکیبات بدنی روتیفر آب شور Brachionus plicatilis در مقایسه با جلبک‌های تازه (Isochrysis galbana و Nannochloropsis oculata) دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر جلبک خشک (کلرلای پودری) بر فاکتورهای رشد و ترکیبات بدنی روتیفر آب شور Brachionus plicatilis در مقایسه با جلبک‌های تازه (Isochrysis galbana و Nannochloropsis oculata)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر جلبک خشک (کلرلای پودری) بر فاکتورهای رشد و ترکیبات بدنی روتیفر آب شور Brachionus plicatilis در مقایسه با جلبک‌های تازه (Isochrysis galbana و Nannochloropsis oculata)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر جلبک خشک (کلرلای پودری) بر فاکتورهای رشد و ترکیبات بدنی روتیفر آب شور Brachionus plicatilis در مقایسه با جلبک‌های تازه (Isochrysis galbana و Nannochloropsis oculata) :

تعداد صفحات :۲۲

تحقیقات مختلف اثبات کرده است که رشد و محتوای بیوشیمیایی روتیفرها می­تواند تحت تأثیر نوع غذا تغییر کند. ریز جلبک­ها به عنوان یکی از منابع غذایی مهم برای کشت روتیفرها به ویژه از لحاظ شاخص­هایی نظیر رشد، بقا، میزان پروتئین، چربی و اسیدهای چرب، ضروری هستند. در تحقیق حاضر اثر جلبک خشک کلرلا (معادل وزنی جلبک­های تازه) در مقایسه با جلبک­های تازه ایزوکرایسیس گالبانا و نانوکلروپسیس آکولاتا با غلظت cell/mL 106×5 بر رشد و ترکیبات بدنی روتیفر آب شور بررسی شد. کشت روتیفرها در شرایط استاندارد و در ظروف پلاستیکی ۵۰۰ میلی‌لیتری و با تراکم اولیه ۳۰ عدد در میلی‌لیتر صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان رشد جمعیت روتیفرهای تغذیه شده با جلبک ایزوکرایسیس گالبانا (cell/mL106×5) بیش از روتیفرهای تغذیه شده با نانوکلروپسیس و پودر کلرلا است (۰۵/۰>P). بیشترین و کمترین نرخ رشد ویژه به ترتیب در روتیفرهای تغذیه شده با جلبک ایزوکرایسیس گالبانا و پودر کلرلا مشاهده شد (۰۵/۰>P). بیشترین محتوای پروتئین در تیمار پودر کلرلا و حداکثر چربی در روتیفرهای تغذیه شده با جلبک ایزوکرایسیس گالبانا مشاهده شد. میزان اسید چرب غیر اشباع DHA و همچنین نسبت DHA/EPA در روتیفرهای تغذیه شده با جلبک ایزوکرایسیس گالبانا به طور معنی‌داری بیش از دیگر تیمارها بود، در حالی که میزان EPA در روتیفرهای تغذیه شده با نانوکلروپسیس آکولاتا به طور معنی­داری بیش از دیگر تیمـارها بود. بر اساس مطالعه حاضر جلبک خشک کلرلا نمی­تواند جایگزین بهتری برای جلبـک­های تازه در ایجاد رشد مناسب روتیفر B. plicatilis باشد.