مقاله اثر پودر آویشن شیرازی و ویرجنیامایسین بر عملکرد رشد، چربی های سرم و پراکسیداسیون چربی گوشت در بلدرچین ژاپنی گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر پودر آویشن شیرازی و ویرجنیامایسین بر عملکرد رشد، چربی های سرم و پراکسیداسیون چربی گوشت در بلدرچین ژاپنی گوشتی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر پودر آویشن شیرازی و ویرجنیامایسین بر عملکرد رشد، چربی های سرم و پراکسیداسیون چربی گوشت در بلدرچین ژاپنی گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر پودر آویشن شیرازی و ویرجنیامایسین بر عملکرد رشد، چربی های سرم و پراکسیداسیون چربی گوشت در بلدرچین ژاپنی گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر پودر آویشن شیرازی و ویرجنیامایسین بر عملکرد رشد، چربی های سرم و پراکسیداسیون چربی گوشت در بلدرچین ژاپنی گوشتی :

تعداد صفحات :۱۶

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تغذیه سطوح مختلف آویشن شیرازی و آنتی­بیوتیک ویرجنیامایسین بر عملکرد، فراسنجه‌های خون، اجزای لاشه و کیفیت گوشت در بلدرچین ژاپنی بود. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با ۶ تیمار انجام شد و به هر تیمار ۴ تکرار دارای ۲۰ قطعه بلدرچین یک روزه اختصاص داده شد. تیمارهای غذایی شامل: جیره شاهد (بدون افزودنی) و جیره شاهد حاوی ویرجنیامایسین (۰۲/۰ درصد) و یا سطوح ۵/۰، ۱، ۲ و یا ۵/۲ درصد پودر آویشن شیرازی بودند. در انتهای آزمایش (سن ۳۵ روزگی) از هر تکرار یک جوجه نر به­صورت تصادفی انتخاب شد و پس از خون‌گیری، ذبح گردید و جهت بررسی خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. همچنین ران سمت راست آنها جهت اندازه‌گیری شاخص تیوباربیتوریک اسید به مدت یک ماه به فریزر منتقل شد. در کل آزمایش، تیمارهای غذایی تاثیر معنی‌داری بر مصرف خوراک و اضافه وزن نداشتند. مقدار ضریب تبدیل در جیره‌های حاوی آنتی‌بیوتیک، و سطوح ۲ و ۵/۲ درصد آویشن به­ترتیب ۷۱/۲، ۷۵/۲ و ۷۶/۲ بود که نسبت به گروه شاهد (۸۶/۲) به­طور معنی‌داری کمتر بود (۰۵/0P<). بیشترین وزن نسبی لاشه (۹۴/۶۶ درصد) در جوجه‌های تغذیه شده با آنتی‌بیوتیک مشاهده شد که نسبت به گروه شاهد (۶۷/۶۲ درصد) و سطوح ۵/۰ (۵۷/۶۲ درصد) و ۱ درصد آویشن (۴۸/۶۲ درصد) اختلاف معنی‌داری داشت (۰۵/0P<). فراسنجه‌های خون تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. افزودن سطوح مختلف آویشن به جیره باعث بهبود اندیس تیوباربیتوریک اسید (TBA) درعضله ناحیه ران شد (۰۵/0P<). مقدار این صفت برای تیمار شاهد و سطوح ۵/۰، ۱، ۲ و ۵/۲ درصد آویشن به­ترتیب ۲۴/۱، ۷/۰، ۷۵/۰، ۷۸/۰و ۷۴/۰ بود. یافته‌های تحقیق حاضر نشان می‌دهد که پودر آویشن شیرازی (به ویژه در سطح ۲ درصد) می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای آنتی‌بیوتیک محرک رشد در جیره بلدرچین ژاپنی مورد استفاده قرار گیرد.