مقاله تاثیر پنبه تراریخته Bt بر ویژگی های زیستی سن شکارگر (Macrolophus pygmaeus Rambur (Hem.: Miridae

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تاثیر پنبه تراریخته Bt بر ویژگی های زیستی سن شکارگر (Macrolophus pygmaeus Rambur (Hem.: Miridae دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر پنبه تراریخته Bt بر ویژگی های زیستی سن شکارگر (Macrolophus pygmaeus Rambur (Hem.: Miridae  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر پنبه تراریخته Bt بر ویژگی های زیستی سن شکارگر (Macrolophus pygmaeus Rambur (Hem.: Miridae،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر پنبه تراریخته Bt بر ویژگی های زیستی سن شکارگر (Macrolophus pygmaeus Rambur (Hem.: Miridae :

تعداد صفحات :۲۱

یکی از مهم ­ترین پژوه ش­ها پیرامون گیاهان تراریخته مطالعه تاثیر این گیاهان روی بندپایان غیر هدف است. این گیاهان می­توانند اثرات مستقیم (کشندگی) و غیر مستقیم (از طریق گیاه­خوار) روی دشمنان طبیعی بگذارند. بنابراین در این پژوهش اثر تغذیه از گیاه پنبه Bt و طعمه (عسلک پنبه Bemisia tabaci Gennadius) پرورش یافته روی پنبه Bt، روی سن شکارگر Macrolophus pygmaeus Rambur مورد بررسی قرار گرفت. چهار رژیم غذایی شامل پنبه Bt+ پوره سن سوم عسلک پنبه (گروه یک)، پنبه شاهد+ پوره سن سوم عسلک پنبه (گروه دو)، پنبه Bt (گروه سه) و پنبه شاهد (گروه چهار) برای آزمایش­ ها استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، پنبه Bt هم به صورت مستقیم و هم از طریق طعمه، اثر معنی­ داری بر طول دوره نشو و نمای پورگی و میزان تخم­ریزی داشت. طول دوره پورگی روی رژیم غذایی گروه اول، دوم، سوم و چهارم به ­ترتیب ۳۲/۰±85/19، ۲۴/۰±08/16 ، ۴۵/۰±42/29 و ۲۳/۰±11/23 روز به دست آمد. هم­چنین، میزان کل تخم­ های گذاشته شده در تیمار پنبه شاهد+ پوره عسلک پنبه به طور معنی ­داری بیشتر از سایر گروه­ ها بود، گرچه بین تیمار پنبه Bt و پنبه شاهد در تعداد تخم گذاشته شده تفاوت معنی­ داری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که پنبه تراریخته این قابلیت را دارد که به طور مستقیم یا از طریق تاثیر بر شکار، باعث کاهش شایستگی سن شکارگر شود و در نتیجه در استفاده از گیاهان تراریخته به عنوان یکی از عوامل مدیریت تلفیقی آفات نیاز به دقت بیشتر و ارزیابی­های دقیق­ تر خواهد بود.