مقاله بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های مختلف کفشدوزک (Cryptolaemus montrouzieri Mulsant (Coleoptera: Coccinellidae در استان مازندران با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های مختلف کفشدوزک (Cryptolaemus montrouzieri Mulsant (Coleoptera: Coccinellidae در استان مازندران با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های مختلف کفشدوزک (Cryptolaemus montrouzieri Mulsant (Coleoptera: Coccinellidae در استان مازندران با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های مختلف کفشدوزک (Cryptolaemus montrouzieri Mulsant (Coleoptera: Coccinellidae در استان مازندران با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های مختلف کفشدوزک (Cryptolaemus montrouzieri Mulsant (Coleoptera: Coccinellidae در استان مازندران با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD :

تعداد صفحات :۱۷

کاربرد موفقیت آمیز عوامل کنترل بیولوژیک و استقرار مناسب جمعیت ­های آن­ ها در مناطق مختلف نیازمند آگاهی از جنبه­ های مختلف زیستی این گون ه­ها است. کفشدوزک Cryptolaemusmontrouzieri موثرترین دشمن طبیعی شپشک ­های آردآلود در باغ‌های مرکبات و چایکاری­ های استان مازندران است. هدف این تحقیق توصیف تنوع ژنتیکی این گونه با استفاده از نشانگر RAPD در هشت جمعیت طبیعی و دو جمعیت پرورش تجارتی آن بود. در آزمایش‌ها از ۲۲ آغازگر ده نوکلئوتیدی RAPD استفاده شد. پس از بهینه سازی شرایط واکنش PCR (دمای اتصال °C 38 بمدت یک دقیقه) و انجام آزمایش­ ها روی تمام جمعیت ­ها، محصولات با استفاده از ژل آگارز دو درصد الکتروفورز شدند. این آغازگرها در مجموع ۴۳۴ نوار قابل امتیازدهی تولید کردند که ۳۳۴ نوار (۹/۷۶ درصد) چند شکلی نشان دادند. شباهت ژنتیکی میان جمعیت­ ها از ۴۸/۰ (جمعیت های تنکابن و فریدونکنار) تا ۷۸/۰ (جمعیت های چالوس و اینسکتاریوم بهشهر) متغیر بود. در نتیجه گروه­ بندی جمعیت‌ها با روش UPGMA و با استفاده از نرم افزار NTSYS-PC، جمعیت ­های مورد بررسی در دو گروه دسته­ بندی شدند. در گروه اول جمعیت­ های بابلسر، رامسر، ساری، تنکابن، چالوس و نمونه‌ی انسکتاریوم بهشهر قرار داشته و گروه دوم شامل جمعیت­ های جمع­ آوری شده از شهرهای قائمشهر، سوادکوه و فریدون­کنار به همراه نمونه‌ی انسکتاریوم بابل بود. بر مبنای ضریب تفکیک دندروگرام حاصل، جمعیت­ های مورد مطالعه تمایز متوسطی داشتند.