مقاله اثر خشکی بر جوانه‌زنی بذر استبرق Calotropis procera L.)) و بهبود آستانه تحمل بذر به تنش خشکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر خشکی بر جوانه‌زنی بذر استبرق Calotropis procera L.)) و بهبود آستانه تحمل بذر به تنش خشکی دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر خشکی بر جوانه‌زنی بذر استبرق Calotropis procera L.)) و بهبود آستانه تحمل بذر به تنش خشکی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر خشکی بر جوانه‌زنی بذر استبرق Calotropis procera L.)) و بهبود آستانه تحمل بذر به تنش خشکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر خشکی بر جوانه‌زنی بذر استبرق Calotropis procera L.)) و بهبود آستانه تحمل بذر به تنش خشکی :

تعداد صفحات :۱۸

این گونه استبرق علی رغم توان تولید بذر زیاد، از تراکم کمی در اطراف بوته مادری برخوردار است. در شرایط نامساعد رویشگاههای بیابانی، جوانه‌زنی بذر و استقرار گیاهچه یک مرحله بحرانی برای بقاء گیاه میباشد. به منظور بررسی تأثیر خشکی بر جوانه‌زنی بذر استبرق، آزمایشات جوانه‌زنی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با آزمایش فاکتوریل در ۳ تکرار انجام شد، فاکتورهای آزمایش اول شامل محیط در ۲ منطقه (لامرد و سیستان و بلوچستان) و تیمار خشکی شامل (کلرید پتاسیم، نیترات پتاسیم و پلی اتیلن گلایکول) هر کدام شامل (کلرید پتاسیم و نیترات پتاسیم در ۹ سطح ۰، ۱-، ۳-، ۵-، ۷-، ۹-، ۱۱-، ۱۳- و ۱۵- بار و برای پلی اتیلن گلایکول در ۶ سطح ۰، ۱/۰-، ۳/۰-، ۵/۰-، ۷/۰- و ۹/۰- بار) و آزمایش دوم در ۲ سطح ( شاهد و ۲۰- بار برای کلرید پتاسیم و نیترات پتاسیم و ۱- بار برای پلی اتیلن گلایکول به مدت ۳ روز) جهت بهبود آستانه تحمل بذر به سطوح خشکی بود. نتایج نشان داد که اثر خشکی بر صفات جوانه‌زنی معنیدار بود. با افزایش تنش خشکی، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه‌زنی، شاخص جوانه‌زنی و طول گیاهچه کاهش و میانگین مدت جوانه‌زنی افزایش یافت. نتایج نشان داد که تیمار بذرها با پیش تیمار، صفات جوانه‌زنی را بهبود بخشید. پیش تیمار KCL، KNO3 و PEG حد آستانه تحمل خشکی و حد نهایی تحمل به خشکی را افزایش دادند، استفاده از این پیش تیمارها (KCL و PEGوKNO3) حد آستانه تحمل خشکی و حد نهایی تحمل خشکی را افزایش دادند.