مقاله فراهنجاری گویشی و سبکی در ۲۵۰ غزل از دیوان شمس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله فراهنجاری گویشی و سبکی در ۲۵۰ غزل از دیوان شمس دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فراهنجاری گویشی و سبکی در ۲۵۰ غزل از دیوان شمس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله فراهنجاری گویشی و سبکی در ۲۵۰ غزل از دیوان شمس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله فراهنجاری گویشی و سبکی در ۲۵۰ غزل از دیوان شمس :

تعداد صفحات :۲۴

یکی از جریان­های نقد ادبی که در خلال جنگ جهانی اوّل پا به عرص وجود گذاشت، فرمالیسم روسی بود. فرمالیست­ها با رویکردی زبان­شناسانه به بررسی ادبیات پرداختند. آن­ها به دنبال یافتن «ادبیّت» متن و کشف قوانین این «ادبیّت» بودند. به نظر فرمالیست­ها از جمله راه­هایی که به «ادبیّت» متن کمک می­کند، برجسته­سازی است که از دو طریق فراهنجاری و قاعده­افزایی انجام می­پذیرد. به عقید لیچ فراهنجاری شعر می­سازد و قاعده­افزایی باعث ایجاد نظم می­شود. از انواع فراهنجاری در تقسیم­بندی لیچ می­توان به فراهنجاری گویشی و سبکی اشاره کرد. در پژوهش حاضر نمون این دو نوع فراهنجاری در ۲۵۰ غزل از غزلیات مولوی مورد بررسی قرار گرفته است. شاعر از واژه­های گویش زادگاه خود در لابلای اشعارش استفاده کرده و گاه کلمات را به شکل محاوره­ای آن (البتّه پس از گذراندن از صافیِ ذوق و ادب) به کار برده است. این دو عمل باعث شده است که زبان شعری وی از زبان دیگر شاعران متمایز شود و درنتیجه منجر به برجسته­سازی و آشنایی­زدایی از اشعارش گردد.