مقاله ارزیابی بالینی تأثیر سایکودراما در درمان اضطراب اجتماعی (موردپژوهی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله ارزیابی بالینی تأثیر سایکودراما در درمان اضطراب اجتماعی (موردپژوهی) دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی بالینی تأثیر سایکودراما در درمان اضطراب اجتماعی (موردپژوهی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی بالینی تأثیر سایکودراما در درمان اضطراب اجتماعی (موردپژوهی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی بالینی تأثیر سایکودراما در درمان اضطراب اجتماعی (موردپژوهی) :

تعداد صفحات :۲۷

فوبیای اجتماعی که در DSM 5 به اضطراب اجتماعی تغییر نام داده است، سبب ناتوانی شدید فرد در برقراری ارتباطات اجتماعی و احساس شرمندگی و عدم تمایل به حضور در موقعیت­های اجتماعی خاص می­شود. بنابراین به کارگیری یک روش درمانی مؤثر در مورد آن بسیار حائز اهمیت است. اگرچه روش­های درمانی نمایش­محور برای درمان این اختلال توصیه شده­اند اما کاربرد این روش­ها به صورت بالینی در پژوهش­ها به چشم نمی­خورد. بنابراین مهم­ترین هدف پژوهش حاضر، آزمون اثربخشی سایکودراما به عنوان یک روش درمانی نمایش­محور در درمان اضطراب اجتماعی بود. پژوهش حاضر یک پژوهش تجربی از نوع موردپژوهی­ست که از طرح AB استفاده کرده است. درمانجو، یک پسربچه­ی ده ساله­ی مبتلا به اضطراب اجتماعی و آزمونی که برای برآورد میزان و نوع اضطراب درمانجو به کار گرفته شد، آزمون اضطراب کودکان اسپنس بود. نتایج مشاهده توسط درمانگر و مادر درمانجو، نشان­دهنده­ی کاهش قابل توجه نشانه­های اضطراب اجتماعی درمانجو بود. هم­چنین مقایسه­ی نمرات درمانجو در آزمون اضطراب کودکان اسپنس در پیش­آزمون و پس­آزمون، بیانگر کاهش قابل ملاحظه­ی میزان اضطراب اجتماعی او بود. با توجه به یافته­های پژوهش، می­توان گفت که سایکودراما، روش درمانی مناسب و مؤثری در درمان اضطراب اجتماعی است اما با توجه به این‌که پژوهش حاضر یک موردپژوهی است، به سختی می­توان نتایج آن را تعمیم داد. لذا پیشنهاد پژوهشگر حاضر، انجام پژوهش­های بیشتری با هدف آزمون اثربخشی سایکودراما در درمان اختلال مذکور است.