مقاله نقش مهارت‌های حرکتی در پیش‌بینی مهارت اجتماعی و رفتار چالشی (تکراری) کودکان با اختلال طیف اتیسم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله نقش مهارت‌های حرکتی در پیش‌بینی مهارت اجتماعی و رفتار چالشی (تکراری) کودکان با اختلال طیف اتیسم دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نقش مهارت‌های حرکتی در پیش‌بینی مهارت اجتماعی و رفتار چالشی (تکراری) کودکان با اختلال طیف اتیسم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش مهارت‌های حرکتی در پیش‌بینی مهارت اجتماعی و رفتار چالشی (تکراری) کودکان با اختلال طیف اتیسم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نقش مهارت‌های حرکتی در پیش‌بینی مهارت اجتماعی و رفتار چالشی (تکراری) کودکان با اختلال طیف اتیسم :

تعداد صفحات :۲۶

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابط مهارت‌های حرکتی با مهارت‌های اجتماعی و رفتارهای چالشی کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام شده‌است. روش پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامع آماری، شامل کلی کودکان پسر با اختلال مراکز ویژ اتیسم شهر تهران در سال ۱۳۹۶- ۱۳۹۵ است. از کل جامع هدف، تعداد ۵۰ پسر با اختلال طیف اتیسم در دامن سنی ۵ تا ۱۴ سال به عنوان نمون آماری به روش نمونه‌گیری خوشه تصادفی شدند. از فرم معلم مقیاس مهارت اجتماعی الیوت و گرشام (۱۹۹۹)، مقیاس تجدید نظر شد رفتارهای تکراری (۲۰۰۰) و مقیاس رشد حرکتی درشت اولریخ۲ (۲۰۰۰) برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون، آزمون t تحلیل شدند. نتایج نشان داد مهارت‌های حرکتی با مهارت‌های اجتماعی همبستگی مثبت و معنادار (۰۵/۰ (p<و مهارت‌های حرکتی با رفتارهای چالشی رابط منفی و معنادار (۰۵/۰ (p<دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد که زیرمقیاس‌های جا‌به‌جایی و کنترل شئ آزمون مهارت حرکتی۴۸ درصد توانایی پیش‌بینی مهارت اجتماعی و ۲۴ درصد توانایی پیش‌بینی رفتارهای چالشی را در کودکان با اختلال اتیسم دارند. با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می‌رسد مهارت‌های حرکتی به عنوان یک عامل پیش‌بینی کنند توانایی ارتباط اجتماعی و کاهش رفتارهای چالشی می‌تواند به عنوان یک عامل مداخله‌ای و درمانی موثر برای بهبود و افزایش مهارت‌های اجتماعی و کاهش رفتارهای چالشی به‌کار برده شود.