مقاله رابطه رفاه اجتماعی با مشارکت سیاسی معلمان (مطالع? موردی: معلمان شهر مریوان). احمد احمدی ، حسیبه رضایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله رابطه رفاه اجتماعی با مشارکت سیاسی معلمان (مطالع? موردی: معلمان شهر مریوان). احمد احمدی ، حسیبه رضایی دارای ۵۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله رابطه رفاه اجتماعی با مشارکت سیاسی معلمان (مطالع? موردی: معلمان شهر مریوان). احمد احمدی ، حسیبه رضایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله رابطه رفاه اجتماعی با مشارکت سیاسی معلمان (مطالع? موردی: معلمان شهر مریوان). احمد احمدی ، حسیبه رضایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله رابطه رفاه اجتماعی با مشارکت سیاسی معلمان (مطالع? موردی: معلمان شهر مریوان). احمد احمدی ، حسیبه رضایی :

تعداد صفحات :۵۳

یکی از شاخص‌های عمد توسع سیاسی و اجتماعی، مشارکت سیاسی است. معلمان که بخش مهمی از سرمایه‌های انسانی هر جامعه‌ای هستند با مشارکت سیاسی خود می‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در جامعه‌پذیری سیاسی داشته باشند. هدف از این بررسی، رابط رفاه اجتماعی با میزان مشارکت سیاسی معلمان است. در این مطالعه، براساس نظریات و تئوری‌های جامعه‌شناسی، یکی از عوامل تأثیرگذار بر مشارکت سیاسی، احساس برخورداری از رفاه اجتماعی در بین مردم است. روش پژوهش پیمایشی و جامع آماری آن هم معلمان شهر مریوان در سال تحصیلی ۹۱ـ۹۲ است. حجم نمونه ۳۰۰ نفر بوده که به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انجام‌ شده است. نتایجنشانمی‌دهدکهمیزان مشارکت سیاسی در بین ۶۰ درصد از پاسخگویان در حد پایین در مقابل در بین ۶ درصد در سطح بالا و در نهایت در بین ۳۴ درصد از پاسخگویان در سطح متوسطی است؛ اما رفاه اجتماعی در بین پاسخگویان بدین ترتیب است: در بین ۴۵ درصد در حد پایین، ۱۳ درصد بالا و ۴۲ درصد در سطح متوسطی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که متغیرهای شادکامی، تأمین، نیازها، مقایسه‌های نسبی و تحصیلات دارای تأثیر مثبت (مستقیم) بر میزان مشارکت سیاسی در بین معلمان هستند و متغیر ترجیحات با ضریب (۳۴/۰-) دارای تأثیر کاهنده بر میزان مشارکت سیاسی است؛ اما رابط بین متغیرهای «سن، جنس، وضعیت تأهل» یا مشارکت سیاسی معنادار نبود. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که پنج متغیر (شادکامی، تأمین، نیازها، ترجیحات، مقایسه‌های نسبی) در مجموع ۳۹ درصد از تغییرات متغیر وابسته (مشارکت سیاسی) را تبیین کردند. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که در کل رفاه اجتماعی تأثیری مستقیم و معنادار بر مشارکت سیاسی دارد.