مقاله تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) :

تعداد صفحات :۱۰

در این تحقیق اثرات پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص‌ های رشد، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری بچه ‌ماهیان کپورمعمولی (Cyprinus carpio) بررسی شد. بچه ماهی ‌ها با میانگین (± انحراف استاندارد) وزنی ۰/۳۱±6/13 گرم از کارگاه خصوصی واقع در استان مازندران تهیه و با تراکم ۲۰ عدد در حوضچه ‌های فایبرگلاس ذخیره‌ سازی و پس از سازگاری، به ‌مدت ۸ هفته با جیره‌ های آزمایشی حاوی ۰ (شاهد)، ۰/۵، ۱ و ۲ درصد پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید تغذیه شدند (۴ تیمار و ۳ تکرار). در انتهای دوره (هفته هشتم) شاخص ‌های رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و فاکتور وضعیت)، بازماندگی و مقاومت بچه ماهی ‌ها در برابر تنش شوری ppt 15 بررسی شد. نتایج به ‌دست آمده نشان داد پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید اثر معنی ‌داری بر شاخص ‌های رشد (وزن نهایی و نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت و ضریب تبدیل غذایی) در مقایسه با تیمار شاهد نداشت (۰/۰۵<P). هم‌ چنین اختلاف معنی ‌داری در میزان بازماندگی بین تیمارهای تحت تاثیر پربیوتیک و تیمار شاهد مشاهده نشد (۰/۰۵<P). استفاده از پربیوتیک ایزومالتو الیگوساکارید به ‌طور معنی‌ داری مقاومت بچه‌ ماهی‌ ها را در برابر تنش شوری افزایش داد (۰/۰۵>P).