مقاله بررسی تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد بین فردی بر بهبود روابط زناشویی مادران خیانت دیده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد بین فردی بر بهبود روابط زناشویی مادران خیانت دیده دارای ۴۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد بین فردی بر بهبود روابط زناشویی مادران خیانت دیده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد بین فردی بر بهبود روابط زناشویی مادران خیانت دیده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد بین فردی بر بهبود روابط زناشویی مادران خیانت دیده :

تعداد صفحات :۴۲

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مشاو گروهی با رویکرد بین فردی بر بهبود روابط زناشویی مادران آسیب دیده از خیانت‌های زناشویی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دانش‌آموزان مدارسشهر تهران که مورد خیانت همسر واقع شده و طی سال ۸۹ با مراجعه به مراکز مشاوره خانواده آموزش و پرورش، خواستار دریافت خدمات مشاوره‌ای بودند. نمونه‌گیری به شکل هدف‌مند و در دسترس بود و آزمودنی‌های مورد نیاز از میان افراد داوطلب شرکت در گروه انتخاب شد که نمره بالایی از پرسشنامه سنجش خیانت همسر کسب کردند و به طور تصادفی ۸ نفر در گروه آزمایش و ۸ نفر در گروه گواه جایگزین شدند. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جلسات مشاوره گروهی طی ۲۰ جلسه انجام شد و در خاتمه هر دو گروه مجدداً آزمون شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ۳۵ سؤالی سنجش خیانت همسر واگهان و پرسشنامه ۶۵ سؤالی محقق ساخته بهبود روابط زناشویی بود. به منظور تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که مشاوره گروهی با رویکرد بین فردی، بهبود روابط زناشویی مادران آسیب دیده از بی‌وفایی و خیانت‌های جنسی گروه آزمایش و ارتباط کلامی آن‌ها را باعث شد و نیز به‌طور معناداری افزایش داد، در حالی که روابط کلامی و روابط زناشویی مادران گروه گواه، تغییر معناداری را نشان نداد(۰۵/۰ p<). با توجه به داده‌ها این نتیجه حاصل می‌شود که مادران بعد از مداخلات توانستند در زمان حال زندگی کنند و تا حد امکان از گذشته خارج شده و روابط زناشویی و ارتباط کلامی خود را بهبود بخشند.