مقاله بررسی زیتوده (بیوماس) گونه های چیره آبزی و تاثیر پذیری آن از اجتماعات گیاهی در چهار تالاب مهم بابل، استان مازندران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی زیتوده (بیوماس) گونه های چیره آبزی و تاثیر پذیری آن از اجتماعات گیاهی در چهار تالاب مهم بابل، استان مازندران دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی زیتوده (بیوماس) گونه های چیره آبزی و تاثیر پذیری آن از اجتماعات گیاهی در چهار تالاب مهم بابل، استان مازندران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی زیتوده (بیوماس) گونه های چیره آبزی و تاثیر پذیری آن از اجتماعات گیاهی در چهار تالاب مهم بابل، استان مازندران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی زیتوده (بیوماس) گونه های چیره آبزی و تاثیر پذیری آن از اجتماعات گیاهی در چهار تالاب مهم بابل، استان مازندران :

تعداد صفحات :۱۸

در این پژوهش زیتوده گونه های گیاهی چیره آبزی چهار تالاب
اصلی و مهم مرزون آباد، بصراء، لنگور و رمنت در شهرستان بابل، استان مازندران ارزیابی
گردید. ۱۲ گونه گیاهی متعلق به ۱۱ جنس و ۹ خانواده گیاهی در این پژوهش بررسی شده
اند. برای این کار تعداد ۱۳۱ قطعه نمونه (Plot) در
قالب ۷ ترابرش (Transect) از
تالاب های مختلف نمونه برداری شده و بعد از ثبت ویژگی های تاج پوشش و وزن زیتوده
آنها، با استفاده از فنون آماری ANOVA و رسته بندی (DCA) مورد آنالیز
قرار گرفته اند. میانگین مجموع زیتوده همه گونه های گیاهی چیره تالاب های بابل
۱۹/۱۳۰۹ گرم در متر مربع است. از مقدار میانگین مزبور، بیشترین سهم زیتوده مربوط
به گونه Phragmites australis و کمترین سهم آن مربوط به گونه Najas gramineaاست. گونه های Typha latifolia و Ceratophyllum demersum با مقدار ۸۱/۳۰۲۹ و ۱۰/۳۳۰ گرم در متر مربع
به ترتیب دارای بیشینه و کمینه وزن خشک در داخل پلات های مورد مطالعه می باشند. در نمودارDCA مربوط به تالاب های مختلف،
گونه های همچون Ceratophyllum demersum،Typha latifolia،Phragmites australis و
Potamogeton pectinatus سهم زیادی در افزایش زیتوده دارند. آنالیز های ANOVA مشخص کرد که به غیر از گونه های Schoenoplectus lacustris و Potamogeton lucense گونه های چیره آبزی دیگر از نظر میزان زیتوده، اختلاف
معنی داری را در بین تالاب های مختلف نشان می دهند.