مقاله اشتقاق اکبر در العین و مقاییس اللغه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اشتقاق اکبر در العین و مقاییس اللغه دارای ۳۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اشتقاق اکبر در العین و مقاییس اللغه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اشتقاق اکبر در العین و مقاییس اللغه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اشتقاق اکبر در العین و مقاییس اللغه :

تعداد صفحات :۳۴

زبان عربیاشتقاقی است و ایناشتقاق کهخاستگاه یک واژه را مورد بررسی قرار می‌دهد، یکیاز راه‌های گسترش­ زبان می‌باشد و به گسترش واژگان و معانی آنها کمک می‌نماید .از انواعاشتقاق که در آن ضمن حفظ ترتیب حروف اصلی(ثنایی-دوحرفی)یکیاز حروفسه‌گانه به حرفی هم‌مخرج(تجانس) ویا قریب‌المخرج(تقارب) تغییر می‌یابد، اشتقاق اکبر است که به روابط معنایی بین واژگان می‌پردازد. این پژوهش بر آن است که این پدیده زبانی را در اولین و قدیمی‌ترین فرهنگ لغت مدوّن به زبان عربی یعنی معجم «العین» الخلیل بن احمد الفراهیدی (وفات ۱۷۵) که بر مبنای مخارج حروف و اشتقاق تنظیم شده است، بررسی نماید. خلیل پس از ذکر ثنایی و تقلیب لفظ ثلاثی، معنای عام واژه را مطرح کرده و جهت ارتباط معنایی بین واژگانی که حاوی اشتقاق اکبر هستند، از الفاظی که بر تشبیه دلالت دارند (مانند «مثل، شبیه،کاف (تشبیه) و یضارع» بهره جستهاست. این معجم منشأ تألیف بسیاری از لغت‌دانان در قرن‌های بعد گردید. پس از آن معجم «مقاییس­اللغه» احمد بن فارس (وفات ۳۹۵) که بر مبنای اصل و ریشه کلمات و اشتقاق تنظیم شده، موردبررسی قرار گرفتهاست. ابن فارس در موازنه و بیان معنای خاص واژگانی که اشتقاق اکبر دارند، از لفظ «ابدال» استفاده نموده است. این کتاب در اواخر عمر مؤلف تألیف شده و مبنای کار فرهنگ‌نویسان پس از خود قرار گرفته است. هدف مقاله از بررسی پدیدهاشتقاق اکبر در دو فرهنگ لغت مذکور، بیان چگونگی تأثیرپذیری مؤلف مقاییس‌اللغه ازصاحب العین با عنایت به تجانس و تقارب آن و ارزیابی دیدگاه دو نویسنده در این زمینه می­باشد .روش مقاله توصیفی- آماری است و از خلال این روش آمار و نتایجی به دست آمده است: ۲۹% واژگان العین و ۴۸% الفاظ مقاییس‌اللغه از اشتقاق اکبر برخوردارند که ۱۲۲ واژه،۲۱% در دو معجم، در این پدیده زبانی مشترک هستند. این اشتراک می‌تواند مؤید تأثیرپذیری ابن فارس از صاحب العین باشد و در خلق الفاظ وگسترش معانی عربی ایفای نقش نماید .