مقاله چالش ایران و افغانستان بر سر منطقه چکاب (۱۳۱۰-۱۳۱۳ش)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله چالش ایران و افغانستان بر سر منطقه چکاب (۱۳۱۰-۱۳۱۳ش) دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله چالش ایران و افغانستان بر سر منطقه چکاب (۱۳۱۰-۱۳۱۳ش)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله چالش ایران و افغانستان بر سر منطقه چکاب (۱۳۱۰-۱۳۱۳ش)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله چالش ایران و افغانستان بر سر منطقه چکاب (۱۳۱۰-۱۳۱۳ش) :

تعداد صفحات :۲۸

هدف: این پژوهش برآن است نخست به پیشینه مالکیت و اهمیت منطقه چکاب بپردازد، دوم این که فرآیند اختلافات ارضی ایران و افغانستان در این منطقه و سرانجام آن را بیان دارد، همچنین تأثیر سیاست کلی رضاشاه را در قبال کشورهای همجوار در این باب مورد بررسی قرار دهد. روش/رویکرد پژوهش: این پژوهش با بهره‌گیری از اسناد و مدارک موجود و منابع کتابخانه‌ای و با روش توصیفی – تحلیلی تنظیم شده است. یافته‌ها و نتایج پژوهش: یافته‌ها نشان می‌دهد که پیشینه مالکیت منطقه چکاب به کشور ایران تعلق داشته و از املاک موروثی امیر محمدابراهیم علم بوده است. در جریان مسأله چکاب مماشات زیادی از سوی ایران برای اجتناب از درگیری صورت پذیرفت. با این حال در ابتدا تمایل زیادی برای حفظ این منطقه وجود داشت اما بعدها سیاست دولت بر این امر قرارگرفت که چکاب را به افغانستان واگذارد و در نهایت به فروش آن به افغان‌ها با قیمتی پایین‌تر از قیمت تعیین‌شده از امیر ابراهیم علم رضایت داد. بنابراین، گزارش واگذاری این منطقه به افغانستان توسط فخرالدین آلتای دور از واقعیت است چراکه پیش از آمدن آلتای از ترکیه جهت داوری و رفع کشمکش مرزی میان ایران و افغانستان، این منطقه در عمل به افغان‌ها واگذار شده بود. این خاک‌بخشی را باید در سیاست خارجی رضاشاه جستجو کرد که بر پایه برداشتی خاص ازحسن همجواری شکل گرفته بود. اقدامات امیر محمدابراهیم علم جهت حفظ این منطقه از نظر ملی و حفظ تمامیت ارضی قابل تقدیر است. به نظر می‌رسد اگر حمایت دولت نیز وجود داشت با توجه به نفوذ محلی امیر علم و اتکا به نیروهای محلی امکان داشت این منطقه از خاک ایران جدا نشود.